Yn y cofion beunyddiol ac yn meddiannu’r tafod ag ef i’w amddiffyn rhag syrthio i fflangelloedd y tafod, bydd y tafod nad yw’n cofio ei Arglwydd yn llefaru geiriau segur, a gall fod yn ymddiddori mewn sôn am feiau pobl neu ddweud celwydd neu frathu a hel clecs.
Dhikr dyddiol
Ar awdurdod Anas (bydded bodd Duw ag ef) ar awdurdod y Prophwyd (heddwch a bendithion Duw arno) yn yr hyn y mae'n ei adrodd gan ei Arglwydd (y Dyrchafedig a'r Majestic), dywedodd: “Os gwas hyd braich yn nesau ataf, hyd braich a nesaaf ato, ac os daw attaf hyd braich, nesaaf ato hyd braich, ac os daw ataf fi gan gerdded dof ato ar drot.” .
Wedi'i adrodd gan Al-Bukhari.
A'r gweithredoedd agosaf o addoliad at gariad Duw, y mwyaf ohonynt mewn gwobr, a'r hawsaf ohonynt yw addoli'r dhikr Mae gwario aur ac arian yn well i ti na phe baech yn cyfarfod â'ch gelyn ac yn taro eu gyddfau a maen nhw'n taro dy un di?” Dywedon nhw, “Ie, Negesydd Duw!” Dywedodd: “Coffadwriaeth o Dduw (y Dyrchafedig a’r Mawreddog).” Sunan al-Tirmidhi.
Sut ddim?! Ef (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo) a gynghorodd yr holwr a gwynodd na allai wneud holl ddeddfau Islam, felly cynghorodd ef i gofio Duw bob amser.Ar awdurdod Abdullah bin Busr (bydded Duw yn falch ohono), meddai (Pan gwynodd y dyn am ei gyflwr, dywedodd: O Negesydd Duw! Mae defodau Islam wedi lluosogi i mi, felly dywedwch wrthyf rywbeth i lynu wrtho (dal gafael), dywedodd: Eich tafod yn llaith o hyd o gofio Duw) Wedi'i adrodd gan Al-Tirmidhi a'i ddilysu gan Al-Albani.
Trwy goffadwriaeth Duw, yr ydych yn gwneud iawn am eich diffygion yn yr hyn a gollasoch, ac yr ydych yn sylweddoli y rhai a'ch rhagflaenodd, a thrwy goffadwriaeth Duw, yr ydych yn rhagori ar y rhai sy'n dod ar eich ôl mewn gwobr, oherwydd pan oedd y tlodion yn cwyno am eu cyflwr. i'r Prophwyd (bydded i Dduw ei fendithio a rhoddi heddwch iddo), cwynent am galedi; Nid ydynt yn gallu rhoi elusen, Hajj, Umrah, jihad, etc., ac nid oeddent yn cwyno am y diffyg arian yn ceisio y byd, ond yn hytrach oherwydd bod diffyg arian yn eu rhwystro rhag gweithredoedd da sydd angen arian, a dywedasant iddo fod y cyfoethogion yn rhagori arnynt mewn gweithredoedd da ac wrth gasglu cyflog, felly beth a gynghorodd y Prophwyd iddynt ddal i fyny â hwynt yn wobr ? A hyd yn oed cyn nhw? Cynghorodd hwy i gofio Duw a dywedodd wrthynt y gallent hefyd fynd i mewn i ddrws elusen trwy dhikr.
فعنْ أَبِي ذَرٍّ (رضى الله عنه)، أَنَّ نَاسًا مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ (صلى الله عليه وسلم) قَالُوا لِلنَّبِيِّ (صلى الله عليه وسلم): يَا رَسُولَ اللهِ، ذَهَبَ أَهْلُ الدُّثُورِ بِالْأُجُورِ، يُصَلُّونَ كَمَا نُصلى، وَيَصُومُونَ كَمَا نَصُومُ، وَيَتَصَدَّقُونَ بِفُضُولِ أَمْوَالِهِمْ، Dywedodd: Onid yw Duw wedi gwneud i chi yr hyn yr ydych yn ei roi yn elusen? إِنَّ بِكُلِّ تَسْبِيحَةٍ صَدَقَةً، وَكُلِّ تَكْبِيرَةٍ صَدَقَةً، وَكُلِّ تَحْمِيدَةٍ صَدَقَةً، وَكُلِّ تَهْلِيلَةٍ صَدَقَةً، وَأَمْرٌ بِالْمَعْرُوفِ صَدَقَةٌ، وَنَهْيٌ عَنْ مُنْكَرٍ صَدَقَةٌ، وَفِي بُضْعِ أَحَدِكُمْ صَدَقَةٌ، قَالُوا: يَا رَسُولَ اللهِ، أَيَأتِي أَحَدُنَا شَهْوَتَهُ وَيَكُونُ لَهُ فِيهَا أَجْرٌ؟ Meddai: A ydych chi wedi gweld, pe bai'n ei ymroddi i rywbeth anghyfreithlon, y byddai'n pechu o'i herwydd? Felly os yw'n ei wneud mewn halaal mae'n talu.
Dywedwch wrthyn nhw fod drws rhoddion elusennol yn agored iawn iddyn nhw trwy goffadwriaeth Duw (Hollalluog a Majestic), felly mae'r tasbihah yn dweud “Gogoniant i Dduw,” a'r takbeerah yn dweud “Moliant i Dduw,” a'r Mae takbeer yn dweud “Duw sy'n fawr,” ac mae'r tahlilah yn dweud “nid oes duw ond Duw.” Mae pob un ohonyn nhw â gwobr yn elusengar, fel rhywun sy'n rhoi ei arian yn gyfan gwbl mewn elusen, yn hytrach, pob gair da y mae yr wyt yn gorchymyn i eraill wneuthur daioni, neu yn eu gwahardd rhag drwg, sydd elusennol, oherwydd y mae hwn yn ddrws i ddaioni nad yw byth yn cael ei gau.
A choffadwriaeth Duw yw'r gaer neu'r noddfa trwy'r hwn y mae person yn llochesu rhag pob drygioni, ac yn ei sicrhau ei hun ynddi rhag yr holl ofnau sy'n ei ddychryn.
