Straeon amser gwely plant yn ysgrifenedig, clywedol a gweledol

Pwysigrwydd darllen straeon plant i'r plentyn

• Mae darllen straeon i blant yn eu helpu i ddatblygu dychymyg.Mae darllen straeon plant yn ehangu dychymyg y plentyn ac yn eu helpu i feddwl yn ddwfn a dychmygu’r straeon hynny yn eu meddyliau.Felly, rwy’n awyddus i ddarllen straeon cadarnhaol.
• Un o fanteision darllen straeon i blant yw eu bod yn datblygu eu sgiliau iaith, a gyda darllen straeon iddynt hwy neu blant yn darllen y straeon hyn iddynt eu hunain, gallant ddysgu'r iaith yn gyflym.
• Un o fanteision pwysicaf straeon plant a’u hadrodd i blant yw cryfhau’r berthynas rhwng y tad neu’r fam a’r plentyn, er mwyn dod i arfer â’r siarad difyr a’r cwestiynau niferus mewn straeon o’r fath.
• Un o fanteision straeon hefyd yw ei fod yn atgyfnerthu egwyddorion y plentyn ac yn ei ddysgu rhwng da a drwg mewn bywyd a dysgeidiaeth grefyddol, ac mae hyn yn arwain at ddatblygiad canfyddiadau synhwyraidd o'r plentyn.
• O hyn ymlaen, ar ôl darllen llawer o straeon, bydd eich plentyn yn gallu siarad yn dda a ffurfio syniadau a’u trefnu’n wâr o ganlyniad i ddarllen y straeon yn barhaus.

 Beth yw'r straeon?

Mae Stories yn waith llenyddol sy'n darlunio digwyddiad o fywyd ac yn ei adrodd mewn ffordd ddiddorol a phleserus.Mae'r adroddwr yn dyfnhau ei ymchwiliad ac yn edrych arno o sawl ochr er mwyn i'r stori ennill gwerth dynol mawr, yn enwedig wrth iddi gael ei chysylltu i'w amser a'i le a'r syniad yn cael ei ddilyniannu ynddo Cyn belled ag y gwneir hyn mewn ffordd ddiddorol sy'n gorffen gyda nod penodol, a bod y stori'n cael ei diffinio gan feirniaid fel stori artiffisial ac ysgrifenedig sy'n ceisio ennyn diddordeb pobl, boed mae hyn yn natblygiad ei ddamweiniau neu yn ei bortread o arferion a moesau neu yn rhyfeddod ei ddigwyddiadau.Yn yr hwn nid yw'r adroddwr yn cadw at union reolau celfyddyd, a cheir hefyd y stori fer, sy'n cynrychioli un digwyddiad ar un adeg ac un amser, sydd yn fwyaf tebygol o lai nag awr o amser.Mae llawer o elfennau'r stori, megis y testun, y syniad, y digwyddiad, y plot, yr amgylcheddau tymhorol a gofodol, y cymeriadau, yr arddull, yr iaith, y gwrthdaro, y cwlwm, a'r ateb

Hanes yr hwyaden hyll

Un tro, gyda'r nos ar ddiwrnod braf o haf, daeth y fam hwyaden o hyd i le hardd o dan goeden ar y llyn i ddodwy ei hwyau, a gosododd 5 wy, ac yn sydyn fe sylwodd ar rywbeth.
Un bore, un ar ol y llall, dyma nhw'n deor, a dyma fe'n dechrau dod allan, ac felly dyma'r wyau i gyd yn deor, a'r rhai bach yn tynnu eu pennau allan i'r byd mawr, felly dyma nhw i gyd yn deor heblaw am un Yr hwyaden fawr meddai, "O, o, fy rhai bach rhyfeddol, ond beth ddigwyddodd i'r pumed?
Rhedodd hi at yr wy a rhoi'r cynhesrwydd a'r tynerwch i gyd a dweud mai dyma fydd yr un harddaf yn fy rhai bach oherwydd ei bod mor hwyr yn deor
Ac un bore, pan ddeor yr wy, daeth hwyaden lwyd hyll allan ohono, yr hwyaden honno yn wahanol i weddill y rhai bach, ac roedd yn fawr iawn ac yn hyll hefyd.
A dywedodd y fam nad yw'n edrych fel fy mod yn meddwl bod yr un bach hwn yn hyll
Roedd y fam wedi synnu o weld y bachgen bach ac roedd yn drist
Roedd y fam yn dymuno gweld un diwrnod y byddai ei bachgen bach hyll yn edrych fel gweddill y rhai bach, ond aeth dyddiau heibio ac roedd y bachgen bach yn dal yn hyll a'i chwiorydd a'i frodyr i gyd yn gwneud hwyl am ei ben ac nid oeddent yn chwarae ag ef. roedd yr un bach yn drist iawn.
A dywedodd un o'i chwiorydd eich bod yn hyll
A'r un arall, edrychwch ar y peth hyll iawn hwn
A'r un arall, ie, ewch yn rhy bell, rydych chi'n rhy hyll
Nid ydym yn chwarae gyda chi, yr anghenfil hyll
Gwnaethon nhw i gyd hwyl am ei ben Roedd yr un bach yn drist iawn Aeth yr un bach hyll i'r llyn ac edrych ar ei adlewyrchiad yn y dŵr a dweud Does neb yn fy nghyfarch Rydw i mor hyll Penderfynodd y ffrind adael y teulu a chwilio am le arall yn y coed Yr oedd yr un bach yn drist ac yn crynu gan yr oerfel, ac ni ddaeth o hyd i ddim i'w fwyta na lle cynnes i'w gysgodi Aeth at deulu o hwyaid, ond ni wnaethant ei dderbyn, felly dywedodd yr hwyaden fach iddo, "Rwyt ti'n hyll iawn."
Aeth i fyw i dŷ'r ieir, ond pigodd yr iâr â'i big a rhedodd i ffwrdd
Cyfarfu â chi ar y ffordd, edrychodd y ci arno ac yna gadawodd
Dywedodd y bachgen bach wrtho'i hun, "Rwyt ti mor hyll, dyna pam na fwytodd y ci fi."
Aeth y bachgen bach yn ôl i grwydro yn y goedwig ac roedd yn drist iawn, felly cyfarfu â ffermwr a aeth ag ef gydag ef at ei wraig a'i blant, ond roedd cath yn byw yno ac fe achosodd hynny drafferth iddo, felly gadawodd y ffermwr. tŷ
Ac yn fuan daeth y gwanwyn, a daeth pob peth yn brydferth a gwyrdd eto, a pharhaodd i grwydro, a gwelodd yr afon
Roedd yn hapus i weld y dwr eto.Aethodd at yr afon a gwelodd alarch hardd yn nofio a syrthiodd mewn cariad ag ef, ond roedd ganddo gywilydd o'i olwg ac edrych i lawr.Pan wnaeth hynny, gwelodd ei fyfyrdod ar y dŵr a Nid oedd yn hyll bellach oherwydd ei fod wedi dod yn alarch ifanc a golygus a sylweddolodd pam ei fod yn edrych yn wahanol i'w frodyr oherwydd ei fod yn Elyrch, a hwyaid oeddent, wedi mudo o'r alarch gwyllt, a syrthiodd mewn cariad â hi, a buont yn cydfyw yn ddedwydd.

