Ni fu erioed fwy o dynerwch yn fy mywyd na'ch un chi - gwefan yr Aifft — Nid wyf erioed wedi bod yn dyner yn fy mywyd fel eich un chi

siarad cariad

O, o'm calon yr oedd dy gariad yn trigo, fel ei fod yn gweld dy nodweddion ym mhopeth.
Fy nghariad, os cynydd yr hiraeth y tu mewn i mi, esgusodwch fy nghalon, a oedd mewn cariad â thi.

Mae dy flodyn yn fy llyfr o hyd er ei wywo, mae fy nheimladau yn wyrdd o hyd ac mae dy gariad bob amser yn blodeuo.
O fy lleuad, paid â cholli golwg ar awyr fy mywyd, oherwydd hebot ti yr un yw fy mywyd a'm tywyllwch.
Sibrydodd calonnau drugaredd rhwng anwyliaid, ac y mae fy nghalon bob amser yn ablution oddi wrth dy gariad.

Mae pob stori garu yn llinell yn fy nghariad i chi, felly bydd ein stori yn cael ei hadrodd rhwng cariadon, athroniaeth galon gyda doethineb cariad.
Yr wyf yn diffodd, fy nghariad, llwyn dy gariad, â'th bresenoldeb persawrus, ac yn dweud wrth fy nghalon guriadau dy deimladau.
Mae cariad atat yn wanwyn lle mae adar yn canu yn dy enw, a chariad at eraill yn hydref lle mae dail fy mywyd yn cwympo.

Y mae y gwanwyn hwn yn brydferthwch yn dy olwg, felly fy nghariad, paid ag estyn dy absenoldeb, canys poenedigaeth yw hiraeth am danat, a'r galon sydd yn dy gariad wedi edifarhau.

Mae fy nghalon yn cenfigenu at bob dau gariad y mae fy llygaid yn eu gweld, oherwydd yr wyf yn cofio fy unigrwydd a hiraeth fy nghalon i gwrdd â chi.
Mae cariad yn fwsg a melys, yn persawru'r galon â hiraeth, a'r hiraeth o'i fewn yn toddi, felly mae cariad yn garedig wrth y poteli.

Dywedwch wrth y cariad, A gawsoch ddigon o'r pellder, ai nid yw yn amser cyfarfod ?
Rwy'n eiddigeddus o'ch cwpanaid o goffi, rydych chi'n sibrwd wrtho hebof i, felly hoffwn pe bawn yn sipian ohono, yn byw yn eich cydwybod.

Trugarha, fy anwylyd, wrth fy nghalon, yr hon sydd wedi dyfod fel eclips, Y mae am ddisgleirio, ond ar dy ol fe'i gwnaeth yn dywyll.

Mae dy gariad yn gân rydw i bob amser yn ei chlywed, ac mae'n gwneud fy nheimladau'n artist, gan fwynhau'ch holl guriadau calon.
Yn dy gariad, deuthum fel gwraig annwyl, felly trugarha wrth fy angerdd, a chadw fy nghalon wan.
Fy nghariad, edrych ar y lleuad am amser hir mewn noson lleuad lawn, a gofyn iddo am y nosweithiau rwy'n treulio hiraeth ar eich cyfer.

Mae pob rhosyn yn rhan o harddwch eich presenoldeb yn fy nghalon, felly dylai hi wir fod yn genfigennus ohonoch chi.
Pa mor hir fydd y pellter, a chariad wedi llosgi y tu mewn i mi, ac yr wyf yn ofni y byddaf yn dod i arfer â llosgi, felly yr wyf yn colli gobaith y byddwch yn dychwelyd ataf.
Celwydd yw pob gair, i guriad calon cariad, oherwydd yr hyn a deimlwch yw'r hyn sy'n trechu fy nghydwybod.

Nid yw bywyd heb gariad, fel blynyddoedd darbodus, yn dda nac yn fywyd.

Poen yw cariad, marwolaeth yw gwahanu, ac ni all y galon ddwyn y ddau.
Paid ag aros am ymweliad un sy'n caru dy galon, ond chwiliwch am rywun sy'n cyd-fynd â'ch enaid.

Iaith a siaredir â'r llygaid yw cariad, ond y mae'r gwefusau bob amser yn dawel yng nghysegr yr anwylyd.
Mae fy nghariad, fy angerdd a'm hawydd, yn orlif ar ôl tip.

Mae calon nad yw'n caru yn galon sych sydd angen rhywfaint o deimladau fel nad yw'n mynd yn anghyfannedd.

Rwy'n caru fy nghwpan o goffi oherwydd rwy'n gweld eich wyneb, fy nghariad, wedi'i dynnu ynddo.
Byw gyda chariad, a byddwch yn gweld sut y bydd bywyd yn gwisgo lliwiau'r enfys i godi eich calon.
Rwy'n caru fy gobennydd, oherwydd rydych chi, fy nghariad, yn ymweld â mi bob dydd yn fy mreuddwydion, a dyma'r harddaf o'm breuddwydion.

Nid oes gan gariad gyfraith, y mae pob un yn caru yn ei ffordd ei hun ac yn ôl ehangder ei galon.
Gwnaeth dy gariad fi'n fardd, sy'n ysgrifennu ar eich cyfer chi yn unig ac sy'n fflyrtio gyda chi yn unig.
Mae gan bob cariad ei stori, a chi yw'r straeon mwyaf prydferth.

Nid oes arnaf eisiau o'r byd ond cariad ffyddlon, sy'n fy moddi yn ei gariad fel y gallaf fyw.
Rwy'n anadlu chi, fy nghariad, cynyddu fy mywyd gyda'ch presenoldeb.

Yr wyf mewn cariad â thi fel aderyn, yr wyf bob amser yn canu yn dy awyr, ac yr wyf yn sefyll ar bren dy gariad, er mwyn imi gael byw yn dy harddwch.

