Hanesion y proffwydi, bendithion a thangnefedd fyddo arnynt, a hanes ein meistr Adda, tangnefedd a fyddo arno.
A gweddïau a heddwch fyddo ar feistr y cyntaf a’r olaf, Muhammad bin Abdullah, bydded i Dduw ei fendithio ef a’i frodyr, y proffwydi a’r negeswyr, a’i deulu a’i gymdeithion, a thangnefedd iddo hyd Ddydd y Farn.
Cyflwyniad i hanesion y proffwydi
Mae hanesion y proffwydi yn cynnwys cerydd i'r rhai â deallusrwydd, i'r rhai â hawl i wahardd, meddai'r Hollalluog: {Yn wir, yn eu hanesion roedd gwers i'r rhai â deall.
Yn eu hanesion y mae arweiniad a goleuni, ac yn eu hanesion y mae diddanwch i'r credinwyr a chryfhau eu penderfynoldeb, ac ynddo y mae dysgu amynedd a niwed parhaol yn y ffordd o alw at Dduw, ac ynddo yr hyn yr oedd y proffwydi o foesau uchel. a moesau da â'u Harglwydd ac â'u canlynwyr, ac ynddi hi y mae difrifoldeb eu duwioldeb, a'u haddoliad da i'w Harglwydd, ac ynddi hi y mae buddugoliaeth Duw i'w broffwydi a'i Genhadau, ac nid i'w siomi, canys y diwedd da sydd iddynt, a thro drwg i'r rhai sy'n elyniaethus iddynt ac yn gwyro oddi wrthynt.
Ac yn y llyfr hwn yr ydym wedi adrodd rhai o hanesion ein proffwydi, er mwyn inni ystyried a dilyn eu hesiampl, oherwydd dyma'r enghreifftiau gorau a'r delfrydau gorau.
Hanes Adda, hedd fyddo iddo
- قال تعالى : { وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ(30)وَعَلَّمَ ءَادَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلَائِكَةِ فَقَالَ أَنْبِئُونِي بِأَسْمَاءِ هَؤُلَاءِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (31)قَالُوا سُبْحَانَكَ لَا عِلْمَ لَنَا إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَا إِنَّكَ أَنْتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ(32) قَالَ يَاآدَمُ أَنْبِئْهُمْ بِأَسْمَائِهِمْ فَلَمَّا أَنْبَأَهُمْ بِأَسْمَائِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُلْ لَكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنْتُمْ تَكْتُمُونَ(33)وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا Absis Abi, ac yntau yn drahaus, ac yr oedd efe yn un o'r anghredinwyr (34), a dywedasom, O, byw ydwyf, tydi yw, a thydi yw dy ŵr, a hwynt oll yw yr un sy dda. نَ(35) فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَجَهُمَا مِمَّا كَانَا فِيهِ وَقُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَلَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَى حِينٍ(36)فَتَلَقَّى ءَادَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ(37)قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِيعًا فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدًى فَمَنْ تَبِعَ arweiniad, felly nid oes ofn arnynt, ac nid ydynt yn galaru (38) } (1).
- Efe, bydded gweddiau a thangnefedd Duw arno, a ddywedodd : (Duw a greodd Adda o'r dyrnaid a grafodd Efe o'r holl ddaear, felly meibion Adda a ddaethant yn ol maint y ddaear, felly oddi wrthynt hwy y daeth y gwyn, y coch, y du a rhwng hynny, a'r drwg a'r da a'r hawdd a'r trist a rhwng hynny) (2).
Gwnaeth Duw ef yn gorff o glai am ddeugain mlynedd, a'r angylion a aeth heibio iddo, ac a ddychrynwyd pan welsant ef, a'r mwyaf ofnus ohonynt oedd Iblees, felly byddai'n mynd heibio iddo ac yn ei daro, a byddai'r corff yn swnio fel crochenwaith, a phwy bynnag a ddaw i mewn ac allan o'i anws, ac efe a ddywedodd wrth yr angylion, Nac ofna ef, canys pant yw, a'th Arglwydd sydd yn sefyll yn gadarn, ac efe a arferai ddywedyd: Am rywbeth y'm crewyd i, a mae'n dweud: Pe bai gennyf awdurdod drosto, byddwn wedi ei ddinistrio.