Hanes y tywysog broga

Roedd yn lle hynafol ac yn oesol
Un tro, roedd tywysoges yn byw mewn castell enfawr
Daeth y brenin ag anrheg i'r dywysoges ar ei phenblwydd, tybed beth oedd yr anrheg
Pêl aur, a rhoddodd ei thad ben-blwydd hapus iddi, fy merch, a diolchodd y dywysoges iddi
Roedd y dywysoges yn caru ei phêl aur a dechreuodd dreulio ei holl amser yn chwarae ag ef yn yr ardd
Un diwrnod, aeth allan gyda'i phêl a dechreuodd chwarae ag ef a neidio i fyny
Daeth y dywysoges at un o'r llynnoedd bach ac roedd yn well ganddi chwarae gyda'r bêl.Ar yr un foment, ni allai ddal y bêl ar ôl iddi neidio i'r awyr.Dechreuodd y bêl gropian i ffwrdd, a rhedodd y dywysoges ar ei hôl gyda dwy bêl , ond roedd y bêl yn symud i ffwrdd yn gyflymach ac yn gyflymach, ac yn olaf, syrthiodd ei phêl aur a suddodd i ddyfnderoedd y dŵr.
O fy Nuw, gwaeddodd y dywysoges
Eisteddodd y dywysoges wrth y llyn a dechreuodd lefain mewn anobaith, pan yn sydyn clywodd lais
Mae fy nhywysoges hardd yn dweud wrthi pam wyt ti'n crio.! Trodd hi o gwmpas, ond doedd hi ddim yn gwybod o ble roedd y sain yn dod
Pan edrychais yn fanwl, sylweddolais fod y swn yn dod o broga wrth y llyn.Neidiodd y broga tuag at y dywysoges a gofyn iddi eto, ar ôl dod yn nes, beth yw dy broblem, fy nhywysoges hardd?Pam wyt ti'n crio?
A'r broga a ddywedodd wrthi
Wel, dyma chi'n siarad, hardd, felly dywedwch wrthyf pam rydych chi'n crio
Casglodd y dywysoges ei hun a dechrau dweud ei stori wrtho
Mae'r bêl aur a roddodd fy nhad i mi wedi disgyn i'r llyn ac mae bellach ar y gwaelod
Sut ydw i'n ei gael yn ôl nawr?
Daeth y broga at ei thraed a chynnig iddi
Fy nhywysoges hardd, dychwelaf eich pêl atoch, ond yr wyf am gael ffafr gennych yn gyfnewid
Roedd y dywysoges yn chwilfrydig, felly dyma hi'n dweud wrtho, “Beth yw'r gwasanaeth?
Os ydych chi'n derbyn bod yn ffrindiau, rydw i eisiau byw gyda chi yn y castell
Meddyliodd y dywysoges am y peth ac yna cytunodd i'r cynnig felly neidiodd y broga i'r dwr a cholli golwg arno.Ar ôl ychydig fe ymddangosodd gyda'r bêl aur a'i thaflu at y dywysoges
Ar ôl i'r dywysoges gael ei phêl, dechreuodd ddychwelyd i'r castell gan deimlo'n hapus
Cyn gynted ag y sylwodd y broga fod y dywysoges yn mynd i'w gadael ar ôl, gwaeddodd wrthi
Fy nhywysoges hardd, wyt ti wedi fy anghofio i? Fe wnest ti addo mynd â fi gyda ti i'r castell
Gwaeddodd y dywysoges o bell, gan chwerthin, a dywedodd wrtho, "Sut y gall llyffant hyll fel ti ddychmygu byw gyda thywysoges hardd fel fi?"
Gadawodd y Dywysoges Broga ei lle a dychwelyd i'r castell
Gyda'r hwyr, eisteddodd y brenin, y frenhines, a'r dywysoges i ginio, a chan eu bod ar fin dechrau bwyta, clywsant guro ar y drws
Dywedodd y forwyn wrthynt fod y broga wedi cyrraedd a dywedodd ei fod wedi cael gwahoddiad gan y dywysoges a gofynnodd am ganiatâd i fynd i mewn
Gofynnodd y brenin i'w ferch tra'r oedd wedi rhyfeddu: _ A wyt ti am ddweud wrthyf beth sy'n digwydd, fy merch?
A'r dywysoges a ddywedodd yn dda: Fy nhad
Felly dywedodd y dywysoges esboniad o bopeth oedd wedi digwydd y bore hwnnw wrth y llyn
Atebodd ei thad: Os gwnaethoch chi addewid i'r broga fel y byddai'n dod â'r bêl i chi, yna mae'n rhaid i chi gadw'r addewid hwn.
Gorchmynnodd y brenin i'r forwyn dderbyn y broga i mewn
Ymhen ychydig agorodd y broga bach y drws a stopio wrth y bwrdd swper
Noswaith dda, meddai, i chwi oll, a diolch i chwi, ein Brenin, am fy ngadael i mewn
Gydag un naid fawr, glaniodd y broga wrth ymyl dysgl y dywysoges, ac edrychodd y dywysoges arno yn anfodlon â gorchymyn y brenin i ddod â dysgl i'r broga, ond rhwystrodd y broga ef: Nid oes angen dysgl ychwanegol, gallaf bwyta o ddysgl y dywysoges.
Dechreuodd y broga fwyta oddi ar ei phlât ac roedd y dywysoges yn grac iawn gydag ef ond roedd hi'n meddwl y byddai'n gadael ar ôl cinio beth bynnag felly ni ddywedodd hi ddim byd ond nid oedd y broga yn mynd i adael ar ôl cinio a chyn gynted ag y gadawodd y dywysoges y bwrdd dilynodd hi i'w hystafell
Aeth amser heibio a dechreuodd y broga deimlo'n gysglyd
Dywedodd wrth y dywysoges, fy nhywysoges, yr wyf yn wirioneddol gysglyd. A oes ots gennych gysgu yn eich gwely?
Doedd gan y dywysoges ddim dewis ond cytuno rhag ofn gwylltio ei thad
Neidiodd y broga ar ei gwely a rhoi ei ben ar ei gobennydd meddal, ac mewn ymgais i guddio ei dicter, rhedodd y dywysoges wrth ymyl y broga a syrthio i gysgu.
Yn y bore deffrodd y broga y dywysoges
Ac efe a'i dywedodd ar dôn Bore da, fy nhywysoges hardd, y mae gennyf ddymuniad ychwanegol amdanat, ac os cyflawnwch ef, gadawaf ar unwaith.
Cyn gynted ag y clywodd am ymadawiad y llyffant hyll, roedd y dywysoges yn hapus iawn heb ei ddangos
Wel, beth arall wyt ti'n hoffi?
Edrychodd y broga i mewn i'w llygaid a dweud, "Rwyf am i chi fy cusanu, dywysoges."
Neidiodd y dywysoges allan o'i gwely mewn dicter
Sut meiddio bod yn amhosibl
Diflannodd y wên o wyneb y broga, a rhedodd dagrau i lawr ei foch
Meddyliodd y dywysoges am eiliad beth oedd o'i le ar un cusan fach, yn syml oherwydd ni fyddwn byth yn ei weld eto
Ac felly cusanodd y dywysoges ef.Cyn gynted ag y cusanodd y dywysoges ef, gorlifodd golau gwyn yr ystafell.Ni allai'r dywysoges weld dim o'r herwydd.Ar ôl ychydig, diflannodd y golau hwnnw.
Dechreuodd y dywysoges weld eto, ond y tro hwn ni allai gredu ei llygaid, oherwydd lle roedd llyffant yn sefyll, roedd dyn golygus iawn yn ei le.
Roedd y dywysoges wedi rhyfeddu at yr hyn a welodd, ni allai gredu ei llygaid, felly gofynnodd pwy ydych chi? A beth ddigwyddodd i'r broga oedd yn sefyll yma?
Fy nhywysoges hardd, tywysog gwlad bell ydw i.Taflodd swyn drwg arnaf a'm troi'n llyffant.I dorri'r felltith honno, roedd yn rhaid i mi dreulio diwrnod wrth ymyl tywysoges a chael cusan ganddi.Diolch i chi, fe wnes i oroesi'r broga olaf am byth.
Roedd y dywysoges wedi synnu, ond roedd hi hefyd yn falch o'r hyn a glywodd
A dyma'r ddau yn mynd at y brenin ac yn dweud y cwbl wrthi
A'i thad, y brenin, a ddywedodd wrthi: _ Rhaid mai dyma'r ail wers a ddysgodd y broga i ti, fy merch anwyl.
Bu’r brenin yn lletya’r tywysog am sawl diwrnod arall yn ei gastell ac aethant y tywysog gyda’r dywysoges wrth y llyn lle y cyfarfuasant gyntaf
Dywysoges, a wnewch chi fy mhriodi a mynd gyda mi i'm teyrnas?
Gwenodd y dywysoges a chytuno i gynnig y tywysog
Ar hyn o bryd, mae'r distawrwydd ei dorri gan sain
Fe wnaethon nhw droi o gwmpas a chwilio am ffynhonnell y sain
Roedd broga wrth y llyn yn edrych ar y ddau yn dal eu gwynt ac yn aros iddo siarad ond ni ddigwyddodd hyn a dechreuodd y ddau chwerthin a dywedodd y tywysog wrth y broga paid a phoeni broga bach dwi'n siwr y bydd dy dywysoges fach dod o hyd i chi hefyd un diwrnod ac maent yn chwerthin eto
Ar ôl cyfnod byr, fe briodon nhw a byw'n hapus byth wedyn.