Nid yw fy nghariad, pellter yn lleihau fy nghariad tuag atoch chi, i'r gwrthwyneb, mae'n ei gynyddu gyda hiraeth a hiraeth.
Eich bywyd chi yn unig yw fy mywyd, fy nghariad, felly pwy arall sy'n haeddu fy mywyd.
O fy anwylyd, ti yw fy iachâd a'm meddyginiaeth, felly paid â bod yn ffroenuchel wrth iachâd fy enaid afiach yn dy gariad.

Mae cariad yn deimlad hardd iawn, nid yw'n gofyn i'r annwyl garu ei anwylyd, ond mae cariad ei hun yn fywyd i'r calonnau, felly cariad a dechreuwch garu'ch hunain, oherwydd dyma'r cyntaf.

Llong ym môr y dieithrwch yw cariad, mae'n mynd â ni i lan diogelwch, lle mae'r anwylyd yno'n aros amdanom, yn hiraethu am gwrdd fel ni.

Awdur Fawzia Al-Dakhakhny

Geiriau cariad byr

Yn fy llygaid ti yw'r goleuni, ac yn fy nghalon arosaf dy chwantau, ac am fy nghlwyfau ti yw'r feddyginiaeth, a'm holl fywyd nid anghofiaf di byth.
Gall person werthu rhywbeth y mae wedi'i brynu, ond nid yw'n gwerthu calon sydd â dymuniad.
Mae dyddiau'n mynd heibio ac rydw i'n aros am eich llais, ac mae dyddiau'n mynd heibio ac rydw i'n dymuno'ch gweld chi, ac mae bywyd yn mynd heibio ac rydw i'n dy garu di.

Po fwyaf yr ydym yn ei garu, y mwyaf yw ein hofn o droseddu'r rhai yr ydym yn eu caru.
Aros am y funud pan edrychaf am eich brest i ddal fy mhen.
Mae popeth maen nhw'n ei ddweud amdanaf i yn wir, mae popeth maen nhw'n ei ddweud amdanaf mewn cariad yn wir, ond ni wyddant fy mod yn gwaedu â'th gariad fel dyn clwyfedig.

Cariad yw'r melysaf a'r mwyaf chwerw.
Mae deigryn yn llifo, cannwyll yn diffodd, mae bywyd heboch chi'n diflannu, a heboch chi mae fy nghalon yn dod i ben.

Digon yw i un galon dy garu di er mwyn i ti gael byw, felly os yw miliwn yn dy garu, yna yr wyf fi yn un ohonynt, ac os yw rhywun yn dy garu, yna fi yw hi, ac os nad oes neb yn dy garu, gwybydd hynny Bu farw fi.

Fy nghariad, pan fyddaf yn cysgu, rwy'n breuddwydio fy mod yn eich gweld, mewn gwirionedd, a phan fyddaf yn deffro, hoffwn eich gweld eto yn fy mreuddwydion.
Y mwyaf rhyfeddol o galonnau yw eich calon, y mwyaf prydferth o eiriau yw eich sibrwd, a'r peth melysaf yn fy mywyd yw eich cariad.
Gwraig a dyn yw cariad ac amddifadedd.

Felly peidiwch â thwyllo'ch calon! Cliciwch yma i weld y gwahaniaeth rhwng edmygedd a chariad

Rhith yw cariad sy'n dangos i chi fod menyw yn wahanol i eraill.

Rwy'n dy garu â chariad heb derfyn, Rwy'n dy garu er gwaethaf y pellter hwn, rwy'n dy garu os hir yw'r gwrthyriad, rwy'n dy garu'n annwyl.

Pwyswch yma و Gwyliwch sut i fod yn berchen ar galon yr un rydych chi'n ei garu mewn camau syml!

Pwy bynnag a ddywedodd fod cariad yn cael ei wastraffu mewn eiliad, a ddywedodd fod rhosod yn gwywo yn y gwanwyn, gobaith yn para gydag awydd ac argyhoeddiad, nid yw fy nail wedi sychu ac nid yw'r hwyl wedi'i ysgwyd.

Fy anwylyd, goleuni fy llygaid a'm bywyd, ti a feddiannodd fy mywyd, er mwyn dy lygaid carais angerdd, ac er mwyn dy lygaid carais angerdd, ac er mwyn dy lygaid deuaf yn gwraig.

Sôn am gariad

Yr wyf yn eich caru nid am yr hyn ydych, ond am bwy ydwyf pan fyddaf gyda chwi.
Tyst cariad a'i gydbwysedd, a'r holl rosod a'u lliwiau.

Dw i'n dy garu di, fy nghariad, a phopeth ynot ti rydw i'n ei ddymuno, hyd yn oed grisiau dy draed, dwi'n hiraethu amdanyn nhw, dwi'n hiraethu am gerdded yn agos atoch chi, mae angen i mi ddawnsio gyda thi dawns dragwyddol nad wyf yn gollwng gafael ar dy ddwylo, yr wyf yn hiraethu am i chi fy nghofleidio'n ddwfn, fel y môr sy'n cynnwys perlau, rwyf am i chi fy lladd â chariad a'm boddi mewn cariad, O môr.
Gwyddom gariad a'i gyfrinachau, ysgrifenasom ei gerddi harddaf, canasom ar ei dannau, toddasom ag alawon serch, anghofiasom ein holl boenau, ac ni arhosasom ond dau, a daeth hiraeth â ni ynghyd heb adawiad nac amddifadrwydd.
Mae dy gariad yn ddistawrwydd na ellir ei fynegi gan eiriau, ac y mae dy gariad yn ysbryd yr hyn y mae geiriaduron y byd yn cario ei ystyr.

Mae'n hawdd diarddel y fyddin a wladychodd eich gwlad, ond mae'n anodd diarddel y cariad a wladychodd eich calon.
Cariad yw cynhesrwydd calonnau, y naws y mae cariadon yn ei chwarae ar dannau llawenydd, cannwyll bodolaeth, a chadwyni a chyfyngiadau ydyw, ac eto mae mawr ei angen cyn yr ifanc, oherwydd nid yw cariad yn cael ei eni, ond yn hytrach yn treiddio i'r llygaid fel fflach o fellt.