Mae hyn yn cael ei dystio gan yr hyn a ddywedodd Mwslim yn ei Sahih ar awdurdod Anas, bydded i Dduw ymhyfrydu ynddo, a ddywedodd: Negesydd Duw, bydded gweddïau a heddwch Duw arno, a ddywedodd: (Pan ffurfiodd Duw Adda ym Mharadwys, Gadawodd ef cyhyd ag y mynai Duw ei adael. Nid yw yn dal yn ol) (3). - A phan ddywedodd Duw Hollalluog wrth ei angylion y gosodai Efe galiph ar y ddaear, hwy a ofynasant iddo, a ddyrchefir Ef, er mwyn gwybod ei ddoethineb, nid fel gwrthwynebiad, neu i ofyn i'r angylion rhag ofn y gallai Badr fod oddi wrth hwy neu oddi wrth un ohonynt.Canmolwn di a sancteiddiwn di.
Yna dysgodd Duw enwau popeth y mae dyn yn ei adnabod i Adda, a dysgodd iddo enw'r mynydd, y dyffryn, yr afon a'r môr.
etc.
A gofynnodd Duw i'r angylion ei hysbysu o'r enwau a ddysgodd Adda iddo, felly dychwelodd yr angylion y wybodaeth i'w ysgolhaig, a dywedasant: Gogoniant i Ti, nid oes gennym ni wybodaeth ond yr hyn a ddysgaist i ni. Yn wir, Ti yw'r Gwybod, y Doeth.
Yna gorchmynnodd Duw i Adda ddweud yr enwau wrthynt, a dywedodd wrthynt amdanynt. - Yna gorchmynnodd Duw i'r angylion buteinio i Adda pa bryd bynnag yr anadlai ei ysbryd i mewn iddo, felly yr angylion a buteiniodd, ac yr oedd Iblees yn drahaus ac yn gwrthodedig, allan o falchder a chenfigen, ac a esgusododd ei hun ag amheuaeth satanaidd, felly efe a ddywedodd: paid ag ymledu i fod dynol a greaist o glai o hen laid} ac efe a ddywedodd: {Yr wyf yn well nag ef, o dân y creaist fi, ac o glai y creais ef}.
Felly meddyliodd Satan fod melltith Duw arno, fod tân yn well na llaid, a bod yr elfen danllyd yn well na'r elfen glai, felly sut y gallai ymledu, ac ni feddyliodd y person anwybodus mai ufudd-dod yw puteinio i Adda i Dduw, yn gyntaf ac yn benaf.
Ond cenfigen a haerllugrwydd ydyw, yna y mae yr elfen glai yn well na'r elfen danllyd, canys ysgafnder, llosg- ydd, a diofalwch a nodweddir tân, a nodweddir clai gan feddalwch, sobrwydd, a budd.
I heblaw yr hyn a ddangosodd pobl gwybodaeth. - A phan wrthododd Iblees, diarddelwyd puteindra o'r deyrnas oruchaf, a dywedodd yr Hollalluog: {Ewch allan, fe'ch diarddelwyd}, a dywedodd yr Hollalluog: {Nid i chwi fod yn drahaus ynddi, felly ewch allan, i chwi. are of the gostyngedig}.
Dywedir fod Satan yn uchel ei barch ac yn agos, a phan anufuddhau, cafodd ei symud a'i ddiarddel. Fy Arglwydd, aros amdanaf hyd y Dydd y cânt eu hatgyfodi.”
Dywedodd: "Yr wyt ti'n un o'r damcaniaethwyr hyd ddydd yr amser hysbys} Ac meddai: {A welaist ti hwn yr wyt wedi fy anrhydeddu? Dywedodd, "Yna oherwydd yr hyn yr wyt wedi fy hudo iddo, byddaf yn sicr yn eistedd ar dy lwybr unionsyth iddynt, yna dof atynt o'u blaen ac o'r tu ôl iddynt, o'r dde ac o'r chwith iddynt, ac ni chewch y rhan fwyaf ohonynt yn ddiolchgar.”
Datganodd elyniaeth yn erbyn Adda o eiliad ei ddiarddel a'i alltudio. - Yna gwnaeth Duw i Adda drigo ym Mharadwys, a gorchmynnodd iddo fwyta a mwynhau beth bynnag a fynnai o Baradwys, heblaw coeden y gwaharddodd ei Arglwydd iddo fwyta ohoni.
A gorchmynnodd Duw i Adda ac Efa fwynhau bendithion Paradwys a'u rhybuddio yn erbyn y goeden honno:
A rhybuddiodd Duw Adda rhag hudo Satan, er mwyn iddo fod yn wyliadwrus ohono:
Amdanoch chwi na newynwch ynddo, ac na byddoch noethni, ac na byddoch syched o'i fewn, ac na fyddwch yn aberthu} Ond gwnaeth Iblis ymddangos yn deg i Adda fwyta o'r pren, ac efe a ddaeth ato ef o bob ochr, a thyngodd hyd yn oed iddynt ei fod yn eu cynghori, nes i Adda chwenychu ac Efa.