Hanes y blaidd a'r saith plentyn

Fy anwylyd melys, bu lle, Saad, Ikram.Un tro, yn ymyl y goedwig dywyll, roedd gafr yn byw gyda'i saith o blant yn ei thŷ bach.
Ac roedd cystadleuaeth reslo, tynnodd pawb o'r goedwig dywyll i gystadlu a'r dyrfa wedi ymgasglu gan ddweud heyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy
Ac fe gyhoeddodd y dyfarnwr fuddugoliaeth Arnob o’r Tarw Mawr eto heddiw
A gofynnodd i bawb ar y meic a dweud, “Oes rhywun eisiau cystadlu gyda’r tarw mawr?”
Felly cododd Martha ei llaw a'r gwningen, a dyma fe'n cystadlu gyda'r corn mawr, meddai: Martha Fawr.
Cyhoeddodd y gwningen ddechrau'r gystadleuaeth 1, 2, 3 reslo
A dyma Martha a'r tarw yn dechrau gwthio gyda'u holl nerth, a'r tarw mawr yn well na'r fam ac roedd hi ar fin gadael y fodrwy, a merch i'w saith o blant yn dweud wrthi, “Tyrd, mam, gadewch iddo ddangos y nerth iddo o famau.” Ar ôl i'w merch ei hannog, gwthiodd y fam y tarw mawr â gwthiad cryf a thynnu'r tarw mawr allan o'r cylch.
A chyhoeddodd yr ysgyfarnog: Martha enillodd y reslo
Ymgasglodd y plant o amgylch eu mam a'i chofleidio, a dywedodd un o'i phlant wrthi, "Fy mam, ti a enillaist, hei."
Yr oedd y blaidd slei yn ymguddio yn y dyrfa ac yn eu gwylio, ac a ddywedodd yn ei gyfrinach, Llawer o blant, efe a fwytaodd lawer, ac a estynnodd ei dafod yn faleisus.
Dywedodd y fam wrth ei phlant, "Gadewch i ni fynd, oherwydd mae'n rhaid i mi fynd i brynu nwyddau."
Gadawodd y fam a'i phlant y lle, a phenderfynodd y blaidd eu dilyn i wybod lleoliad eu cartref
Ac roedd y fam, tra roedd hi'n cerdded, yn amau ​​​​bod rhywun y tu ôl iddi, felly trodd o gwmpas ac ni ddaeth o hyd i neb, ond yn sydyn gwelodd olion traed y blaidd
A'r blaidd cyfrwys a ddywedodd, Un diwrnod dysgaf wers iddo
Ar ôl iddi hi a'i phlant gyrraedd adref, roedd yn rhaid i'w mam fynd allan i siopa
Meddai wrth ei phlant, "Rwy'n mynd allan i siopa nawr.Peidiwch ag agor y drws i neb, a pheidiwch ag anghofio bod blaidd drwg yn ein hymyl, mae'n ddu gyda chrafangau dychrynllyd a'i lais yn ddwfn a hyll." Os bydd yn curo ar y drws, gadewch iddo gael ei gloi'n dynn.
Ac aeth y fam i'r farchnad a gwelodd y blaidd hi o'r tu ôl i'r coed a dweud yn ei gyfrinach, "Peidiwch â phoeni, mam, ewch i'r farchnad, byddaf yn bwyta bwyd breuddwyd a llenwi fy stumog, ac efe a chwerthin ei chwerthin brawychus
Yna, wedi iddo geisio ymguddio, brysiodd y blaidd i dŷ y gafr, a meddyliodd am ddefnyddio ei dric, a churodd ar y drws, a dywedodd mewn llais brawychus, " Agorwch y drws, chwi blant yn ol," a chadwodd Mr. curo.
Pan glywodd y plant y llais dwfn, meddyliasant am rybudd eu mam, a dywedodd un ohonynt
Dyn ni'n gwybod pwy wyt ti, ti ydy'r blaidd.Dyn ni'n credu bod ei llais hi'n felys ac yn addfwyn a ddim yn hyll fel dy un di, felly gadawn ni byth yn agor y drws i ti.
Tarodd y blaidd yn galed ar y drws, ac er bod y plant yn crynu, gwrthodasant ei ollwng i mewn i'r tŷ
Roedd ganddo syniad i fynd i'r becws a dod â chacen fawr gyda mêl, gan obeithio y byddai'n gwneud ei lais yn felys
Dywedodd, “Nawr fe siaradaf fel mam.” Roedd yn well ganddo ymarfer llawer fel y byddai ei lais fel llais eu mam.
Dywedodd wrth iddo gerdded, blant, rwy'n ôl
Ac fe frysiodd i dŷ'r plant a churo ar y drws a dweud, "Dwi newydd weld y blaidd yn bwyta pysgodyn ar y tân. Agorwch y drws."
Edrychodd y plant ar ei gilydd, ond nid oeddent yn agor
Ac y mae'r blaidd yn sefyll y tu allan, ac y mae'n dweud wrthynt am agor y drws ar frys
Yn yr achos hwn, roedd y plant yn amau, gan fod y sain ychydig yn debyg i sain eu mam, ac roeddent ar fin agor
Yna gwelodd y ferch fawr rywbeth o dan y drws a dywedodd
Am ennyd, nid ti yw ein mam, nid oes ganddi grafangau duon brawychus Ewch i ffwrdd, y blaidd drwg
Unwaith eto, mae'r drws ar glo o flaen y blaidd
Ac yn awr fe geisia fynd i mewn trwy'r ffenestr sydd ymhell o'r ddaear, felly trefnodd frics yn araf ar ben ei gilydd fel y gallai fynd i mewn a chododd ei gorff uwch eu pennau, a dywedodd wrth y geifr â'i chwerthiniad brawychus, Rydych chi'n blant twp, a nawr byddaf yn eich lladd fesul un.Mae'r blaidd a'r blaidd yn ymbellhau fel nad ydyn nhw'n dod ato, ac yn y diwedd fe darodd powlen ei ymennydd, felly cafodd y blaidd ei daro yn ei ben ac a syrthiodd ar lawr
A theimlodd y blaidd siomedig am iddo fethu agor y drws
Felly gafaelodd mewn bonyn coeden a dechrau curo ar y drws.Dywedodd yn ei lais gwyllt, y tro hwn, fi yw'r blaidd, nid y fam.Mae un o'r plant yn sgrechian ac yn dweud: Ewch i ffwrdd oddi yma.
Cwblhaodd y blaidd ei eiriau, ac yn awr fe dorraf y drws a'ch lladd
Daeth y plant ynghyd a sefyll y tu ôl i'r drws, ac ar ôl mwy na 5 neu 6 ymgais, torrodd y bonyn, ac arhosodd y drws yn gyfan.
Ar ôl meddwl yn ddwfn, aeth y blaidd yn gyflym i'r felin a dod o hyd i sachaid o flawd, gan drochi ei grafangau i mewn iddo nes iddo droi'n wyn
Brysiodd y blaidd at y tŷ a churo eto ar y drws a dweud mewn llais meddal, blant, agorwch y drws
Y tro hwn edrychodd y plant ar ei gilydd ond ni wnaethant agor y drws
Meddai'r blaidd, "O, a ydych chi'n meddwl mai fi yw'r blaidd?" Mae'n chwerthin yn felys.. Fi yw'r fam ac fe es i ag anrhegion i chi o'r farchnad Dewch ymlaen, fy mhlant, agorwch.
Dechreuodd ei lais nesáu at lais y fam
Felly edrychodd y plentyn ieuengaf o dan y drws a dweud bod ei chrafangau yn wyn mai hi yw fy mam, agorwch y drws a nawr mae'r plant yn siŵr, felly dyma nhw'n agor y drws ac am sioc!!
Jaws fangs miniog yn rhuo'n ffyrnig ac yn dweud: Byddwch i gyd yn fy stumog freeba
Peidiwch â chrio fy mwyd blasus
Gwahanodd y plant mewn ofn
Un o dan y bwrdd, un yn cropian o dan y gwely, un plentyn yn cuddio yn y cwpwrdd, un yn cuddio yn y popty, un plentyn yn cropian i mewn i gasgen, a'r ieuengaf yn cuddio yn oriawr eu taid.
Chwarddodd y blaidd yn goeglyd a dywedodd, "Rydych chi eisiau chwarae ychydig cyn i mi eich llyncu?"
Fesul un, daeth y blaidd â nhw allan o'u cuddfan, a'u llyncu i gyd ar unwaith, a dim ond y bachgen bach a ddihangodd oddi wrtho, oherwydd nid oedd y blaidd yn disgwyl y byddai'r cloc taid yn ceisio merch fach oddi mewn.
Gwnaeth synau brawychus ar ôl ei fwyta a dweud, “Am bryd o fwyd bendigedig, pryd blasus.” Gadawodd y blaidd y tŷ ar unwaith oherwydd bod y fam ar fin cyrraedd.Ar unwaith, cyrhaeddodd y fam o'r farchnad, ac o bell, sylwodd fod y drws yn agored, felly rhedodd yn gyflym.Yn wir, digwyddodd yr hyn yr oedd arni ei ofn. Yr oedd y llestri wedi torri, y dillad wedi eu rhwygo, a'r tŷ mewn cyflwr Hyll a dim arwydd o'r plant Eisteddodd y fam ar a cadair yn crio'n chwerw.Tra roedd hi'n crio, agorodd y cloc taid ac ymddangosodd y ferch fach a chrio.Meddai fy mam, fy mam, aeth y fam â'i phlentyn ar ei choes.
A hi a lefodd ac a ddywedodd, O, fy ngofid, beth a ddigwyddodd, ble mae gweddill dy frodyr?
Adroddodd y ferch fach y stori gyfan ac esbonio triciau drwg y blaidd, a dywedodd ei mam
Paid â chrio, fy annwyl flaidd, Yr wyt wedi twyllo fy mhlant diniwed
Nawr fe orffennaf stori'r blaidd drwg, a gadewch i ni ddod o hyd iddo
A dyma'r fam yn dechrau chwilio am y blaidd, felly clywodd y fam swn chwyrnu isel, roedd un ohonyn nhw'n chwyrnu'n ddrwg.Roedd y blaidd yn ddrwg, ac roedd gwledd y plant yn rhy fawr iddo.Cysgodd yn gyflym ac aeth i gwsg dwfn. Mewn eiliad, cafodd y fam syniad. Daeth â nodwydd, edau, a siswrn. Neidiodd y ferch fach i lawenydd wrth weld ei chwiorydd, a dyma'r fam yn dweud wrthi, "Gwrandewch, bydd yn dawel, neu byddwch yn deffro. y blaidd.” Daeth y plant allan fesul un, a daethant allan o stumog y blaidd a dweud, “Fy mam, fy mam, fy mam.”
A'r fam a ddywedodd wrthynt, brysiwch, brysiwch, yn dawel, rhaid i ni fyned cyn iddo ddeffro
O'r diwedd aeth pawb allan yn ddiogel
A dyma'r fam yn dweud, "Wel, mi gauaf ei stumog yn awr." Meddai plentyn ohonyn nhw, "Arhoswch, dewch â cherrig i mi, a llenwch stumog y blaidd â choed a chau eto."
Deffrodd y blaidd
O syched eithafol, gwelodd ei stumog drom a dywedodd, "Mae'r babanod hyn yn cymryd amser i dreulio. Mae syched arnaf nawr."
Cerddodd y blaidd tuag at yr afon, ei draed yn drwm iawn, a dywedodd, "O, mae fy stumog yn drwm.. O, rwy'n teimlo'n sychedig."
A chyn gynted ag y daeth at yr afon i yfed, gollyngodd ei stumog ef a syrthiodd i'r afon
Cyrhaeddodd y fam a'i phlant, ceisiodd y blaidd nofio, ond gwnaeth y cerrig yn ei stumog iddo suddo a phlymio
Chwarddodd y fam a'i phlant am ei phen
Bu farw'r blaidd drwg a dychwelodd yn hapus gyda'i fam.