Pan welodd fy nghalon dy gariad, yr haul yn tywynnu ynddo, dechreuodd y gwanwyn godi yn sgrin fy nghalon, a dechreuodd y byd flodeuo yn fy llygaid, gwelais ef fel y mae diniweidrwydd plant yn ei weld, yn hardd a melys, ac dechreuodd nodweddion prydferthwch ymddangos i'm llygaid yn ddall, ac y mae fy nghalon yn llyncu darostyngiad a gofidiau, a pha mor aml y mae fy mhryderon yn cynyddu, yr wyf yn dy garu.

Mor anodd yw'r nosweithiau hynny pan geisiaf eich cyrraedd, cyrraedd eich rhydwelïau at eich calon, pa mor anodd yw'r nosweithiau hynny, pa mor anodd yw'r eiliadau hynny.

Gwylio melysach Lluniau cariad gwallgof a lluniau cariad rhamantus من Yma

Mor anodd yw'r nosweithiau hynny pan fyddaf yn ceisio'ch cyrraedd, cyrraedd eich rhydwelïau at eich calon, mor anodd yw'r nosweithiau hynny, mor anodd yw'r eiliadau hynny pan fyddaf yn chwilio am eich brest i ddal fy mhen.

Mae fy nghariad, hiraeth amdanat bob amser yn fy lladd, yr wyt yn fy meddyliau ac yn fy nydd a'm nos.

Y mae dy ddelw wedi ei hysgythru rhwng fy amrantau, a hi yw goleuni fy llygaid, dy lygaid di...
Mae fy llygaid yn galw am eich dwylo....
Mae fy nwylo'n cofleidio'ch sibrydion ..
Mae fy nghlustiau'n llawenhau.

Beth yw'r geiriau cariad mwyaf enwog i Umm Kulhum?

Y mae fy llygaid yn gyfarwydd â'th weled, a'm calon yn ildio fy ngorchymyn i ti, gwelaf yma fy llygaid yn dy olwg arnaf, a'm calon yn cael gwynfyd y dydd y cyfarfyddaf â thi wrth fy ymyl.

Hyd yn oed os yw diwrnod yn mynd heibio heb eich gweld, nid yw'n cyfrif fel rhan o fy mywyd.Mae eich agosrwydd yn wynfyd yr enaid a'r llygad, eich syllu yn hud ac yn ysbrydoliaeth, a'ch gwên yn llawenydd dwy galon, yn byw ar gwenu gobaith.

Os byddwch yn absennol oddi wrthyf ar ddiwrnod, mae'n well gennyf fi a fy meddwl, mae'n dod â chi yn nes ataf ac yn eich cadw draw oddi wrthyf, ac yr wyf yn drysu ynghylch fy materion gydag ef a chi, ac os bydd diwrnod yn mynd heibio heb eich gweld , nid yw'n cyfrif fel rhan o fy mywyd.

Caredigrwydd a thynerwch yw cariad... Ni fu erioed yn genfigen, yn ddrwgdybiaeth nac yn greulondeb.Cariad sy'n gorchymyn eich hunaniaeth.
Ac nid yw ei orchymyn ef yn dy law nac yn fy llaw i.
Bydd bywyd yn chwarae gyda ni ac yn gwneud hwyl... Dewch ymlaen, dwi'n caru chi fwy nawr، O fy nghariad, angerdd da, beth sy'n rhaid i ni ei wneud ..
Pe cariwn y dyddiau yn ein cysur.

Ar hyd fy oes bûm yn dweud nad wyf mor gryf â hiraeth a nosweithiau hiraeth, ac nid yw fy nghalon mor gryf â'i boenydio.Pan gyfarfûm â chi, cefais i chi newid fy mywyd i gyd. Ni wn sut Syrthiais mewn cariad â chi.
Pa bryd bynnag y galwai cariad at fy nghalon, nid oedd fy nghalon yn ateb: Pa bryd bynnag y ceisiai hiraeth fy nhwyllo a dweud wrtho am fynd, o boenydio: Pa bryd bynnag y byddai llygaid yn fy nharo, ond nid oeddent yn poeni amdanaf, ond am dy lygaid di.
Dywedwch wrthyf eto amdanoch chi, meddyliwch amdanaf ..
Meddyliwch amdanaf, deffro tân hiraeth, yr hiraeth yn fy nghalon.
A fy llygaid ..
Dywedwch wrthyf eto amdanoch chi, meddyliwch amdanaf ..
Meddyliwch amdana i, deffro tân hiraeth... mae hiraeth yn fy nghalon.
A fy llygaid ..
Dychwelasant fi i'r gorffennol gyda'i wynfyd, ei exorbitantness, ei melyster, a'i celibacy.

O pa galonnau crwydrol o'th amgylch yn dymuno bod yn ddedwydd ar ddydd dy foddlonrwydd, a myfi yw'r un sy'n berchen fy nghalon yn dy ddwylo i gael fy mendithio a'i hamddifadu yn ôl dy ddymuniadau, mae'r nos yn hir rhwng gwylnos a galar, a minnau clywch waradwydd unigedd, yr wyf yn chwerthin tra byddaf yn friw, ac nid wyf byth yn cwyno am dy gariad waeth faint y mae dy gariad yn fy melltithio, ond byddaf yn newid pwy sy'n dy garu ac yn amddiffyn dy chwantau yn fwy na mi
Mae cariad fel hyn, cyfathrebu, maldodi, bodlonrwydd, a ffraeo, ai o hyn, ac mae'r cariad hwn fel hyn, nid wyf am siarad, mae cariad fel hyn, fy anwylyd, pan fydd yn addo i mi, daw'r byd chwerthin am fy mhen, a phan fydd yn cyrraedd, mae'n fy ngwneud yn hapus, gan feddwl am yr hyn sy'n digwydd i mi, yn gwneud i mi anghofio'r holl fodolaeth ac nid yw'n croesi fy meddwl, a phan fydd ei natur yn newid a fy nghalon yn parhau i fod yn ddryslyd, Gyda meddyliau, yr wyf mewn tân ac mewn dryswch, yr wyf yn crio, ac ar ôl y nos, mae'r golau yn dod, ac ar ôl y cymylau, gwanwyn a blodau, ai o hyn a dyma gariad fel hyn, nid wyf am siarad.

