Hanesion y Prophwydi, bydded bendithion a thangnefedd arnynt, a hanes ychwanegu pobl Gyda Ein meistr Hood Tangnefedd iddo, mawl i Dduw, Duw y cyntaf a'r olaf, efe a anfonodd y cenhadau, datguddiodd y llyfrau, a sefydlodd y prawf yn erbyn yr holl greadigaeth.
A gweddïau a heddwch fyddo ar feistr y cyntaf a’r olaf, Muhammad bin Abdullah, bydded i Dduw ei fendithio ef a’i frodyr, y proffwydi a’r negeswyr, a’i deulu a’i gymdeithion, a thangnefedd arno hyd Ddydd y Farn.
Cyflwyniad i hanesion y proffwydi
Mae hanesion y proffwydi yn cynnwys cerydd i'r rhai â deallusrwydd, i'r rhai â hawl i wahardd, meddai'r Hollalluog: {Yn wir, yn eu hanesion roedd gwers i'r rhai â deall.
Yn eu hanesion y mae arweiniad a goleuni, ac yn eu hanesion y mae diddanwch i'r credinwyr ac y mae yn cryfhau eu penderfyniad, ac ynddo y mae dysgu amynedd a niwed parhaus yn y ffordd o alw at Dduw, ac ynddo yr hyn yr oedd y proffwydi o foesau uchel. a moesau da â'u Harglwydd ac â'u canlynwyr, ac ynddi hi y mae difrifoldeb eu duwioldeb, a'u haddoliad da i'w Harglwydd, ac ynddi hi y mae buddugoliaeth Duw i'w broffwydi a'i Genhadau, ac nid i'w siomi, canys y diwedd da sydd iddynt, a thro drwg i'r rhai sy'n elyniaethus iddynt ac yn gwyro oddi wrthynt.
Ac yn y llyfr hwn yr ydym wedi adrodd rhai o hanesion ein proffwydi, er mwyn inni ystyried a dilyn eu hesiampl, oherwydd dyma'r enghreifftiau gorau a'r delfrydau gorau.
Hanes ein meistr Hood, hedd fyddo iddo
ychwanegu pobl
- Ef yw proffwyd Duw, Hud bin Shalakh bin Arfakhshid bin Sam bin Noah, tangnefedd iddynt ill dau.
Roedd yn dod o lwyth o'r enw Ad, ac roedden nhw'n Arabiaid oedd yn byw yn Al-Ahqaf, sef y mynyddoedd o dywod, ac roedden nhw yn Yemen.
A buont yn aml yn byw mewn pebyll gyda cholofnau anferth, fel y dywedodd yr Hollalluog: {Oni welaist sut y deliodd eich Arglwydd ag Aad (6) Iram y colofnau (7) na chrëwyd ei debyg yn y wlad} (3) .
Felly dyma'r cyntaf i addoli eilunod ar ôl y dilyw, felly anfonodd Duw Hwd iddynt, tangnefedd arno. - فدعاهم هود عليه السلام إلى التوحيد، وذكرهم بربهم، فكذبوه وخالفوه، وتنقصوه وسخروا منه، حكى الله مقالتهم وسخريتهم بهود ورد هود عليهم فقال: {قَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ إِنَّا لَنَرَاكَ فِي سَفَاهَةٍ وَإِنَّا لَنَظُنُّكَ مِنَ الْكَاذِبِينَ(66)قَالَ يَاقَوْمِ لَيْسَ بِي سَفَاهَةٌ وَلَكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ(67)أُبَلِّغُكُمْ رِسَالَاتِ رَبِّي وَأَنَا لَكُمْ نَاصِحٌ أَمِينٌ(68)أَوَعَجِبْتُمْ أَنْ جَاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلَى رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ وَاذْكُرُوا إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَاءَ مِنْ بَعْدِ قَوْمِ نُوحٍ وَزَادَكُمْ فِي الْخَلْقِ بَسْطَةً فَاذْكُرُوا ءَالَاءَ اللَّهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ(69)} ( 4).
- Felly cynghorodd hwy a'u hatgoffa o ras Duw arnynt iddo wneud califfau iddynt a gadael y wlad ar ôl pobl Noa iddynt, a'u gwneud yn bobl fwyaf llym eu hoes o ran creadigaeth, difrifoldeb a difrifoldeb. gormes.
Ond ni weithiodd y cynghorion hynny, ac ni weithiodd eu hatgoffa o Dduw, felly dywedasant wrtho: {Dywedasant pa un ai pregethu yn ein herbyn ai nid un o'r pregethwyr wyt ti. (136) Nid yw hyn yn ddim ond creadigaeth yr hynafiaid. .