Stori Llyfr Braslunio

Fy nghariad melys, yr oedd man lle'r oedd bachgen, ac yr oedd yn hoff o blu a lliwiau.Tynnodd gi a thynnodd gath, a dywedodd y bachgen, ar ôl eu tynnu, “Yfory yn y bore, bydd yr athro lluniadu eu gweld yn yr ysgol, a bydd yn hapus gyda mi.”

Mae’r gath yn y llyfr braslunio yn edrych ar y ci, ac mae’r ci yn y llyfr braslunio yn edrych ar y gath Nid yw’r ci yn hoffi’r gath, a dyw’r gath ddim yn hoffi’r ci.Safodd y ddau ohonyn nhw yn y llyfr braslunio, yn ymladd.Ar ôl sbel, teimlai'r ci ei fod yn newynog, a theimlai'r gath hefyd ei bod yn newynog Nid oedd y bachgen yn gallu manteisio arnom ni, Duw yn fodlon

Ac eisteddodd pawb a'r gath yn edrych lle'r oedd y bachgen yn mynd, ahhh.. Roedd y bachgen yma'n mynd i fwyta swper i ni ac roedd yn meddwl amdano'i hun a ddim yn meddwl amdanon ni. Dywedodd y ci a'r gath, “Arhoswch, mae'n Nid yw'n bosibl y bydd y bachgen yn ein gadael heb fwyta drwy'r nos Yn sicr, ar ôl iddo fwyta, bydd y bachgen yn dod â'r bluen ac yn dod atom beth bynnag.. Arhoswn, ond Duw Ni ddaeth y bachgen hwn a daeth y ci a dweud , " Pa fodd y mae hyny ? Syrthiodd y bachgen hwn i gysgu heb ddweyd nos dda wrth mam a thad."

A dyma'r gath yn dweud, "Fe ydy'r unig un sy'n dy boeni di. " Wnaeth o ddim meddwl amdanon ni, wnaeth e ddim gofyn amdanon ni, ond na, beth wnaeth y bachgen? Dywedwch wrthyf, dywed wrthyf, tynnodd rywbeth mawr yn y llyfr nodiadau, yr oedd y glaw yn arllwys ohono, sgrechiodd y ci

Ac meddai, “Dywedais wrth y bachgen hwn, nid yw'n meddwl amdanaf i dynnu'r glaw i lawr arnaf heb dynnu ymbarél.” A dywedodd y gath wrth y ci, “Gad i mi, dilynwch y bachgen a'n gadawodd, a aeth Nazl, y ci a'r gath o dan y carped, cynhesu a syrthio i gysgu

Daeth y diwrnod, deffrodd y bachgen, aeth i'r ysgol, dywedodd wrth yr athro tynnu llun, fe welwch y llun a dynnais, a byddwch yn hapus gyda mi Tynnais gi a thynnu cath.Agorodd yr ysgol y llyfr sgetsio.Ni welodd ci na chath.Roedd yr athro wedi cynhyrfu gydar bachgen.Roedd y bachgen wedi synnu Beth ddigwyddodd pan ddaeth adref?Deli y bachgen, y siôl carped, slap y ci a gweld y gath

Dywedodd y bachgen wrthynt sut i adael y llyfr braslunio, mae'n waharddedig i chi Dywedodd y ci a'r gath wrtho ei fod yn waharddedig i ni, ac mae'n waharddedig i'r sawl sy'n meddwl amdano'i hun ac nad yw'n meddwl amdanom ni. ei gamgymeriad a byw yn ei fyd fel nad yw'n meddwl am ei hun. .