Gwyliwch yn gryfach Mae llythyrau cariad cryf yn symud teimladau

Beth ddywedodd Abdel Halim Hafez am gariad?

Rwy'n breuddwydio amdanoch chi, rwy'n breuddwydio amdanoch chi, ac mae fy hiraeth amdanoch yn aros amdanoch chi, ac os na ofynnwch amdanaf, mae'n ddigon i mi.Bues i'n byw nosweithiau da yn breuddwydio amdanoch chi.. Dwi'n breuddwydio amdanoch chi, mi breuddwydio amdanat ti, fy nghariad.Fi yw'r un a lanwodd fy nyddiau yma.Rwy'n breuddwydio amdanat Rwy'n gwybod ers i mi adnabod cariad gyntaf, Rwy'n breuddwydio amdanat ac rwy'n dy garu, ti yw fy nghariad cyntaf.A'r olaf cariad, ti yw fy mywyd a fy ngwên, a chi yw'r enaid, fy llygaid, a fy nghalon, ac os nad ydych yn gofyn amdanaf, mae'n dal yn ddigon i mi.Bues i'n byw nosweithiau heddychlon yn breuddwydio amdanoch chi..I breuddwydio amdanoch chi.

Gololo..
Gololo..
قولولو ..قولولو الحقيقة، قولولو ..
caru fe caru fe ..
O'r funud gyntaf, dywedwch wrtho fy mod i'n ei garu ..
ومتوهني حبه ..في بحوره الغريقة أبو عيون جريئة.
Mae angerdd wedi mynd a dod, angerdd wedi ein taflu, ac mae'r amrantiad brown wedi ein swyno ag angerdd, o, nid yw angerdd wedi ein taflu i ffwrdd ac rydym wedi mynd yn gysglyd, a bydd pwy bynnag a'n maglu yn ein hachub, dyma fy nghariad, cymer ofal o'm meddwl, o, o, gofala amdanaf, taflwch fi â hud dy ddau lygad, paid â dweud wrthyf, cymer fi ac i ble yr af am friw newydd, fel arall byddaf yn ochneidio, neu lawenydd a ddaw fi yn ôl.
Yn gymaint a'r hiraeth yn fy llygaid, hardd, tangnefedd arnat, y mae fy llygaid arnat, y maent yn gofyn imi, ac y mae fy nyddiau mewn poen, ac y mae arnaf ofn na chredwch ddiwrnod i bobl, a minnau ddryslyd i ddisgrifio i bobl Baradwys tra byddaf yn Uffern.

Gwastraffais fy ieuenctid gwerthfawr, erfyniaf am dy enw mewn angerdd, a'm gobaith am yr hyn a bortreadaist yn ei ffurf harddaf, yr oedd dy lun yn annwyl i mi ac yn oleuni ar fy enaid, trugarha wrth fy mhoenyd.
Er gwaetha’r gwynt, er gwaetha’r tywydd gwlyb a’r corwynt, cariad fydd yn aros, fy mab.Tynged melysaf dy fywyd, fy mab, yw gwraig â’i llygaid, Gogoniant i Dduw, ei cheg a dynnir fel clwstwr, ei chwerthin yw alawon a rhosod, a barddoniaeth sipsiwn wallgof yn teithio ar hyd y byd.Efallai y byddwch chi'n fenyw, fy mab.Wedi'i rwystro, mae cariad dy galon, fy mab, yn cysgu mewn palas yn cael ei wylio.Pwy sy'n dod i mewn i'w hystafell, pwy sy'n ei cheisio llaw, sy'n nesáu at wal ei gardd, sy'n ceisio datglymu ei blethi, fy mab, ar goll, ar goll, ar goll, fy mab.

Yr wyf yn dy garu ac yn dymuno dy anghofio, ac anghofio fy enaid a thithau, ac os collir ef, yna bydd yn bridwerth i ti os anghofi di fi, ac anghofiaf di a dangos i mi fy mod yn anghofio dy sychder, ac yr wyf yn hiraethu am fy poenydio gyda thi, a thaflu fy nagrau, gan feddwl amdanat eto.

Ac yr wyf yn eich cael yn brysur ac yn fy meddiannu gyda chi, a fy llygaid yn dod i mewn i'ch llygaid, ac mae eu geiriau yn aros arnoch tra byddwch yn troi o gwmpas, ac yr wyf yn gofalu amdanoch, ac yr wyf yn deffro yn y nos yn galw arnoch, ac yr wyf yn anfon fy enaid i'th ddeffro.

Geiriau cariad i gariadon

O fy nghariad, ti yw fy holl fywyd - gwefan Eifftaidd — Ti, fy nghariad, ti yw bywyd i gyd

Ac os agos yw gobaith y cariadon.
Rwy'n gobeithio yn dy gariad yw cariad.
Y cariad mwyaf prydferth yw'r un rydyn ni'n ei ddarganfod wrth chwilio am rywbeth arall.

Ydych chi'n gwybod beth mae'n ei olygu yn eich absenoldeb, byddai'r byd yn dywyll pe bai'n cael miliwn o haul hyd yn oed? .
Dychmyga fy mod yn dy garu di - a Duw yn dy garu di -
Yn y modd digymell hwn
Wrth i mi dorri oren yn ei hanner, dwi'n cofio chi
Wrth i mi groesi'r stryd tuag at y palmant gyferbyn, rwy'n eich cofio
Wrth i mi wisgo fy sglein ewinedd coch llachar, dwi'n cofio chi
Wrth imi redeg fy nwylo dros bennau'r plant, rwy'n eich cofio
Wrth i mi sefyll o flaen y môr glas aruthrol, rwy'n eich cofio
Wrth i mi ddewis y dodrefn ar gyfer y tŷ, yr wyf yn cofio i chi
Wrth i mi lapio anrhegion gwyliau, dwi'n cofio chi
Pan godaf yn y bore, yr wyf yn cofio i chi
Eeeee fy ffrind;
Mae'r ferch obsesiynol yn ofni amser drwg; caru chi nawr
Bydded fy ngeiriau olaf fy mod yn ymddiried yn dy gariad! .