Ac efe a ddywedodd wrthynt, {Ni waharddodd eich Arglwydd chwi oddi wrth y goeden hon oddieithr eich bod yn frenhinoedd, neu y byddech ymhlith yr anfarwolion} ac y mae hyn yn cynnwys temtasiwn i fwyta o'r pren, yna efe a gadarnhaodd ei ymadrodd trwy dyngu. efe a dyngodd iddynt fy mod yn mysg y cynghorwyr i chwi }ti.
Tyngodd Iblis ei fod yn eu cynghori, a bod arno eisiau daioni iddynt, felly twyllwyd Adda ac Efa trwy lw Iblis, a bwytasant o’r goeden:
Pan anufuddhaodd Adda, ac Efa anufuddhau, newidiodd y sefyllfa, ac ymddangosodd yr arferion drwg, canys drwg yw anufudd-dod, a cheisiodd Adda ac Efa guddio eu rhanau dirgel rhag dail Paradwys, yna y Galilea a alwodd arnynt, {A'u. Yr Arglwydd a alwodd arnynt : Oni waherddais i chwi eich dau o'r pren hwnw a dywedyd wrthych fod Satan yn elyn amlwg i chwi } (2).
Felly Adda, tangnefedd a fyddo arno, ac Efa a drodd at eu Harglwydd, a hwy a gyffesasant eu pechod, ac a ofynasant faddeuant gan y Maddeugar, y Trugarog: {Dywedasant, Ein Harglwydd, ni a wnaethom gamwedd i ni, ac onid wyt ti yn maddau i ni. a thrugarhâ wrthym, ni a fyddwn yn mysg y colledigion } (3).
A dywedodd yr Hollalluog: {Yna Adda a dderbyniodd eiriau gan ei Arglwydd, felly y derbyniodd ei edifeirwch ef. Yn wir, efe yw'r Maddeugar, y Trugarog}.
Ac edrychwch ar lwyddiant Duw i Adda, pan anufuddhaodd efe i'w Arglwydd pan y tywysodd Ef i edifeirwch, felly y gofynodd iddo am edifeirwch a maddeuant, felly y derbyniodd Duw ei edifeirwch.
Mae gan Dduw ddoethineb mawr. - Ond mae edifeirwch Duw i Adda yn gysylltiedig â’i ymadawiad o Baradwys, felly anfonodd Duw ef a’i wraig i lawr i’r ddaear, a daeth Satan i lawr gyda nhw i felltithio Duw. Dywedodd, “Ewch i lawr, rai ohonoch yn elynion i'ch gilydd, a bydd gennych breswylfa a mwynhad ar y ddaear am ychydig.” (24) Dywedodd, “Ynddo y byddwch chi'n byw, ac ynddo byddwch chi byddi farw, ac ohono fe'th ddiarddelir.” (25)} (4).
A dywedodd yr Hollalluog: {Dywedasom, “Dos i waered oddi wrtho, bob un ohonynt, felly os daw arweiniad ataf fi, yna pwy bynnag a ddilyno fy arweiniad i, ni bydd ofn arnynt, ac ni flinant.” (5) .
Felly oed Adda, hedd fyddo arno, ac Efa, y ddaear, a hwy a esgorodd, a'u hiliogaeth a amlhaodd. - Ni wyddys yn union pa mor hir y bu Adda fyw ar y ddaear, ond adroddodd Al-Tirmidhi ac eraill hadith gan grybwyll y mater olaf o Adda, tangnefedd iddo, ar awdurdod Abu Huraira.Ar Ddydd yr Atgyfodiad, gosododd rhwng y llygaid pob un ohonynt lygedyn o olau, yna dangosodd iddynt i Adda a dweud, "O Arglwydd, o'r rhain." Dywedodd, "Dyma eich plant." Yna gwelodd ddyn yn eu plith, a gwnaeth argraff arno. pelydryn o oleuni rhwng ei lygaid, ac a ddywedodd, “Fy Arglwydd, pa hyd y gwnaethost ei einioes?” Dywedodd, “Chwe deg mlynedd.” Meddai yntau, “Fy Arglwydd, ychwanega ddeugain mlynedd at fy mywyd.” Yna pan oedd Adda bywyd wedi ei gwblhau, angel angau a ddaeth ato, ac a ddywedodd, Onid oes deugain mlynedd ar ôl o’m bywyd i?” Dywedodd yntau, “Oni roddaist hi i’th fab Dafydd?” Meddai yntau, “Felly gwadodd Adda. , felly gwadodd ei hiliogaeth, ac anghofiodd Adda, felly anghofiodd ei hiliogaeth, a phechodd Adda, felly pechu ei hiliogaeth.” ).