Stori fer am onestrwydd

Aeth Omar i'w ysgol a chwrdd â'i gyd-ddisgyblion a ddywedodd wrtho eu bod yn mynd i glwb Al-Asr i chwarae pêl-droed.
Roedd Omar yn fedrus mewn gôl-gadw, felly penderfynodd fynd gyda nhw, a pharhau i feddwl am ffordd i fynd allan o'r tŷ.
Ni chanfu Omar unrhyw ddihangfa rhag dweud celwydd wrth ei dad fod ei gydweithiwr (Ahmed) yn sâl iawn a’i fod yn mynd i ymweld ag ef.
Caniataodd y tad iddo fynd allan, felly fe frysiodd i'r clwb, cwrdd â'i gydweithwyr ar y dyddiad penodedig, a dechreuodd chwarae.
Dwysaodd y gystadleuaeth rhwng y ddau dîm, ac roedd un o’r chwaraewyr ar ei ben ei hun yng ngôl Omar, felly ceisiodd Omar rwystro’r bêl.
Tarodd Omar y bêl yn galed a syrthiodd i'r llawr, heb allu symud, felly aethpwyd ag ef i'r ysbyty.
Aeth y tad yn ddig iawn am yr hyn roedd Omar wedi ei wneud a dywedodd wrtho fod Duw wedi ei gosbi oherwydd nad oedd yn onest.
Roedd Omar yn edifar am yr hyn a wnaeth, ymddiheurodd i'w dad, a phenderfynodd gadw at y gwir yn ei holl eiriau a'i weithredoedd.

Gwrandewch ar stori'r llew a'r llygoden i'r plant

https://www.youtube.com/watch?v=lPftILe-640

Hanes y ceiliog clyfar a'r llwynog cyfrwys

Dywed fod yna ryw ddiwrnod ceiliog hardd, trwsiadus yn eistedd ar gangen coeden, a'i fod yn gwaeddi yn ei lais peraidd hyfryd Aeth llwynog o dan y goeden yr oedd y ceiliog yn eistedd ar ei changen, a chlywodd ei lais.
Edrychodd arno a dweud wrtho: "Am lais hardd, chi ceiliog anhygoel. Dywedodd y ceiliog wrtho: Diolch i ti, llwynog. Dywedodd y llwynog: Rwy'n edmygu dy olwg hardd a'ch llais melys. Allwch chi weiddi?
Eto i mi, ffrind? A’r ceiliog a ddywedodd wrtho, Wel, llwynog, a’r ceiliog a ddechreuodd ganu
Unwaith eto gofynnodd y llwynog iddo ganu, a chanodd y ceiliog, a pharhaodd y llwynog i ofyn iddo ganu am y drydedd a'r bedwaredd waith, a derbyniodd y ceiliog bob tro a chanu amdano.
Yn olaf, dywedodd y llwynog mewn llais tawel, tawel: Rydych chi'n anifail hardd ac mae gennych chi lais melys a rhyfeddol
A chalon dda, pam yr ydym yn byw mewn gelyniaeth ac ofn, pam nad ydym yn byw gyda'n gilydd mewn cyfeillgarwch hardd, gadewch i ni wneud cyfamod o gymod a byw mewn cyfeillgarwch, diogelwch a heddwch, tyrd i lawr, blaidd, er mwyn i mi gusanu chi â chusan cyfeillgarwch a chariad.
Meddyliodd y ceiliog craff am ychydig ac yna dywedodd: Yr wyt yn mynd i fyny ataf, O lwynog, os wyt am gymod
A chyfeillgarwch, meddai'r llwynog: Ond ni allaf fynd i fyny, yr ydych yn mynd i lawr oherwydd yr wyf yn gweld eisiau chi gymaint
I'ch derbyn a dechrau ein cyfeillgarwch annwyl gyda chi. Dewch i lawr yn gyflym oherwydd mae gen i genhadaeth frys nawr ac rydw i eisiau ...
I gyhoeddi eich cymod cyn i mi adael i gyflawni fy nghenhadaeth, dywedodd y ceiliog: Nid oes ots gennyf, ond arhoswch
Dau funud achos dwi'n gweld ci yn dod yn y pellter ac yn rhedeg yn gyflym iawn tuag aton ni a hoffwn iddo fod y ci hwnnw
Tyst i'n cyfeillgarwch er mwyn iddo lawenhau gyda ni, ac efallai ei fod yn rhy hir i'ch derbyn a chymodi â chi a rhoi diwedd ar eich gelyniaeth.
Cyn gynted ag y clywodd y llwynog fod y ci yn dod, gadawodd y gwrthrych yn gyflym a rhedeg i ffwrdd, gan ddweud: Yr wyf yn brysur
Yn wir nawr, gadewch i ni ohirio ein cyfarfod i ddiwrnod arall, a dechreuodd redeg yn gyflym. Yng nghanol chwerthin y ceiliog ceiliog
A oroesodd gusanau marwol y llwynog cyfrwys gyda'i ddeallusrwydd gwych a'i ddyfeisgarwch.

 Casgliad o straeon Ar gyfer plant sain cyn amser gwely

https://www.youtube.com/watch?v=d1H_Qx-iuG4

Stori y tywysog broga stori sain

Stori'r plentyn perffaith

Heddiw byddwn yn dweud wrthych hanes y plentyn perffaith a'r dechrau.Roedd yr ysgol, yr athrawon a'i gyfeillion myfyrwyr yn caru'r plentyn Bandar, a chanmolasant ef fel plentyn call.Pan ofynnwyd i Bandar am gyfrinach llwyddiant a rhagoriaeth ei fod ef
Ynddo, dywedodd: Rwy'n byw mewn tŷ lle mae llonyddwch a llonyddwch yn bodoli, ymhell o fod yn broblemau
Rydyn ni i gyd yn parchu ein gilydd y tu mewn i'r tŷ, ac mae fy nhad bob amser yn holi amdanaf ac yn trafod sawl pwnc, a'r pwysicaf ohonynt yw astudio.
Beth yw y dyledswyddau y mae yn rhaid ymlynu wrthynt, ac yr ydym yn arferedig gartref i gysgu a deffro yn foreu bob
Cyflawnwn ein holl ddyledswyddau, pa un ai tuag at yr Arglwydd, tuag at yr ysgol, neu tuag at y teulu.Addawodd fy rhieni i mi fod yn iach.
yn gynnar ac yn brwsio fy nannedd yn gyson fel nad yw eraill yn gwylltio gyda mi pan fyddaf yn agosáu atynt ac un o'r sylfeini pwysicaf na allwn
Y mae gorthrymder yn ei ollwng, lle deffrown i weddi Fajr, wedi hyny y mae fy mrodyr a minnau yn tori ein hympryd, ac wedi hyny yr af i'r ysgol.
A dwi'n codi fy mhen ac yn rhoi o'm blaen y dyheadau ac o'm mewn i'r egni i newid y realiti yn llwyr a gwrando ar bob gair mae fy athro yn ei ddweud
I fod yn fodlon gyda fy hun a phan af adref, daw'r amser i astudio, felly rwy'n astudio
Mae gen i fy swydd fy hun ac felly rydw i wedi gwneud fy holl ddyletswyddau a dyletswyddau, a diolch i Dduw mae fy holl athrawon yn tystio
Ar fy rhagoriaeth, ac yna rwy'n cymryd seibiant fel y gallaf chwarae a chael hwyl, ac yn yr hwyr rwy'n mynd i gysgu i ail-egnïo i ddechrau diwrnod newydd.