Mae'ch persawr yn dal yn fy nwylo ar ôl heddwch, ffrind bywyd hardd, am gyfarfod melys ♥ .
Ac mae'r nos yn felys i'ch llygaid, a'r nos yn gard i'ch amrannau, ac yr wyf yn sefyll yn fy lle gyda'ch cariad, nid oes gennyf ond fy nghalon, iawn?

Yr hyn a ofynnais i Dduw yn Noson Grym yn unig.
Ystyr geiriau: I fod yn fy tynged a byddwch yn gweld.
Fy nho, fy waliau.
A fy ateb yw'r awr o gorlenwi.

Pryd bynnag y byddwch chi'n defnyddio'r “cwmpawd hapusrwydd,” mae'n pwyntio tuag atoch chi.
Rwy'n dy garu di.
Rwyf wrth fy modd nes fy mod yn fodlon.

Sgwrs rhamantus

Oherwydd eich bod chi bob amser yn disgleirio, nid yw'r noson yn fy mhoeni mwyach.

Doeddech chi ddim yn fenyw gyffredin, fel y byddai fy nghariad tuag atoch yn normal.

Pa mor hen wyt ti?
Ac eithrio harddwch.
Ni fydd yn aros yn y gerddoriaeth.
ond.
Rwy'n rhoi'r un hir i chi.
Na chwaith mewn lluniadu.
ond.
lliw dy lygaid
Nid mewn barddoniaeth ychwaith.
harddach na
Cerdd.
Dywedais wrthych.
Nid yng nghof y drych.
Ac eithrio eich sefyll o'i flaen.
Un diwrnod. “
Pa fodd y gall dy sibrwd di yn unig hau dan fy nghroen yr hyn ni heuodd criau y dynion oedd yn rhedeg o'm hôl â'u haradr.

Yr eiliadau mwyaf rhyfeddol: - Pan fyddwch chi'n dod o hyd i'r un rydych chi'n ei garu, mae'n caru.
من تنتظر ابتسامته، سعيد.بعض منك يرفرف بأجنة الفرحة.
Yr eiliadau mwyaf bendigedig : — Wrth weled dy lygaid, mae ei lygaid yn disgleirio ddydd a nos.
Pan fyddwch chi'n teimlo'ch calon, mae ei galon yn curo â hapusrwydd.
Eich enaid, ei enaid yn hedfan yn awyr y cariad.
Yr eiliadau gorau: - pan fyddwch chi, ef, yn un."
Rwy'n teimlo rhywbeth rhyfedd y dyddiau hyn, mae fy mhwerau bron â dymchwel.
Wn i ddim pam, rydw i eisiau lloches ynoch chi, llochesu ynoch chi, anadlu'ch anadl a thrigo yn eich cofleidiad cynnes.
Ble mae diogelwch.
Yn fy llygaid i, fe welwch straeon i chi a llawer o fanylion sy'n perthyn i chi yn unig, fy nhywysog.

Ac mae blas y sgyrsiau ag ef yn parhau i fod yn gwbl wahanol, fel pe bai'n siarad mewn llythyrau nad dyna'r rhai y mae pawb yn siarad â nhw.
Bydd blwyddyn pan oeddwn i'n dy garu'n wallgof yn dod i ben, a blwyddyn yr wyf yn eich caru chi'n fwy yn dechrau.
Nid wyf ond eisiau edrych ar eich llygaid a lanwodd fy nghalon â chariad.

Roeddwn i'n dy garu nes roedd yn ymddangos i mi fy mod yn dwyn teimladau holl bobl y ddaear.
Ac yr wyf yn dy garu cymaint ag y mae fy nghalon yn curo o'r diwrnod y cawsoch eich geni hyd y curiad olaf.

Er mwyn dal calon y fenyw, fe wnes i roi sylw iddi, yna dwi'n ei charu.

A ydw i'n tyngu i chi fy mod yn dangos i chi fy hapusrwydd, fy mamwlad, a phethau na ellir eu disgrifio na'u hadrodd?
Fy anwylyd, a yw'n bosibl bod pellteroedd yn ein gwahanu ac yn griddfan yn ein huno, O a feddiannodd fy nghalon a'm llawenydd, O pwy a'th addolodd ac a feddiannodd fy myd, fy nghariad pan fyddaf yn cysgu Breuddwydiaf fy mod yn dy weld mewn gwirionedd, a phryd Rwy'n deffro Rwy'n gobeithio eich gweld eto yn fy mreuddwydion, ti yw fy mreuddwyd yn dod yn wir, fy nghariad cyn i mi adael fy môr hardd Rwy'n gobeithio y byddwch yn cadw Gyda fy ngeiriau, Rwy'n caru chi, Rwy'n caru chi, Rwy'n caru chi.
Ar gariad, mae ein dyddiau'n deffro, ac ar hiraeth, mae ein nosweithiau'n cysgu.

A lanwodd fy mywyd â chariad, cysegraf fy mywyd i chi.

Dwi byth yn cwyno am dy gariad, waeth faint rwyt yn fy ngharu i.
Mae'n ddigon i ddeffro i'ch gwên, ac rydych chi'n dweud yn fyw.

O gariad anwyl, paid â gorffen, O gân felysaf a glywodd fy nghalon erioed, nac anghofio.
Pob cariad roeddwn i'n ei garu ynoch chi a thrwy fy amser roeddwn i'n byw i chi.