“إِنَّ اللَّهَ أَمَرَ يَحْيَى بْنَ زَكَرِيَّا بِخَِْريميرية بِهَا وَيَأْمُرَ بَنِى إِسْرَائِيلَ أَنْ يَعْمَلُِا بَنِى يُبْطِئَ بِهَا، فَقَالَ عِيسَى: إِنَّ اللَّهَ أَمَرََ ِمَرَد ْمَلَ بِهَا، وَتَأْمُرَ بَنِى إِسْرَائِيلَ أَنْ يََأليرية تَأْمُرَهُمْ وَإِمَّا أَنَا آمُرُهُمْ، فَقَالَ يَحْيَى: أَخْشَى إِنْ سَبَقْتَنِى بِهَا أينخد ََْ َُْدورية ب، فَجَمَعَ النَّاسَ فِى بَيْتِ الْمَقْدِسِ، فَامْتَدوريرية عَلَى الشُّرَفِ، فَقَالَ: إِنَّ اللَّهَ أَمَرَنِى بَِخ مَِد َلَ بِهِنَّ وَآمُرَكُمْ أَنْ تَعْمَلُوا بِهِنَّ”.
فكان من الأوامر الخمسة الوصية والأمر بذكر الله، وأنه هو الحصن الذي يحتمي به المؤمن، فقال: “وَآمُرُكُمْ أَنْ تَذْكُرُوا اللَّهَ فَإِنَّ مَثَلَ ذَلِكَ كَمَثَلِ رَجُلٍ خَرَجَ الْعَدُوُّ فِى أَثَرِهِ سِرَاعًا حَتَّى إِذَا أَتَى عَلَى حِصْنٍ حَصِينٍ فَأَحْرَزَ نَفْسَهُ مِنْهُمْ، كَذَلِكَ الْعَبْدُ لاَ يُحْرِزُ نَفْسَهُ مِنَ Shaitan, ac eithrio er cof am Allah.” Felly, mae cofio Allah yn gaer y mae'r crediniwr yn mynd i mewn iddi i lochesu ynddi rhag ei elyn cyntaf, sef Satan.
Beth yw rhinwedd dhikr dyddiol?
Os ydych chi eisiau dychmygu diwrnod ym mywyd y Proffwyd Muhammad (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo), fe welwch na stopiodd sôn am Dduw ym mhob sefyllfa ac ym mhob eiliad. ei fod ef (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo) mewn coffadwriaeth barhaus o'r amser yr agorodd ei lygaid yn y boreu hyd y cauodd efe hwynt yn y nos, ac y hunodd i'r graddau y dywedodd ei wragedd, mamau y credinwyr wrthym ei fod yn arfer cofio Duw os troai drosodd yn ystod ei gwsg, i'n sicrhau o'r ffaith hon nad oedd moment yr oedd Tafod Cenadwr Duw yn peidio crybwyll.
Ac y mae'r Prophwyd (heddwch a bendithion Duw arno) yn cadarnhau eu rhinwedd mawr, yn enwedig gan mai prifddinas y Mwslemiaid yn y byd hwn yw'r munudau y mae'n byw, a bod yn rhaid iddo fuddsoddi ei amser i gasglu'r cyflogau uchaf, oherwydd mae bywyd yn fyr, a rhaid inni ei ddefnyddio mewn ufudd-dod i Dduw, heddiw mae'n waith heb gyfrif, ac yn y dyfodol agos bydd yn gyfrif heb waith.
Y mae i bob gair a draetha ei werth, felly gall y gwas ddweyd gair nad yw yn ei werthfawrogi, ac nid yw yn meddwl ei fod yn ddylanwadol, a dichon ei fod yn fawr gyda Duw, ac yn gyfnewid am hyny gall ddyweyd gair ei fod. does not care about and in it is his salvation and the pleasure of his Lord upon him. الله عنه) أنَّ رَسُولَ اللَّه (صلى الله عليه وسلم) قالَ: “إنَّ الرَّجُلَ ليَتَكَلَّمُ بالْكَلِمَةِ مِنْ رِضْوانِ اللَّهِ (تعالى) مَا كَانَ يَظُنُّ أنْ تَبْلُغَ مَا بلَغَتْ يكْتُبُ اللَّه لَهُ بهَا رِضْوَانَهُ إِلَى يَوْمِ يلْقَاهُ، وَإنَّ الرَّجُلَ لَيَتَكَلَّمُ بالكَلِمةِ مِنْ سَخَطِ اللَّه مَا كَانَ He thinks that if she reaches what she has, God will write down his wrath for him until the day he meets him.”
Wedi'i hadrodd gan Malik a Tirmidhi.
A boed i Dduw drugarhau wrth y bardd Abd al-Rahman al-Sharqawi pan ddywedodd am bwysigrwydd y gair: “Golau yw’r gair, a rhai geiriau yn feddau, mae’r gair yn llywio’r byd, mae’r gair yn ysgwyd y gormeswr, y gair yw caer rhyddid, cyfrifoldeb yw'r gair, dyn yw'r gair.”
A'r gair gorau a lefarodd y credadun yw'r hyn y mae'n sôn am ei Arglwydd, mewn gwirionedd y geiriau gorau a ddywedir gan ein meistr Muhammad a'r proffwydi o'i flaen yw coffa Duw.Nid oes duw ond Allah yn unig, Nid oes ganddo bartner, Ei a'r deyrnas Ef yw'r mawl, ac Efe sy'n alluog i wneud popeth.” Adroddir gan Imam Malik yn Al Muwatta'.
Y dhikr dyddiol gorau
Diau fod coffadwriaethau dyddorol oll yn fuddiol am mai hwy yw y cwlwm cadarn sydd yn cysylltu y gwas a'i Arglwydd.Ynddynt hwy, y mae y gwas yn ceisio cymmorth ei Arglwydd i hwyluso ei faterion a'r materion y mae yn bwriadu eu gwneyd. , un o'r coffadwriaethau dyddorol goreu yw gorfodi y tafod i ddechreu ag enw Duw (bendigedig a dyrchafedig fyddo Ef) o flaen dim.