Hanes y blaidd a'r crëyr glas

Yr oedd blaidd yn bwyta yr anifeiliaid yr oedd yn eu hela, a thra yr oedd yn bwyta, aeth rhai esgyrn i'w wddf
Ni allai ei gael allan o'i geg, felly fe'i llyncodd a dechrau crwydro ymhlith yr anifeiliaid a gofyn am rywun a allai ei helpu i'w gael allan
Esgyrn yn gyfnewid am roi popeth y mae'n ei ddymuno i bwy bynnag a all ei helpu, fel bod yr holl anifeiliaid yn cael eu gorfodi i dynnu'r esgyrn allan
Hyd nes i Heron ddod i ddatrys ei broblem a dywedodd Heron wrth y blaidd byddaf yn tynnu'r esgyrn allan ac yn cael y wobr
Yna rhoddodd y crëyr fy mhen i geg y blaidd ac ymestyn ei wddf hir nes iddo gyrraedd yr esgyrn a'u codi
A'i big, efe a'i tynnodd allan, a phan dynodd yr asgwrn allan, dywedodd y Crëyr glas wrth y blaidd, "Yn awr yr wyf wedi gwneud yr hyn oedd gennyf i'w wneud."
Ac y mae arnaf eisiau y wobr ar unwaith, felly y blaidd a ddywedodd wrtho, Y wobr fwyaf a gefaist yw dy ostyngeiddrwydd: gosodaist dy ben yn fy ngenau, a gadawsoch mewn heddwch.
Hanes Ahmed a'r athro
Un tro yr oedd bachgen o'r enw Ahmed, ac yr oedd ei ymddygiad yn ddrwg iawn, ac nid oedd am ufuddhau i'w fam na'i dad, a dywedodd yr athro wrtho, “Pam nad wyt yn ufuddhau i'th dad a'th fam?” Atebodd Ahmed. yr athro a dweud wrtho, "Am nad ydynt yn fy ngharu i."
Dywedodd yr athro wrtho pam ydych chi'n meddwl hyn?
Atebodd Ahmed ef, "Am eu bod bob amser yn gofyn i mi am yr hyn nad wyf am ei wneud, fel fy mod yn gwneud fy nyletswyddau yn gyntaf a fy mod bob amser yn dweud y gwir a byth yn dweud celwydd."
Dywedodd yr athro wrtho: A yw hyn yn golygu eu bod yn eich casáu?
Atebodd Ahmed, “Ie, oherwydd maen nhw’n gofyn i mi am lawer o bethau yn ystod fy adloniant a fy amser chwarae, ac rydw i eisiau mwynhau chwarae a gadael llonydd i mi ar yr adeg hon.”
Dywedodd yr athro wrtho, “Ond, Ahmed, nid yw hyn yn golygu eu bod yn dy gasáu di, ond yn hytrach eu bod yn dy garu ac am iti aros yn y ffurf orau bob amser a bod yn fachgen o fri o'th gyfeillion trwy ddiwydrwydd wrth astudio, gwella. eich moesau, ac addysg dda.”
Edrychodd Ahmed ar yr athraw gyda golwg o anfoddlonrwydd, gan nad oedd yn argyhoeddedig o'i eiriau
Dywedodd yr athro wrtho: Efallai na allwch chi deimlo na deall hyn oni bai eich bod chi'n tyfu i fyny ac yn dod yn dad
Dywedodd Ahmed wrtho, pan fyddaf yn dad ar y pryd, ni fyddaf byth yn ceisio aflonyddu ar fy mhlant
Dywedodd yr athro: Mae hwn yn beth hardd, ond nid yw pob tad eisiau i'w blant fod mewn trallod ohono, ond mae am iddynt fod yn well nag ef ac yn gofyn iddynt wneud pethau hardd fel mai ef yw'r un gorau yn y byd.
Yr athraw hefyd a ddywedodd, O Ahmed, y mae yn bosibl na wyddost hyn nes dy fod yn dad.
Yn wir, aeth y dyddiau a'r nosweithiau heibio, a daeth Ahmed yn oedolyn, priododd, a chafodd deulu
A phlant, ac Ahmed eisiau magu ei blant ar grefydd, ar foesau da, ac ar ragoriaeth, felly rhoddodd gyfarwyddiadau a chyngor iddynt y credai a fyddai o fudd i'w blant, ac ymateb ei fab iddo oedd, “Pam yr ydych yn fy nghasáu? , tad?"
Yr oedd Ahmed wedi dychryn gan y gair hwn, ac a ddywedodd wrtho, O fy mab, nid wyf yn dy gasáu di, ond yr wyf yn ofni amdanat.”
A dyma Ahmed yn eistedd ar ei ben ei hun yn drist ac yn dweud wrtho'i hun: “Roedd yr athro'n iawn.Credodd ei eiriau, ac yn awr dysgais y wers, ac yn awr gwn fod rhieni'n caru eu plant yn well na hwy eu hunain, ac maent am inni fod yn hapus ac yn hapus.
Yn wir, dywedodd yr athrawes o'r blaen y bydd yr hyn a wnaf gyda fy nhad a mam yn digwydd i mi, a dyma sy'n digwydd yn awr
Ac meddai Ahmed wrtho'i hun, “Os daw'r dyddiau eto, myfi fydd y person gorau a fydd yn ufudd i'w dad a'i fam.” Roedd Ahmed yn edifar am yr hyn a wnaeth, a gofynnodd am faddeuant gan Dduw Hollalluog am yr hyn a ddigwyddodd ohono.

Hanes coesau'r aderyn

Mae Karim yn blentyn cwrtais sy'n awyddus i fynychu gwersi gwyddoniaeth yn y mosg.
Mae Um Karim yn codi rhai adar ar do'r tŷ ac yn sicrhau ei fod yn darparu prydau bwyd
am yr adar hyn, ac un tro dywedodd Karim wrthi ei fod am iddi ddysgu iddo sut i ddyfrio'r adar a gododd ar y to,
Dywedodd ei fam wrtho ei bod hi'n rhoi dŵr mewn rhai powlenni bob dydd i'r adar hyn ei yfed.
Roedd yn syndod pan ofynnodd Karim iddi adael y dasg hon iddo, gan ei fod eisiau dyfrio a bwydo'r adar yn ei lle.
Roedd y fam wedi rhyfeddu at ei gais, gan fod ei merch Salwa yn gwrthod yn llwyr â mynd i fyny at y to i gynnig unrhyw beth i'r adar.
Er mor ddieithr oedd y mater, cytunodd ei fam ar unwaith i gymryd ychydig o seibiant rhag mynd i fyny ac i lawr y to.
Ni chafodd Karim ei arbed rhag gwatwar ei chwaer Salwa pan welodd hi ef yn llenwi powlen fawr o ddŵr ac yn mynd ag ef i'r to.
Ei ddosbarthu i'r llestri bach a ddynodwyd i adar y tŷ eu hyfed, gan wneud hwyl am ei ben a dweud jôcs,
Er gwaethaf hyn, nid oedd Karim yn drist nac yn ddig, ond roedd yn wynebu ei chwaer â gwên fawr
Dweud: Mae yna drysor mawr nad oes neb yn ei gael ond coesau'r adar.
Roedd ei chwaer wedi rhyfeddu at ei eiriau a gofynnodd iddo: A ydych chi'n meddwl eich bod chi'n cymryd yr wyau mae'r adar hyn yn dodwy i chi'ch hun?
Mae gwên ddirgel Karim yn cynyddu wrth iddo ddweud: Dydw i ddim yn siarad am wyau. Yn hytrach, mae'n drysor gwych.
A chan fod ei chwaer yn mynnu gwybod am natur y trysor y mae Karim yn dweud wrthi amdani, penderfynodd Karim ddweud wrthi ar un amod.
Mynd i fyny gydag ef i'r to a gweld drosti ei hun llawenydd yr adar wrth iddynt ei dderbyn wrth iddo gludo dŵr a bwyd iddynt.
Yn wir, hi a aeth i fyny gydag ef ac a wylodd lawenydd gwyddau, ieir, a cholomennod gyda’i brawd iau, wrth iddo ddodi bwyd a dŵr iddynt.Yma, gofynnais iddo yn eiddgar: Pa le mae’r trysor yr ydych yn sôn amdano?
Tynnodd Karim sylw at yr adar oedd wedi ymgasglu o amgylch y potiau dŵr, gan yfed yn eiddgar, gan ddweud:
Oni wyddoch hadith Negesydd Duw, bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo (Ymhob iau llaith y mae gwobr), felly pryd bynnag y byddaf yn dyfrhau bod byw neu'n ei fwydo, byddaf yn derbyn gwobr. Dyma'r trysor harddaf

Stori'r ceiliog a cachu

Un diwrnod, sylwodd ceiliog fod anifail mawr yn bwyta o'i wastraff ac yn cynyddu ei egni.Dywedodd y ceiliog wrtho'i hun: “Mae'n syniad da,” a dechreuodd fwyta gwastraff yr anifail hwnnw, felly teimlai ei egni cynyddu o ddydd i ddydd.
Ar y diwrnod cyntaf, roedd yn gallu dringo ar y gangen gyntaf o'r goeden fwyaf yn y goedwig, a bob dydd roedd yn dringo ar gangen newydd, uwch, ac ar ôl mis roedd yn gallu cyrraedd pen y goeden dalaf yn y goedwig ac eistedd arno.
A phan oedd ar y brig, daeth yn hawdd ei weled gan yr helwyr, a chyn gynted ag y gwelodd un ohonynt, pwyntiodd ei wn ato, a chan na allai hedfan, yr oedd yn darged hawdd i'r heliwr. yr hwn a'i saethodd ac a'i lladdodd.
doethineb:
Gall pethau budr eich codi. Ond ni all aros yno yn hir.