Geiriau cariad cryf

Gobaith yn y llygaid, ac ecstasi yn yr awr o wallgofrwydd - gwefan Eifftaidd

Y geiriau rhamantus gorau, meddyliau am gariad at ramantiaid

Barddoniaeth ramantus a barddoniaeth serch

Pan fyddaf yn dechrau ysgrifennu, rwy'n cael fy hun a minnau, rwy'n cael fy hun yn ynganu'r llythyrau gorthrymedig sy'n gwrthod cuddio rhwng y llinellau.
Weithiau dwi'n ffeindio fy nagrau yn llifo lawr fy mhapur ac yn gwlychu, felly mae fy llythyrau yn parhau i fod yn swil i mi, pwy sydd eisiau torri'n rhydd ond sy'n gwrthod, ac weithiau wrth sgwennu.
Anghofiaf fod gennyf wyddor a metrigau, nad wyf i fod i'w gorwneud, Ond pan fyddaf yn ysgrifennu am fy nghariad, rwy'n ei chael wedi'i ymgorffori mewn ystyron gwan rhwng y llinellau, oherwydd rwy'n dod o hyd i'm cariad ynof, yn deillio o bob sensitifrwydd.

A phan fyddaf yn cysegru fy llythyrau at fy anwylyd, yr wyf yn cael nad ydynt yn rhoi ystyr, fel yr un yn fy nghalon, gan fod yr un yn fy nghalon yn llawer mwy, felly yr wyf yn drysu, a fy dioddefaint yn dechrau a phenodau fy y mae cyffesiadau yn dechreu ar fy mhapur, yr hwn a gaf i'w rwygo wedi hyny, am y gall ddangos fy ngwendidau
Ond wedi hyny, yr wyf yn teimlo yn gysurus a'm bod wedi canfod fy hunan ar goll, felly a ydych yn meddwl tybed a allaf gysegru fy llythyrau ?

Atat ti, yr hwn a'th garodd galon, i ti, yr hwn a gynwysaist dy lygaid
I ti yr wyf yn byw i ti, i ti sy'n fy nilyn, i ti y gwelaf dy ddelw ym mhobman
yn fy llyfrau.
Yn fy mreuddwydion.
Yn fy neffroad, i ti sy'n gwneud i mi grynu, o ddwysder fy nghariad, yn hiraethu am dy weld
Dim ond pan fyddaf yn sôn am eich enw, dyma'r lleiaf y gallaf ei fynegi, oherwydd bod eich cariad yn cynyddu yn fy nghalon bob eiliad, ac oherwydd eich bod yn bopeth yn fy mywyd.

Oes
Petruso y tu mewn i mi, mewn gofid a gofid, o.
Mae fy enaid yn ei ddweud o'm blaen, mae fy meddwl yn ei ddweud o flaen fy nhafod, rwy'n ei deimlo.
yn atseinio, yn treiddio i'm corneli, o, yn ei lefaru â chrynu, yn ysbeilio fy holl synhwyrau
O, ni wn i o'm hiraeth, nac o'm cariad, nac o'm gofidiau
Barddoniaeth serch, barddoniaeth serch, yr wyf yn dy garu, ac yr wyf yn ofni y byddwch yn anghofio fy nghyfeiriad un diwrnod
Ofnaf ichi gefnu ar fy nglannau, gadael llonydd i mi gyda'm gofidiau, cael eich rhyddhau oddi wrthyf ac anghofio fi.

Ti sy'n fy ngwneud yn ecstasi meddw fy nghariad, Ti'n mynd â fi i fyd Dy gariad
Gwna i mi syrthio mewn cariad a thi a'th fychanu, fy nghariad, Onid yw griddfan yn ddigon i mi?
Onid yw'n ddigon o ddagrau i mi, oni wyddoch fod fy nghalon
Y mae wedi blino gan ofid, fel y gwywodd fy llygaid â dagrau
O fy nghariad.
Rwy'n caru chi, rwyf wrth fy modd ichi glywed fi.
A yw eich calon yn teimlo fy pylu?
Yr wyf yn arteithio mewn cariad.
A thristwch yn fy nghalon a'm cymoedd
Mae fy nagrau yn colli
Mae unrhyw berson yn mygu ohono
Peidiwch â phoeni am lygaid crio
Ar bob awr o'r dyddiau
Yn cwympo fel dagrau o law
Gan gynnwys llosgfynyddoedd gofidiau
Peidiwch â phoeni am bryderon sy'n atal
Pob lliw yn gwenu
Deifiwch i mewn i fy nghydwybod
atal fi rhag pob tynerwch
Gwna fi'n dywysoges fy gofidiau
Gwna fi yn fod dynol

Fy nghariad, rwyf wedi byw fy mlynyddoedd
Rwy'n dwyn fy hiraeth a'm hiraeth
Rwy'n dioddef mewn distawrwydd llaw
yn plygu o fewn fy mherllannau

Roeddwn i mewn cariad â thywysoges
Fe wnaethoch chi gymryd orgasm i mi i'ch llygaid
Wedi fy ngwneud yn gaeth mewn cariad
Am fy nagrau a'm hiraeth am danat
Cerddi serch, cerdd serch
Ystyr geiriau: Uh.
Gwnewch i mi ysgrifennu diwrnod
Miloedd o hysbysiadau
Gwna i mi gymryd fy nyddiau
A'r diflastod yw tristwch y coed
Gwna i mi grio a dagrau
Bydded i bob afon gael ei llenwi
Rwy'n dyheu gyda fy holl fod
Am y diwrnod rydych chi'n cofio fy amddifadrwydd
Rydych chi'n dod ataf gyda hiraeth a'ch llygaid
Chwarae'r alawon i mi
Ystyr geiriau: Uh.
wah.
wah
Ni ddaw Ahazani mewn cariad i ben
Mae fy anadl mewn cariad yn sâl
peidio adennill.

tyst Y lluniau rhamantus mwyaf prydferth A lluniau o addoliad a chariad o Yma

Heblaw'r tristwch hwn o ben draw, Heblaw i'm dagrau beidio
Ac mae'n derbyn gwên felys sy'n llenwi fy nhristwch

Yr wyf wedi blino ar dristwch, fy nghalon, o drist, gwn eich bod yn griddfan o hiraeth, rhwyg o awydd, tristwch yn amgáu eich corneli, a phryder yn llenwi eich ochrau.

I weld y melysaf Geiriau cariad وGeiriau cariad Cliciwch Yma

Geiriau dwfn o gariad

siarad cariad — Ti yw bywyd ac mae pawb yn symud ymlaen, ti yw'r awyr a bodloni'r holl sêr

Byddaf yn dy garu nes, nes i gariad beidio â bod, neu ddod i ben, a'th gariad yn aros ar fy bedd fel rhosod.