Ar awdurdod Abu Hurairah, yr hwn a’i cododd i Negesydd Duw (heddwch a bendithion Duw a fyddo arno): “Mae pob mater pwysig nad yw’n dechrau gyda moliant Duw yn cael ei dorri i ffwrdd.” Wedi’i adrodd gan Abu Dawud ac Ibn Maja, sy'n golygu ei fod yn waith anghyflawn, toredig, nad yw'n dwyn ffrwyth ac nad oes ganddo werth, meddai: "Fe'i torrwyd, a dorrir i ffwrdd, a ddinistriwyd o bob bendith."
Hynny yw, mae'r fendith yn cael ei thorri i ffwrdd oddi wrthi am nad oedd yn cynnwys ac na ddechreuodd gyda choffadwriaeth Duw, y mae ei goffadwriaeth yn bendithio pob gweithred ac â choffadwriaeth o'i enw.
- Ar ddechrau dy fwyd, yn ôl yr hyn a ddywedodd y Proffwyd (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo) wrth Umar ibn Abi Salamah: “O fachgen, enw Dduw, a bwyta â'th ddeheulaw.” Cytunwyd.
- Pan ddoi i mewn i'th dŷ, yn ôl yr hadith a adroddwyd gan Jabir, efe (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo) a ddywedodd: “Os daw dyn i mewn i'w dŷ, yna y mae'n cofio Duw pan ddaw i mewn a phan fydd yn bwyta.
wedi'i hadrodd gan Fwslimaidd. - Pan fyddwch chi'n perfformio ablution er gweddi a thros ddi-weddi, yn ôl yr hadith a adroddwyd gan Hurayrah ar awdurdod y Proffwyd (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo): “Nid oes unrhyw ablution i'r un nad yw'n sôn am enw Duw drosto.”
Wedi'i adrodd gan Abu Dawood. - Pan leddir ef yn anrheg, yn aberth, neu i bob aberth, fel y byddo ei ymborth wedi ei flasu yn amser y lladd: canys yr hadith a adroddir gan Rafi' bin Khadij ar awdurdod y Prophwyd (bydded gweddiau Duw a thangnefedd fod arno): “Beth bynnag sy'n tywallt gwaed ac yn sôn am enw Duw drosto, yna bwyta.”
cytuno. - Pan fyddo gennyt gyfathrach rywiol â'th wraig, a'r wraig hefyd yn ei ddywedyd ar ddechrau cyfathrach, canys yr hadith a adroddir gan Ibn Abbas (bydded bodlon Duw ar y ddau ohonynt) ar awdurdod y Proffwyd (bydded i Dduw ei fendithio a chaniatáu iddo heddwch) a ddywedodd : “ Os dywed un ohonoch pan ddaw at ei deulu: Yn enw Duw, O Dduw, gwared ni rhag Satan a Satan, beth yw Ein cynhaliaeth, oherwydd os cenhedlir plentyn rhyngddynt, bydd Satan yn peidiwch byth â'i niweidio.” Cytunwyd.
- Wrth farchogaeth anifeiliaid, sef cludiant heddiw, pwy bynnag sy'n reidio car neu drên neu heblaw hynny, gadewch iddo ddechrau gydag enw Duw, oherwydd Ei ddywediad (y Goruchaf):
- Rydyn ni'n cloi bywyd Mwslimaidd ag ef, fel mai dyna fydd y peth olaf y bydd yn ei glywed yn y byd hwn. Pan fydd y galarwyr yn gosod y meirw yn ei fedd, maen nhw’n dweud “Yn enw Duw” ac mae hyn wrth weithredu’r hadith a adroddwyd gan Ibn Omar (bydded i Dduw fod yn fodlon ar y ddau ohonyn nhw) ar awdurdod y Proffwyd (boed bendith Duw). iddo a chaniatau iddo dangnefedd): “Os rhoddwch eich meirw yn eich beddau, yna dywed, Yn enw Duw ac ar grefydd Cennad Duw (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi iddo heddwch a thangnefedd)”, adroddwyd gan Ahmed.
Yn fyr, mae'n rhaid i'r holl weithredoedd y mae Mwslim yn eu cyflawni ddechrau gydag enw Duw, felly wrth syrthio oddi ar yr anifail a phan fydd yn sâl pan fydd yn rhoi ei law ar le poen ac wrth adael y tŷ, ac yn y bore a gyda'r nos cofion , a hyd yn oed pan fyddwch chi'n mynd i mewn i'r toiled nes i chi orchuddio'ch rhannau preifat o'r jinn, rydych chi'n dweud yn enw Duw.
Dyma a adroddwyd ar awdurdod y Proffwyd (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo): “Gorchuddio'r hyn sydd rhwng llygaid y jinn a rhannau preifat meibion Adda, os bydd un ohonynt yn mynd i mewn i'r gell i dywedwch yn enw Duw.” Wedi ei adrodd gan Al-Tirmidhi.
Cofio deffro o gwsg
Rhennir deffroad person o'i gwsg yn ddau fath:
Adran Un: Deffroad dros dro, fel taflu a throi yn ei gwsg, yna deffro am ychydig eiliadau, yna cwympo i gysgu eto.
Ynddo, y mae Cenadwr Duw (bydded gweddiau Duw a thangnefedd arno), yr hwn ni adawai ennyd o ddeffroad heb gofio Duw ynddo, yn dysgu i ni erfyniad i ymbil Ar awdurdod Ubadah bin Al-Samit, fel y dywedodd y Proffwyd (heddwch a bendithion Duw arno) : “Pwy bynnag sy'n blino'r nos, mae'n dweud pan fydd yn deffro:” Nid oes duw ond Duw, yn unig, heb bartner, iddo Ef y perthyn yr arglwyddiaeth, a iddo Ef y mae'r mawl, ac y mae Efe yn abl ym mhopeth. Gogoniant i Dduw, a mawl i Dduw. Dywedodd Al-Walid: Neu fe ddywedodd: “Ymbiliodd ac atebwyd ei weddi, felly os safodd ar ei draed a chyflawni ablution. ac yna gweddio, derbynnir ei weddi."
Wedi'i adrodd gan Al-Bukhari ac Ibn Majah.