Hanes Sinbad y Morwr

Sinbad yw arwr y gyfres neu ei dad, gan ei fod yn un o'r masnachwyr adnabyddus yn Irac
Yn enwedig yn ninas Baghdad, a’i enw yw Haitham, a’i ffrind Sinbad, ei enw yw Hassan (a adwaenir fel y bachgen da). O ran Hassan, dyn tlawd oedd yn arfer gweithio yn dosbarthu jariau dŵr.
Mae Sinbad yn sleifio gyda'i ffrind Hassan i'r parti a gynhelir ym mhalas llywodraethwr Baghdad
Yno, mae’n gweld sioeau hud a lledrith disglair gan lawer o berfformwyr o bedwar ban byd.
O'r fan hon, mae Sinbad yn penderfynu gadael i weld y byd eang gyda'i ewythr, sy'n teithio llawer, Ali, a ddaeth ag aderyn siarad iddo.Yasmina yw'r aderyn hwn, sy'n cymryd rhan ym mhencampwriaeth Sinbad ym mhob pennod. yw Ali.
O ran ei aderyn sy'n siarad, Yasmina yw ei enw.
Ffodd Sinbad gyda'i ewythr Ali yn hwylio, felly roedd morfil enfawr yn y môr, ond fe wnaethon nhw lanio arno
Gan gredu ei bod yn ynys, yna gwahanodd Sinbad oddi wrth ei ewythr, a dechreuodd anturiaethau Sinbad
Ar ei ben ei hun, heb ei ewythr, gyda'i awyren, Jasmine, a oedd yn dywysoges yn wreiddiol, ond trawsnewidiodd y swynwyr hi
Fe wnaethon nhw ei throi hi'n aderyn a throi ei rhieni yn eryrod gwyn. Llawer o sefyllfaoedd a wynebodd Sinbad
Ar ei ben ei hun, gan gynnwys rhai cyffrous a brawychus, felly wynebodd greaduriaid rhyfedd fel y ffenics anferth
A'r genie gwyrdd enfawr sy'n bwyta bodau dynol.
Trwy ei deithiau, cyfarfu Sinbad â ffrindiau newydd, a nhw yw Ali Baba, sy'n gweithio i Ali Baba
Gyda grŵp o ladron, roedd yn un o’r bobl oedd yn dda am ddefnyddio dagr a rhaff.
Ond penderfynodd fynd gyda Sinbad yn ei holl anturiaethau oherwydd ei fod yn caru anturiaethau a gadawodd fywyd lladron
Ac roedd gyda Sinbad yn ei anturiaethau hefyd, Yncl Aladdin, gan ei fod yn ddyn mawr yn Sanala, ac mae'n caru anturiaethau
Ymunodd hefyd â Sinbad yn ei anturiaethau, ac yna daethant yn dri anturiaethwr a wynebodd lawer
Ymhlith y caledi yn ystod eu teithiau, rhai ohonynt gyda'r swynwyr Bulba a'r hen Maysa, ond bod Sinbad
Ac roedd ei gymrodyr, bob tro y byddent yn wynebu caledi, yn fuddugol ym mhob antur gyda deallusrwydd a doethineb Sinbad.
Yna mae traed Aladin ac Ali Baba yn trechu drygioni, yn ogystal â llwyddo i drechu
Y rhyfelwyr, yn ogystal â'u buddugoliaeth dros eu harweinydd, y Blue Genie, a'i ddilynwr drwg, y fenyw â chysgod buwch (Zagal).
A bu Sinbad a'i gymdeithion yn gweithio trwy ei anturiaethau i ddehongli'r hud yr oedd y swynwyr yn gweithio arno
Yasmina a'i thad, y rhai oedd ymhlith y brenhinoedd oedd yn llywodraethu gwlad arall, fel Yasmina, yr hwn oedd
Yn dywysoges yn wreiddiol, dychwelasant i'w ffurf arferol, a bu Sinbad a'i gymdeithion yn gweithio trwy ei anturiaethau i achub pobl
Pwy oedd yr arweinydd glas yn gweithio i'w troi'n gerrig ac ymhlith y bobl a'u trodd yn gerrig
Parhaodd fy nhad, Sinbad, a’i ewythr Ali, a chyda’r holl fuddugoliaeth a gyflawnwyd gan Sinbad a’i gymdeithion, â’r anturiaethau a theithio eto gydag Ali Baba ac Aladdin i deithio eto i chwilio am anturiaethau.

ffa wedi egino 

Dywed fod dyn tlawd yn y wledd wedi gweld pawb yn bwyta cig
Aeth adref a gweld bod ei wraig wedi paratoi ffa
Ac mae hi'n dweud wrtho: Blwyddyn Newydd Dda!
Eisteddodd i fwyta ffa, taflu cragen o'r rhwyd, a siarad ag ef ei hun yn dawel, Heddiw mae pawb yn bwyta cig! A nawr dwi'n bwyta ffa?
Daeth y dyn tlawd i lawr o'i dŷ a gweld golygfa nad oedd byth yn ei anghofio!
Eisteddai dyn o dan ffenestr ei dŷ yn hel briwsion o blisg ffa, yn ei lanhau ac yn ei fwyta!
Ac mae'n dweud: Clod i'r Duw a'm bendithiodd heb fy nerth na'm nerth.
Dywedodd y tlawd: "Yr wyf yn fodlon, Arglwydd." O Arglwydd, mawl i Ti sy'n gweddu i fawredd Dy wyneb a mawredd Dy allu.

tad go iawn 

Aeth y tad i mewn i'w dŷ, yn ol ei arfer, yn oriau hwyr y nos, a phan glywodd wylo yn tarddu o ystafell ei fab, aeth i mewn mewn panig, gan ofyn am y rheswm dros ei grio, ac atebodd y mab gydag anhawster: Ein cymydog (tad-cu fy ffrind Ahmed) wedi marw.
Dywedodd y tad mewn syndod: Beth! Marw
Felly-ac-felly! Hedfan
Marw hen wr sydd wedi byw yn hir ac nid yw eich oedran. Ac rwyt ti'n crio drosto fe, fachgen ffôl, ti'n fy nychryn i. Roeddwn i'n meddwl bod trychineb wedi taro'r tŷ.Roedd y crio yma i gyd am yr hen ddyn yna.Efallai taswn i wedi marw, fyddech chi ddim wedi crio amdana i fel hyn!
Edrychodd y mab ar ei dad â llygaid dagreuol a dywedodd: Ie, ni wnaf i chi grio fel ef! Ef yw'r un a gymerodd fy llaw i ymgynnull a gweddïo yn y gynulleidfa yn ystod gweddi'r wawr, ef yw'r un a'm rhybuddiodd rhag cymdeithion drwg a'm cyfeirio at gymdeithion cyfiawnder a duwioldeb, ef yw'r un a'm hanogodd i gofio'r Qur'an. 'an ac ailadrodd y deisyfiadau. Beth wnaethoch chi i mi? Roeddet ti'n dad i mi mewn enw, roeddet ti'n dad i fy nghorff, ond roedd e'n dad i fy enaid.Heddiw rydw i'n crio amdano a byddaf yn parhau i wylo amdano oherwydd ef yw'r tad go iawn, ac fe giliodd. Yna deffrodd y tad o'i esgeulustod ac effeithiwyd arno gan ei eiriau, crynodd ei groen a bu bron i'w ddagrau ddisgyn. Cofleidiodd ei fab ac ers y diwrnod hwnnw nid yw wedi methu unrhyw weddi yn y mosg.