Gofynnais i'r beiro eich tynnu, atebodd gyda phob cywilydd, mae'n ddrwg gennyf, ni allaf eich gwasanaethu!
Gofynnais iddo pam? Meddai, "Rwy'n gwybod sut i dynnu lleuad a blodau, a thynnu cwmwl glaw, ond nid wyf yn gwybod sut i dynnu angel ar ffurf ddynol."

Rwy'n dy garu di.

Hoffwn pe bai fy enaid yn hedfan fel cwmwl a dod atoch a gadael iddo lawio ar eich tŷ oherwydd fy hiraeth amdanoch.

O'ch cnwd, credwch fi, roeddwn wedi drysu amdanoch chi, ni wn i ble i'ch rhoi yn lle'r galon na'i churiadau
Rwy'n gadael chi!

Nid oes dim diogelwch yn y byd hwn, ond yr wyt ti a minnau yn herio amser, ac os bydd fy nhynged yn troi, nid anghofiaf di byth, ac os gwerthi fy nyddiau, fy annwyl, fe'th brynaf, os cynydda fy ngofidiau fy llawenydd, mi Bydd yn rhoi i chi, hyd yn oed os byddwch yn gormesu fi, ni fyddaf byth yn cwyno amdanat.

Deuthum atat weddillion enaid mewn corff dynol, yr hwn y sychodd ei ddagrau ar lwybr chwantau, deuthum atat glwyfau yn gwaedu poenau a gofidiau, a chalon ymwahaniad y mae ei ofidiau yn cnoi arno.

Rwy'n dweud wrthych beth ddigwyddodd yn eich absenoldeb, rwy'n treulio'r nos wrth eich drws, rwy'n gobeithio mai chi fydd fy mywyd, a byddaf yn eich gweld â'm llygaid.

Beth yw'r newyddion melys hwn? Dywedasant wrthyf eich bod yn dod, anwylyd fy mywyd, ac nid yw fy llygaid yn credu eich bod yn dod. A yw'n bosibl y byddwch yn rhoi i mi y rhosyn harddaf a syrthio i gysgu yma ar fy ngrudd a dal chi yn fy nwylo?
mewn gramau

Bydded i'm noson o dynerwch estyn, a bydded fy hunan yn yr awyr yn brysur Ysgrifenna i mi air am amser sy'n dweud i garu, gyda chariad, mae'r bydysawd wedi dechrau, a heddwch, nid oes neb ar ôl, a fy nghalon sydd ar ei hun, wedi'i arwain gan gariad.

Roeddwn i'n ei garu rhyngof fi a fi, a wnes i ddim dweud wrtho am yr hyn roeddwn i eisiau, doeddwn i ddim yn gwybod beth fyddai'n digwydd i mi pan welais ef.

Wn i ddim beth i'w ddweud bellach, ni wn pam y cuddiais arno mor wan tra oeddwn wrth ei ymyl ac yn ei salwio, treuliais ddau ddiwrnod gydag amser.

Agorais fy argae iddo ac agorodd ei argae, os dywedais wrtho am ei gusanu, edrychodd arnaf, gyda blink o lygad, gwenais ac yna cusanais ei foch
Rhoddais hi ar wên, naw deg naw deg, meddai, cwblhewch y dŵr a byddwch yn falch o fod ar eich pen eich hun.

Fy ofn yw eich bod chi'n ofidus, yn syml, mae gennych chi dair wal, fy nghalon, fy enaid, fy llygaid, ac rydych chi'n dewis bod yn hapus ac yn hapus.

Rwy'n gobeithio eich bod chi'n galw, lalalalala
Yr wyt yn galw, digonolrwydd fy nghalon â'th galon
Wedi'i gysylltu, ac mae'n amhosibl gwahanu ei wifrau.

Geiriau cariad a chariad

Yr wyf yn dy garu fel y mae munudau lawer yn mynd heibio rhyngot ti a mi, a phe gwelais di â'm llygaid, llefarodd fy nghalon lle'r wyt ti.

Os bydd fy myd yn troi arnynt, rwy'n dy garu os bydd fy llygaid yn gwaedu yn lle dagrau gwaed.

Rwy'n dy garu â chariad na ellir ei ddisgrifio na'i fynegi, ac fe'ch gwelaf uwchlaw pawb, syr.

Yr wyf yn dy garu ac yn dy garu, ac y mae arnaf ofn y bydd y byd yn dy anghofio ac yn dy adael.Nid wyt yn gofyn am berson sy'n marw o'th achos.

Rwy'n dy garu ac yn dyheu am dy agosrwydd ac yn aberthu fy mywyd drosot, hyd yn oed os bydd pobl yn fy meio, byddaf yn dy gusanu mwy ar y boch.

Rwy'n dy garu ac yn deall dy amgylchiadau, ac mae fy llygaid am dy weld.Rwy'n dy garu os osgoi fi a thân, Hiraeth yw fy ffurfiad.

Rwy'n dy garu'n ffyddlon, rwy'n dy garu hyd yn oed yn dy frad, rwy'n dy garu di os wyt ti'n cyfathrebu â mi, ac rwy'n dy garu os anwybyddwch fi.

Y bore goreu i'r person melysaf ac anwylaf, a'r boreu puraf i'r un sy'n berchen yr enaid a'r gydwybod.

Rwy'n anfon tusw o gariad a blodau atoch y mae bodau dynol i gyd yn eiddigeddus ohonoch, eu lledaenu a'u persawr, bore da, mae gennych fy nghalon.

Rwy'n eich clywed yn cerdded yng nghanol fy nghalon, ac rwy'n canu i chi, ac mae pobl yn meddwl mai curiad fy nghalon yw eich cerdded

Mae cystrawen y rhosod, y gwneuthurwr rhyfeddodau, yn codi helyntion ac yn arwain y rhai anwylaf, rhosod gyda'r hwyr.