Mae Al-Ta'arar yn effro yn y nos, ac mae hefyd yn aros i fyny'n hwyr, yn gorwedd i lawr ac yn taflu a throi yn y gwely yn y nos gyda'r gallu i dalu sylw a siarad, fel yr eglurwyd gan Ibn Hajar yn Al-Fath.
Adran Dau: Mae'n deffro o gwsg ac yn gwneud gwaith beunyddiol.Y Negesydd (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo) a ddysgodd i ni ymbil, gan gynnwys:
- I ddweud yr ymbil hwn a grybwyllwyd gan Hudhayfah ibn al-Yaman (bydded Duw yn fodlon ar y ddau ohonynt) ac Abu Dharr (bydded Duw yn falch ohono) a ddywedodd: Negesydd Duw (bydded Duw yn ei fendithio ac yn rhoi heddwch iddo) pan aeth i'w wely y dywedai : " Yn dy enw di, O Dduw, byw a marw ydwyf fi," a phan ddeffrôdd efe a ddywedai : " Clod i Dduw, yr hwn a roddes i ni fywyd wedi marw, ac iddo Ef yw yr atgyfodiad."
Sahih Bukhari - Dywedwn: “Moliant i Dduw a iachaodd fy nghorff, a adferodd fy enaid, ac a ganiataodd imi ei gofio.”
Sahih Sunan al-Tirmidhi.
Ac nid oes dim o'i le ar berson yn dweud rhai neu bob un ohonynt, a dylai fod yn ofalus mai dyma'r pethau cyntaf y mae ei dafod yn eu dweud, fel mai'r geiriau hyn yw'r pethau cyntaf y mae'r angylion yn eu hysgrifennu yn ei bapur newydd ar ddechrau'r flwyddyn. y dydd, fel y bydd y gwas cyfiawn hwn yn dechreu ei ddydd â choffadwriaeth am Dduw ac yn ei ddiweddu — Duw yn ewyllysgar — â choffadwriaeth. Mae llyfr ei ddydd yn cyrraedd ei Arglwydd, gan ddechrau a diweddu gyda choffadwriaeth o Dduw.
Cofio am fynd i mewn i'r toiled (ystafell ymolchi)
Os yw Mwslim yn deffro ac yn dechrau ei ddiwrnod, mae'n well iddo ddechrau ei ddiwrnod trwy fynd i mewn i'r toiled (ystafell ymolchi) fel y gall gael gwared ar niwed a gorffwys, ac mae sôn am fynd i mewn i'r toiled y mae'r Messenger ( Bydded i Dduw ei fendithio a rhoi iddo dangnefedd) wedi ein dysgu ni (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo) yn arfer dweud wrth fynd i mewn i'r toiled: (O Dduw, yr wyf yn ceisio lloches ynot rhag drygioni a drygioni).
Yr oedd llawer o ddehongliadau yr ysgolheigion am y geiriau “ maleisusrwydd a malais.” Dywedai rhai o honynt mai ceisio nodded rhag tarddiad malais yw tawelwch y baa. Hynny yw, gweithredoedd maleisus, a dywed rhai ohonynt fod drygioni yn cynnwys ychwanegu’r baa’; Hynny yw, gwrywod y jinn, a'r benywod maleisus.
Dywedir yr ymbil hwn cyn mynd i mewn i'r ystafelloedd ymolchi yn y tai ac wrth sefyll yn y man lle cyflawnir yr angen yn yr anialwch neu ar dir agored.
Daeth ar awdurdod Zaid bin Arqam (bydded bodlon Duw arno) y dywedodd Negesydd Duw (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo): “Mae'r dyrfa hon yn marw, felly os daw un ohonoch i'r toiled, gadewch iddo ddweud: “Rwy'n ceisio lloches yn Nuw rhag drygioni a drygioni.” Wedi'i adrodd gan Abu Dawud, Ibn Majah ac Ahmad, a'i ddilysu gan Al-Albani.
Ac ystyr tyrfaoedd yw y lleoedd y cyflawnir yr angen, a golyga y gair marw fod cythreuliaid yr jnn yn lluosogi ynddynt o herwydd eu cariad at budreddi, felly y ceisiwyd nodded rhagddynt.
Ac y mae coffadwriaeth am Dduw yn cael ei gwahardd yn y lleoedd hyn i gadw enw Duw yn cael ei grybwyll yn y lle hwn yn llawn o amhureddau, felly os bydd Mwslem yn tisian, nid yw'n canmol Duw â'i lais uchel, ond yn hytrach yn ei ganmol yn ddirgel, ac os mae rhywun yn ei gyfarch, nid yw'n dychwelyd yr heddwch fel nad yw'n dychwelyd enw Duw, a'r un modd os yw'n clywed y muezsin Nid yw'n ailadrodd y tu ôl iddo ac eithrio yn y dirgel, ac nid yw'n siarad heblaw am anghenraid eithafol megis rhybuddio Mwslim am beryglon sy'n dod iddo, ac ati.
Abdullah Ibn Omar - bydded i Dduw Hollalluog fod yn fodlon ar y ddau ohonynt - adroddwyd: (Gŵr a aeth heibio i'r Proffwyd - bydded gweddïau a heddwch Duw arno - tra'r oedd yn troethi, felly fe'i cyfarchodd, ond nid ymatebodd iddo) Wedi’i adrodd gan Fwslimaidd yn ei Sahih, a hefyd ar awdurdod Al-Muhajir bin Qunfuth (byddai Duw yn falch ohono) a ddywedodd: “Fe ddes i at y Proffwyd (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo) tra roedd yn troethi, felly cyfarchais ef, ond ni ymatebodd nes iddo gyflawni ablution, yna ymddiheurodd wrthyf a dweud: (Roedd yn gas gennyf sôn am Dduw (yr Hollalluog) ac eithrio ar gyflwr purdeb)" neu dywedodd: "ar gyflwr o. purdeb.” Soniodd An-Nawawi amdano yn Adhkaar .
Yn yr un modd, mae'n casáu pob lleferydd yn gyffredinol wrth leddfu'ch hun, felly nid oes rhannu yn yr ystafelloedd ymolchi, nac yn yr awyr agored, na siarad nes bod person yn dod allan o'r ystafell ymolchi neu'n gorffen lleddfu ei hun, ac mae'n well brysio iddo oherwydd mae'n fan lle mae amhureddau'n casglu, felly dylai Mwslim gyflawni ei anghenion a gadael y lle.