Hanes Ali Baba a'r deugain lladron

Un tro, roedd dyn o'r enw Ali Baba yn byw mewn tŷ bach yn dioddef o dlodi ac angen, tra bod brodyr Qasim yn byw
Mewn tŷ mawr a hardd, mae'n mwynhau bywyd cyfforddus a moethus o'i brofiadau llwyddiannus, ac nid yw byth yn poeni am angen ei frawd, Ali Baba.
A’r forwyn, Morgana, oedd y help llaw tyner a gododd galon Ali Baba, ac un diwrnod aeth Ali Baba allan am fasnach.
Teithiodd ymhell nes i dywyllwch ddisgyn arno, felly cymerodd orchudd y tu ôl i graig fawr yn yr anialwch nes i'r nos fynd heibio, fel y gallai gwblhau ei daith yng ngolau dydd.
Yn sydyn, gwelodd Ali Baba grŵp o ladron yn mynd i ogof yn y mynydd a’i hagor gan ddefnyddio’r ymadrodd “Open Sesame.”
Mae'r mynydd yn hollti'n agor mewn golygfa fendigedig, ac yna mae'r lladron yn mynd i mewn yn dawel. Roedd Ali Baba wedi synnu'n fawr ac yn aros i guddio
Mae’n dilyn yr hyn sy’n digwydd nes i’r lladron adael a mynd i ffwrdd, felly aeth Ali Baba yn ei dro i’r ogof a’i hagor gan ddefnyddio’r un gair hud, “Open Sesame!”
A phan aeth i mewn i Ali Baba, daeth o hyd i'r ogof yn llawn aur yr oedd y lladron wedi'i gasglu o'u lladradau olynol
Felly casglodd yr hyn a allai ei gario, yna dychwelodd i'w dŷ yn llawen, fel y byddai i'r sefyllfa droi yn llwyr yn ffyniant a chyfoeth.
A'r diwrnod wedyn, anfonodd Ali Baba Morgana i fenthyg bushel gan ei frawd Qasim, ac yna cwynodd gwraig Qasim am Ali Baba.
Gan nad oes ganddo fesur, pam mae angen mesur arno? Felly roedd hi'n ysmygu'r bushel gyda mêl fel y byddai rhywfaint o'r gweddillion yn glynu ato
Mae Ali Baba yn ei fesur nes ei bod yn gwybod ei gyfrinach, a phan fydd yn dychwelyd y mesur iddi eto, mae'n dod o hyd i ddarn arian ynddo.
Felly gofynnais i Al-Qasim wylio Ali Baba nes i'w garwriaeth gael ei ddatgelu, ac yn wir, buan y dysgodd Al-Qasim am yr ogof
Ond gwnaeth ei drachwant iddo nid yn unig gymryd yr hyn y gallai ei gario o aur, ond dechreuodd gelcio popeth oedd ganddo yn yr ogof nes i'r lladron ddychwelyd a dod o hyd iddo yno, felly maent yn ei garcharu ac yn addo ei ryddhau os byddai'n esbonio iddynt sut y mae yn gwybod cyfrinach yr ogof.
Felly tywysodd Qasim hwy at ei frawd Ali Baba, a chytunodd Qasim ag arweinydd y lladron i guddio ei hun fel masnachwyr yn cario anrhegion
I Ali Baba, a oedd yn cynnwys deugain o botiau wedi'u llenwi ag olew, felly cynhaliodd Ali Baba nhw a gorchymyn morwyn i baratoi'r bwyd.
Ond ni ddaethant o hyd i olew, felly aeth un ohonynt i dynged y masnachwyr, felly darganfu fod y deugain lladron yn cuddio ynddo, felly dywedodd wrth Morgana
Gorchmynnodd Ali Baba iddi roi carreg drom ar bob potyn fel na allai'r lladron ddod allan ohonynt
Gorchmynnodd yr arweinydd i'r lladron fynd allan, ond ni atebodd neb ei alwad, felly gwyddai fod ei bogail wedi'i ddinoethi, a phan oeddent wrth y drws, fe'u lladdodd.
Canfu fod ei frawd Qasim yn eu plith, a gwyddai mai ef oedd yr un a'i bradychodd ef iddynt, felly dyhuddodd Al-Qasim iddo bardwn i Ali Baba, ac yn wir
Maddeuodd ei frawd a rhannu'r holl gyfoeth i dlodion y ddinas oherwydd nad oedd y cyfoeth hwn yn perthyn iddo, yna dychwelodd i'r ddinas
Caiff Morgana glod iddo am ei phriodi a chyd-fyw mewn heddwch a hapusrwydd am byth.
Gwersi a ddysgwyd o’r stori:-
Osgoi trachwant a niwed oherwydd ei fod yn achosi llawer o ddifrod.
Mae'r stori yn dysgu'r plentyn y grefft o gyfathrebu ag eraill ac yn ei gadw rhag nodweddion negyddol megis casineb a hunanoldeb.
Mae’r stori yn datblygu sgiliau ieithyddol a llenyddol y plentyn.
Pwysigrwydd cydweithredu ar ddaioni a gwirionedd a gweithio mewn grŵp i gyflawni nod cyffredin.

Stori bwyd fy mam

Lawer gwaith mae Salma yn mynd i gario plât o fwyd i’r cymdogion ac yn curo ar y drysau ac yn rhoi’r llestri i’r cymdogion yn gwrtais gan ddweud: Coginiodd fy mam heddiw ac mae’n anfon ei chyfarchion atoch ac yn gobeithio y byddwch yn hoffi ei bwyd
Yn yr un modd, mae'r cymdogion benywaidd yn gwneud fel Umm Salma.Mae pob un ohonyn nhw, pan fydd hi'n coginio rhywbeth, yn rhoi plât o fwyd blasus i'w chymydog Umm Salma.Roedd Salma wedi drysu a phenderfynodd holi ei mam am yr ymddygiad hardd hwn.
Chwarddodd ei mam ac atebodd, “Rwyt ti dal yn ifanc, Salma.” Pan fyddwch yn tyfu i fyny, byddwch yn gwybod ystyr cymydog Cynghorodd y Cennad ni i fod yn gymydog a chynghorodd ni, os ydym yn coginio bwyd, i roi'r bwyd hwn iddo yn anrheg.
Meddai Salma mewn rhyfeddod: A oes unrhyw arwyddocâd i'r cyngor proffwydol hwn?
Atebodd ei mam hi yn frwd: Wrth gwrs, efallai fod gennych chi gymydog tlawd nad yw'n gallu dod o hyd i fwyd i'w ddydd, felly dyma ni.
Ni fydd ymddygiad yn cysgu'n newynog, a gall cymydog tlawd ddod i arfer ag un bwyd pan fyddwch chi'n rhoi eich bwyd iddo
Byddwch yn hapus gyda'r bwyd newydd hwn, yn ymddygiad sy'n meithrin cynefindra a chariad ymhlith cymdogion
Meddyliodd Salma ychydig amser gan ddweud: Roeddwn i'n meddwl bod gan y cymydog yr hawl i ymweld ag ef dim ond pan oedd yn sâl
Chwarddodd y fam, gan ddweud: Dyma un o'i hawliau niferus. Mae gennych hawl i roi benthyg arian iddo os yw mewn angen.
Ac i'w longyfarch yn ei lawenydd a'i gysuro yn ei anffawd, ac os prynwn ffrwyth ac yntau yn dlawd, ni all brynu ffrwyth.
Rhaid i ni roddi peth o'r ffrwyth hwn iddo, rhag i'r Cenadwr anghofio peth pwysig, sef nad ydym yn sarhau ein cymmydog.
Yn yr adeilad, felly mae ein tŷ ni yn uwch na'u tŷ, felly mae ein tŷ ni'n blocio golau'r haul o'u tŷ
Ymddangosodd edmygedd ar wyneb Salma wrth iddi ddweud: Boed gweddïau a thangnefedd Duw arnat ti, Negesydd Duw. Dysgaist foesau da i ni
Mae hynny'n gwneud i'n cymdogion ein caru ni ac i ni eu caru nhw. O hyn ymlaen, byddaf yn gwneud popeth a argymhellir gan y Messenger, ac ni fyddaf byth yn oedi
Rydych chi'n gofyn i mi fynd gyda bwyd a melysion i'r cymdogion.

Gwyliwch stori'r morgrugyn PDF

Lawrlwythwch neu edrychwch arno yma