Yr wyf yn dy garu, O fêl pur, oherwydd yr wyt yn gwrtais, a'th fywyd cynnes bob amser yn dangos fy hiraeth cudd.

Os ysgwyd dy galon gan hiraeth, a'm calon yn dyheu am dy lais, allan o hiraeth, ehedodd.

Myfi yw dy galon a'i churiadau.Rwy'n byw yn nheyrnas dy oleuni.Fy nghariad atat yw fy nghyfansoddiad.Fe'm rheolir gan weddillion dy eiddigedd.

Ti yw harddwch a'i choron, a ti yw'r lleuad a'i lamp, a ti yw'r un sydd ei angen arnaf, fy angen am dy lygaid.

Ti sy'n cael dy faldod a'th ysbail, Ti yw dryswch a hoffter, Ti yw'r lleuad pan gyfyd, Ti yw ei goleuni i gymdeithas.

Rwy'n anghofio popeth heblaw eich cariad, ac mae popeth yn dod i ben yn fy mywyd, ac mae eich cariad yn parhau, chi yw'r cariad cyfan.

Geiriau cariad Eifftaidd

Yr wyf yn cysegru rhosod i'r bobl o rosod, bore hiraeth i bobl chwaeth, a boreu ein Duw i'm hanwylyd.

Rwy'n colli chi, a anghofiodd, doeddwn i ddim yn gofyn, rwy'n fyw, ac nid oeddwn hyd yn oed yn marw gyda'ch negeseuon amdanaf.

Agor y galon a chymer yr hyn yr wyt yn ei gyfnewid ohoni, ond y mae llythrennau dy enw yn ddigon, nac yn nesáu ati

Agor fy nghalon gyda chyllell a gweld cyflwr y person tlawd.Gallwch gydymdeimlo ag ef ac anfon neges ato nawr.

Mae'r golau'n mynd i ffwrdd, mae'r nos yn diflannu, mae hyd yn oed y clwyfau yn mynd a dod, ond nid yw'r (gwerthfawredd) yn fy nghalon yn diflannu.

Y galon sydd yn cynnwys dy enw, y meddwl yn cynnwys dy lun, y gwaed yn cynnwys dy gariad, a minnau, trwy Dduw, yn dy garu.

Pe bai'r gorlan yn teimlo fy nheimladau, byddai'n siarad ac yn gwenu Byddai ei inc ar dudalen fy nghariad.

Dyma linellau llythyrau cariad o waed y galon.

Fy nghariad, chi yw'r un a chwythodd holl egni creadigrwydd, felly deuthum yn greadigol gyda chi, ac i chi roeddwn i'n greadigol.

Fy nghariad, rydw i wedi cyflawni popeth rydw i'n anelu ato, felly fe orchfygais yr anawsterau a chyrraedd yr amhosibl, ac mae hynny wedi'i ysgogi gan dy gariad ar ôl gras Duw.

Pe bawn i'n ysgrifennu'r geiriau harddaf a mwyaf arteithiol atoch chi, ni fyddwn yn cyflawni'ch hawl.Fy nghariad, rwy'n cario yn fy nghalon ddychymyg pob bod dynol.

Fy nghariad, cyn i mi dy garu di, arferwn glywed mai poenedigaeth, poendod, ac amddifadedd yw cariad, felly yr oeddwn yn ei ofni, ac wedi i mi dy garu di, dymunais y byddai poenydio cariadon yn cael eu cyfuno a dod yn eiddo i mi, ar yr amod eich bod wrth fy ochr.

Fy mywyd, rydw i eisiau sgrechian yn wyneb ysgolheigion y byd hwn fel eu bod nhw'n dyfeisio enw ar yr hyn rydw i'n ei gario yn fy nghalon, oherwydd rydw i'n gweld y gair rydw i'n ei garu cyn lleied yn eich hawl ac mae'n mynegi rhywbeth bach o'r hyn sydd yn fy nghalon, felly gadewch imi ddweud wrthych nad wyf yn eich caru oherwydd gwelaf yn y gair hwnnw leihad yn yr hyn yr wyf yn ei gario i chi Cariad a chariad, ti yw fy enaid, fy mywyd a'm gobaith.

Geiriau cariad ac addoliad

O galon sy'n fy anghofio, yn fy ngadael yn unig i'm gofidiau
O fy mywyd, paid ag anghofio fy mod yn dal i ddioddef yn dy gariad, o fy nghalon.

Ni allaf ddychmygu diwrnod, fy mod yn byw yn amddifad ohonoch, pe bai gennyf, ni fyddwn yn cysgu, ond nid ydych yn cynhyrfu bob dydd, pam rydym yn ei dyfu i fyny
Sut alla' i ymwahanu oddi wrthych chi? Chwerthin ac anghofio beth sydd wedi mynd heibio Mae bywyd yn dod, byddwn yn ei gwblhau Dwylo Fadik a phob peth anodd y gallwn ei oddef Chwerthin a gollwng yr hyn sy'n eich cynhyrfu Chwerthin o hyd, fy nghariad, gadewch cofia mai ti yw fy nghariad a fi yw dy gariad. Chwerthin o hyd.

Os ydych yn hoff o ychydig eiriau ac ymadroddion eu cariad, yna gwyliwch, gan y byddo hyn yn eich erbyn, oherwydd rhaid adnewyddu cariad bob amser rhag i'r ddwy blaid flino ar eu gilydd, Felly, y peth gorau yw adnewyddu geiriau neu luniau yw eich cariad.Gallwch anfon geiriau cariad neu luniau o gariad i ennill dros eich cariad a gwneud iddo deimlo eich bod yn rhamantus a'ch bod yn berson sensitif A theimladau cain, ac rydym yn cyflwyno i chi yma y geiriau gorau o gariad a negeseuon rhamantus i'r annwyl.Dyma gasgliad arbennig o eiriau cariad a lluniau rhamantus pictiwrésg bendigedig sy'n gwneud yr annwyl yn dyner ac yn dyheu amdanat ac yn dy garu yn fwy.Mae'r geiriau hyn o'r galon ac i'r galon.