Cofio mynd allan o'r ystafell ymolchi
Os yw person wedi gorffen lleddfu ei angen, yna dylai fynd allan neu adael y lle lleddfu'r angen os yw yn yr awyr agored. ) Os daeth allan o'r toiled, dywedodd: Eich maddeuant.
Fe'i hadroddwyd gan y pump, heblaw am an-Nasa'i.
Ac fe all ychwanegu ato, felly mae'n cael ei ragnodi iddo ddiolch i Dduw am y fendith fawr hon na all ond y claf sy'n methu â chyflawni eu hanghenion deimlo heb fodd meddygol, fel y daeth ar awdurdod Anas (bydded bodlon Duw ag ef) a ddywedodd: Y Prophwyd (heddwch a bendithion Duw fyddo arno) oedd pan aeth allan Yn y neilltuaeth, dywedodd: Clod i Dduw a gymerodd ymaith fy niwed ac iachaodd fi.
Wedi'i adrodd gan Ibn Majah.
Neu fe ddywed, fel y daeth ar awdurdod Ibn Omar (bydded bodlon Duw ar y ddau ohonyn nhw) iddo ddweud: Negesydd Duw (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo) pan ddaeth allan o'r toiled, meddai. : (Canmoliaeth i Dduw a wnaeth imi flasu ei bleser, a'i cadwodd yn ei allu ac a dalodd ei niwed oddi wrthyf) Wedi'i adrodd gan Ibn Al-Sunni ac Al-Tabarani.
Gofynnodd rhai am y rheswm dros weddïo am faddeuant a beth wnaeth y gwas bechod trwy fynd i mewn i'r ystafell ymolchi neu'r toiled, felly fe ofynnon nhw am ddoethineb gweddïo am faddeuant ar ôl gadael, ac atebodd yr ysgolheigion atebion tybiedig oherwydd nad oes neb yn gwybod doethineb ac eithrio Duw , a dywedodd rhai ohonynt ei fod ar ôl i berson ddod allan o'r lle hwn yn cofio gras Duw. iddo y niwed a gludai y bwyd a'r ddiod, ac y mae yn sicr, er y bendithion lluosog a rydd Duw iddo, na ddiolchodd am danynt, felly y mae yn ceisio maddeuant gan Dduw am ei ddiffyg.
Ac yn eu plith y mae'r rhai a ddywedodd na soniodd am Dduw yn ystod y cyfnod hwnnw, ac er iddo adael y coffadwriaeth trwy orchymyn Negesydd Duw (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo), mae'n dal i ofyn maddeuant gan Dduw am y diffyg hwn. , felly beth am yr hwn sy'n cefnu ar goffadwriaeth Duw (Gogoniant iddo Ef) ddydd a nos, ac nad yw'n cofio Duw ond ychydig?!
Beth yw'r atgofion o wisgo dilledyn?
Ar ôl i chi berfformio ablution i weddïo ac roeddwn i'n mynd i fynd allan i'r mosg i weddïo, byddwch yn dechrau gwisgo'r dillad allanfa, ac mae Duw wedi gorchymyn i ni gymryd ein haddurnwaith wrth fynd i'r mosgiau, felly dywedodd (Gogoniant iddo Ef ): “ O fab Adda, cymer dy addurn â phob mosg, ac ni fyddant. Al-A'raf (31).
Dysgodd Negesydd Duw (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo) y moesau a’r cofio o wisgo dillad i ni, felly byddwn yn gyntaf yn trafod sut i wisgo dillad, fel y mae yn y Sunnah:
Yr oedd ein Prophwyd (bydded i Dduw ei fendithio a rhoddi iddo heddwch) hoffi gwisgo gwyn mewn dillad, ac yr oedd yn well ganddo ef i ni fel pobl fyw, pa un ai dillad cyffredin ai gwisgo y Ihram pan y bwriadwn Hajj ac Umrah, ac argymhellodd yntau ef. i ni fel dillad yr ydym yn claddu ein meirw ynddynt, fel mai'r tro olaf y mae Mwslim yn gwisgo dillad yn y byd hwn yw'r lliw gwyn, felly ar awdurdod Ibn Abbas (bydded i Dduw fod yn fodlon ar y ddau ohonynt): The Messenger of God (Boed i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo) gan ddweud: “Gwisgwch eich dillad gwyn, oherwydd y maent ymhlith eich dillad gorau, ac yn amdo eich meirw ynddynt.”
Fe'i hadroddwyd gan Abu Dawud, Ibn Majah ac Al-Tirmidhi, ac mewn hadith arall ar awdurdod Samurah bin Jundub (bydded bodlon Duw arno), dywedodd: Negesydd Duw (heddwch a bendithion Duw a fyddo arno ) yn dweud: “Gwisgwch ddillad gwyn, oherwydd y maent yn bur ac yn well, ac amdo'ch meirw ynddynt.” Wedi'i adrodd gan Ahmed, Al-Nisa'i ac Al-Tirmidhi.
Yn yr un modd, roedd ganddo ef (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo) lawer o ddillad o wahanol liwiau, felly nid oes yr un ohonynt wedi'i wahardd, felly caniateir i Fwslim wisgo'r hyn y mae'n ei ddewis o ddillad a'r hyn y mae'n plesio ei hun ag ef, oherwydd mae Duw dywed : (Efe a greodd i chwi yr hyn oll sydd ar y ddaear) Al-Baqara: 29, Gan nad oes tystiolaeth i'w atal mewn materion arferol; Caniateir ei wneud.
Ni ddarparwyd unrhyw dystiolaeth ac eithrio gwahardd y canlynol:
- Gan wisgo sidan i ddynion, yn ôl yr hyn a ddywedodd Abu Musa al-Ash'ari: fel y dywedodd Negesydd Duw (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo), “Gwaherddir gwisgo sidan ac aur i wrywiaid fy nghenedl a a ganiateir i'w merched."