A hwy a ddywedasant : { Hwy a ddywedasant, " Pa beth a ddaethost atom ni â gosodiad, ac nid oes i ni fendith i ni o'th ymadrodd, a pha beth a wnawn â thi â'r credadyn (53)). - Ymatebasant i'w Proffwyd trwy ddweud, “Ni ddaethost â gwyrth, nac arwydd sy'n tystio i wirionedd eich honiad, ac ni adawn i'n haddoliad o'r eilunod hyn oherwydd eich ymadrodd. Yn hytrach, gwnaethant ei watwar ac dychwelodd ei honiad o broffwydoliaeth a’r alwad i undduwiaeth oherwydd eu duwiau a’i cystuddiodd yn ei feddwl.”
عندئذ قاله لهم نبيهم: {قَالَ إِنِّي أُشْهِدُ اللَّهَ وَاشْهَدُوا أَنِّي بَرِيءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ(54)مِنْ دُونِهِ فَكِيدُونِي جَمِيعًا ثُمَّ لَا تُنْظِرُونِ(55)إِنِّي تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُمْ مَا مِنْ دَابَّةٍ إِلَّا هُوَ ءَاخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا إِنَّ رَبِّي عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ}(1) .
Dyma her gan Hood, tangnefedd iddo, canys efe a anrheithiodd eu duwiau yn gyntaf, yna efe a’u heriodd hwynt oll i’w niweidio â rhywbeth tra ei fod yn un. - ولما قالوا لهود عليه السلام: {قَالُوا أَجِئْتَنَا لِنَعْبُدَ اللَّهَ وَحْدَهُ وَنَذَرَ مَا كَانَ يَعْبُدُ ءَابَاؤُنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ(70)} رد عليهم: {قَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ رِجْسٌ وَغَضَبٌ أَتُجَادِلُونَنِي فِي أَسْمَاءٍ سَمَّيْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَءَابَاؤُكُمْ مَا نَزَّلَ اللَّهُ بِهَا O awdurdod, aros felly, yr wyf fi gyda chwi yn mysg y rhai sydd yn aros} (2).
- فحل عليهم عذاب الجبار، وخسروا خسرانًا مبينًا، وكان أول أمر عقوبتهم ما ذكره الله في سورة الأحقاف: {فَلَمَّا رَأَوْهُ عَارِضًا مُسْتَقْبِلَ أَوْدِيَتِهِمْ قَالُوا هَذَا عَارِضٌ مُمْطِرُنَا بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُمْ بِهِ رِيحٌ فِيهَا عَذَابٌ أَلِيمٌ(24)تُدَمِّرُ كُلَّ شَيْءٍ بِأَمْرِ رَبِّهَا فَأَصْبَحُوا لَا يُرَى Heblaw eu hanneddfanau Felly yr ydym yn ad-dalu y droseddwyr (25)} (3).
- Felly yr oeddent yn llawen pan welsant y cymylau yn agosáu, a thybasant fod y glaw wedi dod atynt, ac ni wyddent fod y poenedigaeth wedi digwydd iddynt.
A sonnir am y gwynt hwn yn Surat Al-Haqqah: Syrthiodd y bobl ynddo fel pe baent yn foncyffion gweigion o goed palmwydd (6), felly a welwch unrhyw rai ar ôl iddynt (7)} (8). - Mae'n cael ei grybwyll yn Surat Al -Qamar: {Yr wyf yn dweud celwydd wrthym, felly sut yr oedd fy poenydio a rhybudd (18) Anfonasom gwynt arnynt ar y dydd o'r dydd.
Mae hefyd yn cael ei grybwyll yn Surat Al-Dhariyat: - Parhaodd y gwynt mawr hwn saith noson ac wyth diwrnod, gwynt di-haint ni chynhyrchodd unrhyw les, a phopeth a aeth drosto yn gwneud iddo ddadfeilio, yn farwol ac wedi treulio, a'r gwynt hwn yn ddigon cryf i gario dyn, ei godi i fyny i mewn. yr awyr, yna ei osod i lawr ar ei ben a'i hollti nes yr oedd yn gorph heb ben, fel boncyffion gweigion palmwydd, yr hwn sydd heb ben.
Ac enw y gwynt hwn oedd y gwenyn meirch, efe, bydded gweddïau a thangnefedd Duw arno, a ddywedodd: (Buost yn fuddugol gyda’r bachgendod, a dinistriaist Ad gyda’r gwenyn meirch) (7).
Al-Saba: gwynt yn chwythu o'r dwyrain, ac al-Dabur: gwynt yn chwythu o'r gorllewin. - قال تعالى: {وَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا هُودًا وَالَّذِينَ ءَامَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَنَجَّيْنَاهُمْ مِنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ(58)وَتِلْكَ عَادٌ جَحَدُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَعَصَوْا رُسُلَهُ وَاتَّبَعُوا أَمْرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ(59)وَأُتْبِعُوا فِي هَذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلَا إِنَّ عَادًا كَفَرُوا رَبَّهُمْ أَلَا بُعْدًا I Ad, pobl Hud (60)} (8).
- Felly distrywiodd Duw y drwgweithredwyr, a thrwy ei drugaredd achubodd Hud a'r credinwyr, I Dduw y byddo mawl, gras a gras.