Wedi'i hadrodd gan Imam Ahmad, Abu Dawood a Tirmidhi. - Dynion yn gwisgo dillad tebyg i ddillad merched, a merched yn gwisgo dillad sy'n debyg i ddillad dynion, yn ôl yr hyn a adroddwyd gan Abu Hurarah ar awdurdod Abu Hurarah (bydded bodlon Duw arno) a ddywedodd: “Negesydd Duw (heddwch a bendithion Duw arno ef) melltithio'r gŵr sy'n gwisgo dillad merched, a'r wraig sy'n gwisgo dillad dynion.” Wedi'i adrodd gan Abu Dafydd â chadwyn trosglwyddo gwirioneddol.
- Mae dynion a merched yn gwisgo dillad tryloyw neu dynn sy'n datgelu neu'n disgrifio eu noethni Gorchmynnir dynion a merched Mwslimaidd i guddio a pheidio â datgelu eu rhannau preifat.
- Gwisgo gwisg enwogrwydd, sef y wisg fflachlyd sy'n gwahodd pawb o'r lle i bwyntio at y person oherwydd rhyfeddod ei wisg.Cuddio a gorchuddio'r rhannau preifat yw pwrpas y dillad, ac nid gwthio'r cyfan bobl i edrych a chraffu.. Ar awdurdod Ibn Omar (bydded bodd Duw ganddynt), efe a ddywedodd: Cennad Duw (heddwch a bendithion Duw a fyddo arno) ) : (Pwy bynnag a wisgo wisg enwogrwydd yn hyn. byd, bydd Allah yn ei wisgo â gwisg o darostyngiad ar Ddydd yr Atgyfodiad).
- Gwisgo dillad y gwyddys mai dim ond pobl o grefyddau eraill sy'n eu gwisgo, megis y dillad a wisgir gan fynachod Bwdhaidd a phobl o grefyddau eraill. Felly gwaherddir ei gwisgo.Ar awdurdod Abdullah bin Amr bin Al-Aas (bydded i Dduw foddhau ar y ddau ohonynt) y gwelodd y Prophwyd (heddwch a bendithion Duw arno) ddwy wisg felen arno, ac efe Dywedodd wrtho: (Dyma ddillad yr anffyddwyr, felly peidiwch â'u gwisgo): (Pwy bynnag sy'n dynwared pobl, un ohonyn nhw) Wedi'i adrodd gan Abu Dawood a'i ddilysu gan Al-Irac ac Al-Albani.
O ran y deisyfiadau a ddysgodd y Cennad (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo) i ni wrth wisgo dilledyn; Maent wedi'u rhannu'n ddwy ran:
y cyntafWrth wisgo'r dilledyn am y tro cyntaf
Pan fydd rhywun yn prynu ffrog neu'n ei rhoi iddo a'i gwisgo am y tro cyntaf, mae'n teimlo llawenydd ynddi, ac mae Negesydd Duw yn ein dysgu i fuddsoddi'r llawenydd hwn mewn rhywbeth i ganmol a diolch i Dduw sydd wedi ei roi inni, felly cynghorir pob Mwslim i wneud hynny, yn enwedig merched, felly cyn dangos balchder o flaen y drychau yn y ffrog newydd, rydyn ni'n stopio am eiliad pan rydyn ni'n diolch am y fendith yn gyntaf.Yna rydyn ni'n rhoi amser i'n hunain lawenhau yn y fendith, felly rhaid i ni beidio ag anghofio y fendith pan ddaw bendithion.
فعَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ (رضى الله عنه) قال: ( كَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلى الله عليه وسلم) إِذَا اسْتَجَدَّ ثَوْبًا سَمَّاهُ بِاسْمِهِ، إِمَّا قَمِيصًا أَوْ عِمَامَةً ثُمَّ يَقُولُ: اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ، أَنْتَ كَسَوْتَنِيهِ، أَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِهِ وَخَيْرِ مَا صُنِعَ لَهُ، وَأَعُوذُ Eich amddiffyn rhag ei ddrygioni a drwg yr hyn a wnaed iddo) Wedi'i adrodd gan Abu Dawood a'i ddilysu gan Ibn al-Qayyim ac al-Albani.
Yr ail: Wrth wisgo'r dilledyn o gwbl, bob tro ar ôl y tro cyntaf
Dysgodd Cenadwr Duw i ni hefyd i ymbil wrth wisgo dilledyn, yr hwn sydd erfyniad o werth mawr, fel y mae yn ddrws agored i faddeuant pob gweithred ddrwg flaenorol wrth ymbil ag ychydig eiriau.
Ar awdurdod Muadh bin Anas (bydded bodd Duw ganddo), fod y Proffwyd (heddwch a bendithion Duw arno) yn dweud:Pwy bynnag sy'n gwisgo dilledyn, meddai, "Moliant i Dduw, yr un oedd y wisg ac a'i rhoddodd iddo oddi wrth heblaw myfi, ac nid yw yn rym iddo."
Felly dyma ymbil a all faddau eich holl bechodau yn y gorffennol gyda'r geiriau a ddywedwch wrth wisgo'ch gwisg.Wrth wybod yr ymbil hwn, rydym yn sylweddoli cymaint y gwnaethom golli'r cyfle i ddileu ein holl bechodau oherwydd ein bod yn gwisgo dillad bob dydd, a byddwn yn rydym wedyn yn colli'r cyfleoedd gwych a'r grantiau hael hynny gan Arglwydd y Gogoniant (swt)?!
Cofio gadael y tŷ
Os yw Mwslim am adael ei dŷ yn perfformio ablution, boed i fynd i weddi neu i fynd i gyflawni unrhyw un o'i faterion, yna bydd ei ymchwil am y mosg i berfformio'r weddi, tra'n perfformio ablution, yn cael gwobr fawr: “Pwy bynnag yn ei buro ei hun yn ei dŷ ac yna yn cerdded i un o dai Duw i gyflawni un o rwymedigaethau Duw, ei ddau gam: un ohonynt yn dileu pechod, a'r llall yn codi gradd.”
wedi'i hadrodd gan Fwslimaidd.
Mewn Hadith arall, mae Negesydd Duw (bydded gweddïau Duw a heddwch arno) yn esbonio bod y wobr yn cael ei luosi sawl gwaith nes ei fod yn cyrraedd gwobr Hajj gyda phob gweddi ysgrifenedig.Dywedodd Abu Umamah fod Negesydd Duw (bydded gweddïau Duw a thangnefedd arno) a ddywed : “ Y neb a adawo ei dŷ wedi ei buro i weddi ysgrifenedig, Ei wobr sydd fel gwobr pererin yn ihram.” Wedi ei hadrodd gan Abu Dawud.
Po fwyaf yw'r pellter a pho fwyaf o gamau, y mwyaf yw'r wobr Ar awdurdod Abu Musa al-Ash'ari (bydded bodlon Duw arno) a ddywedodd: Cennad Duw (heddwch a bendithion Duw a fo arno) Dywedodd: “Y bobl sy’n cael eu gwobrwyo fwyaf mewn gweddi yw’r pellaf ato trwy gerdded, felly’r pellaf oddi wrthynt.” storïwyd gan Fwslimaidd
A’r ymbil fod Negesydd Duw (bydded gweddïau Duw a’i heddwch arno) wedi ein dysgu i adael y tŷ yn gyffredinol, boed i’r mosg neu i unrhyw le arall. crwydro neu gael eich arwain ar gyfeiliorn, neu lithro neu lithro, neu wneud cam neu gael cam, neu fod yn anwybodus neu'n anwybodus ohonof fi.” Wedi'i adrodd gan Abu Dawud.
Felly mae'r Mwslim yn mynd allan o'i dŷ gan ddibynnu ar ei Arglwydd (Gogoniant iddo Ef), felly mae'n galw arno ac yn gofyn iddo am gymorth ac arweiniad ac yn gofyn iddo droi niwed oddi wrtho, hyd yn oed rhag niweidio Ei Hun iddo'i Hun, gan geisio lloches ynddo Ef rhag cael ei gamarwain gan rywun neu gael ei gamarwain gan rywun arall, a bod yn gadarn ar Ei draed ac i beidio llithro o flaen temtasiynau, ac i weddïo na chaiff ei gamarwain Rheswm i gyfrannu at lithriad person o'r llwybr uniawn, a gweddio na chaniatâ Duw iddo fod yn ormeswr, felly y mae yn ei orthrymu â gair neu weithred, a bod Duw yn ei rwystro i orthrymu neb o'r bobl, ac yn gweddio ar i Dduw ei gynnorthwyo, fel y gwna peidio gweithredu mewn ymddygiad anwybodus sy'n cynnwys ffanatigiaeth ac ymosodedd mewn gair neu weithred yn erbyn pobl a'i fod yn ei amddiffyn Mae ei Arglwydd yn erbyn anwybodaeth yr anwybodus.Yn wir, mor fawr yw'r geiriau hyn sy'n amddiffyn dyn rhag y rhan fwyaf o'r drygau y mae'n dod ar eu traws yn y strydoedd a'r ffyrdd!
Mewn Hadith arall, mae'n galw (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo) tra mae'n gadael ei dŷ i'w amddiffyn rhag drygioni cythreuliaid dynolryw a jinn. Dywedodd proffwyd (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo): “Os bydd dyn yn gadael ei dŷ, mae'n dweud: Yn enw Duw yr wyf yn ymddiried yn Nuw, ac nid oes na nerth na nerth ond gyda Duw.
Dywedodd: Bryd hynny, fe ddywedir: Yr wyf wedi cael fy nhywys, yn ddigonol, ac wedi fy amddiffyn, felly bydd y diafoliaid yn camu o'r neilltu ato, a diafol arall yn dweud wrtho: Sut y gallwch chi gael dyn sydd wedi'i arwain a tywys? Wedi'i hadrodd gan Abu Dawood a cheffylau.
Gyda'r ddau ymbil hyn, byddi'n amddiffyn dy hun rhag pob drygioni. Y drygioni dy hun, drygioni dynolryw, a drygioni jinn, fel yr ewch i mewn i nodded, nodded, a gofal Duw, felly sut y gall rhywun sy'n ceisio lloches yn Nuw rhag yr holl ddrygioni hyn ddod iddo?
Cofio mynd i mewn i'r tŷ
Os bydd Mwslim yn dychwelyd i'w gartref ar ôl ei weddi neu'n dod i mewn i'w gartref unrhyw bryd, fe ddysgodd Negesydd Duw (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo) gofebau inni ein bod yn dweud sy'n atal y diafoliaid rhag mynd i mewn i'n cartrefi a rhannu ein bywydau gyda ni, ac eraill sy'n dod â bendithion i'n cartrefi.
فمن الأدعية التي تمنع الشياطين ما جاء عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللهِ، أَنَّهُ سَمِعَ النَّبِيَّ (صلى الله عليه وسلم) يَقُولُ: (إِذَا دَخَلَ الرَّجُلُ بَيْتَهُ، فَذَكَرَ اللهَ عِنْدَ دُخُولِهِ وَعِنْدَ طَعَامِهِ، قَالَ الشَّيْطَانُ: لَا مَبِيتَ لَكُمْ، وَلَا عَشَاءَ، وَإِذَا دَخَلَ، Nid oedd yn sôn am Dduw pan aeth i mewn, dywedodd Satan: Rydych yn dal i fyny gyda'r dros nos, ac os nad oedd yn sôn am Dduw pan fydd yn bwyta, dywedodd: Rydych yn dal i fyny gyda'r adroddwyr o Mwslimaidd.
Mae crybwyll enw Duw yn cuddio’r diafol o’ch cartref yn unig, megis rhoi enw Duw neu ddweud “Moliant i Dduw” neu “Mawr yw Duw” neu heblaw hynny.Cyn gynted ag y byddwch yn ynganu enw Duw, bydd y diafol yn mygu ac yn ffoi ac yn dweud wrth ei deyrngarwyr, “Nid oes gennych gwsg na chinio.” Felly gwell yw i ni ddiarddel y cythreuliaid o'n cartrefi, ac nid ydym hefyd yn caniatáu iddynt fynd i mewn iddo yn y bôn.
O ran yr ail un sy'n dod â bendithion i'ch cartref, rydych chi'n mynd i mewn ac yn cyfarch pobl eich cartref, ac nid yw'r heddwch arfaethedig yn golygu unrhyw gyfarchiad yn unig, yn hytrach mae'n dweud cyfarchiad Islam, a heddwch yw cyfarchiad Islam, felly rydych yn dweud “Tangnefedd i chwi” a gallwch ei ychwanegu a dweud “A thrugaredd Duw a'i fendithion.” Fe'i hadroddwyd ar awdurdod Anas bin Malik (Rida Duw ar ei ran) Dywedodd: Negesydd Duw - ( Bydded i Dduw ei fendithio a rhoi iddo dangnefedd) a ddywedodd wrthyf, Fy mab, os tyr'd i mewn i'th deulu, tangnefedd i ti a'th deulu.
Wedi'i adrodd gan Al-Tirmidhi a'i ddosbarthu fel hasan gan Al-Albani.
Felly, rydych chi'n gwarantu na fydd unrhyw ddiafol yn dod at eich tŷ, fel na fydd yn ysgogi casineb nac yn creu gwrthdaro rhwng pobl yr un cartref, ac rydych chi'n gwarantu bendith mewn amser, iechyd ac arian i'ch teulu cyfan.
Gweddi bwyd
Fe'i rhennir yn ddeisiad cyn bwyta a deisyfiad ar ôl ei orffen:
Ymbil cyn bwyta
Wrth fwyta, mae gan Fwslim moesau y mae'n rhaid iddo ei chael, ac ymbiliadau y dylai ei ddweud.Nid yw bwyd a diod ond yn rhan o'i drefn feunyddiol ac yn gyfle gwych i gofio ac ymbil, gan fod anrheg y gall ei chipio bob dydd yn er mwyn maddau iddo am ei holl bechodau yn y gorffennol.Yn y dechrau, rydym yn dechrau gydag ymbil cyn bwyta:
Priododd Negesydd Duw (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo) a briododd Mrs. Hind bint Abi Umayyah (bydded i Dduw fod yn falch ohoni), a gelwir hi Mrs. Umm Salamah ar ôl merthyrdod ei gŵr, Abu Salamah (gall Fe gododd ei phlant, ac yn eu plith roedd bachgen ifanc o'r enw Omar bin Abi Salamah.Pan ddechreuodd Umar fwyta gyda nhw, ac roedd yn arfer bwyta mewn ffordd oedd yn groes i arferion Islamaidd mewn bwyd, felly fe dywed am dano ei hun : Ar awdurdod Umar bin Abi Salamah (bydded i Dduw foddhau i'r ddau ohonynt), dywedodd: Bachgen oeddwn i dan lin Cennad Duw (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo), a'm yr oedd llaw yn siglo ar y plât, a Negesydd Duw (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo) a ddywedodd wrthyf, "O fachgen, enw Dduw, a bwyta â'th law dde, a bwyta o'r hyn sydd nesaf atat, oherwydd dyma fy mwyd wedi hyny o hyd ; cytun.
Dysgodd Negesydd Duw (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo) iddo ddechrau gyda'r enw Allah, i fwyta â'i law dde, ac i fwyta o'i flaen yn uniongyrchol.
Ac os yw'n anghofio dweud Bismilah ar ddechrau'r pryd bwyd ac yn cofio yn ystod y pryd, yna dyweded yn enw Duw ar ei ddechrau ac ar ei ddiwedd, fel y daeth oddi wrth Aisha (bydded wrth fodd Duw hi) , fod Negesydd Duw (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo) yn dweud: (Pan fydd un ohonoch yn bwyta, gadewch iddo sôn am enw Duw (y Goruchaf), ac os yw'n anghofio iddo grybwyll enw Duw ( y Goruchaf) yn ei ddechreuad, felly dyweded: Yn enw Duw, ei ddechreuad a'i ddiwedd) Wedi ei adrodd gan Abu Dawood a'i ddilysu gan Al-Albani.
Mae’r dechrau gyda’r enw Allah yn fendith i’r sawl sy’n bwyta ac yn fendith i’r bwyd ei hun, a dymunol yw iddo weddïo am fendith y bwyd cyn iddo ei fwyta.A chawsom ein bwydo’n well nag ef, a phwy bynnag a roddes Duw i ni laeth i'w yfed, dyweded, O Dduw, bendithia ef i ni, a chynydda ef i ni.”
adroddwyd gan Al-Termethy, a chywirwyd gan Al-Albani.
For every food in this world, we say about it, “and feed us better than it” in Paradise, except for milk. مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِيهَا أَنْهَارٌ مِنْ مَاءٍ غَيْرِ آسِنٍ وَأَنْهَارٌ مِنْ لَبَنٍ لَمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَأَنْهَارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِينَ وَأَنْهَارٌ مِنْ عَسَلٍ مُصَفًّى وَلَهُمْ فِيهَا مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَمَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِceْaturْ ”.
Sunnah Islamaidd yw bwyta â’r llaw dde, ac ni wnaeth Negesydd Duw (bydded gweddïau Duw a heddwch arno) ddim â’i law chwith heblaw am lanhau ei hun yn y toiled neu’r ystafell ymolchi, a dechreuodd popeth a wnaeth ar ôl hynny y llaw dde ac a ddywedodd, Paid â bwyta â'r llaw aswy; Mae Satan yn bwyta â'r llaw chwith.”
wedi'i hadrodd gan Fwslimaidd,
Mae Abdullah bin Omar (bydded bodlon Duw ar y ddau ohonyn nhw) yn dweud bod Negesydd Duw (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo) wedi dweud: “Os bydd un ohonoch chi'n bwyta, gadewch iddo fwyta â'i law dde, ac os yw'n yfed, bydded iddo yfed â'i law dde." Mae Satan yn bwyta â'i law chwith ac yn yfed â'i law chwith.” Storir gan Fwslim.
Gweddi am wacau bwyd
Ac wedi darfod ymborth, dysgodd Cennad Duw i ni ymbil, gan gynnwys yr ymbil a ystyrir yn drysor na ddylid ei golli, Hadith ydyw a adroddir gan Anas bin Malik (bydded bodd Duw ag ef), a mae’n dweud: Dywedodd Negesydd Duw (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo): “Pwy bynnag sy’n bwyta bwyd ac yna’n dweud:: Clod i Dduw a fu'n bwydo'r bwyd hwn i mi ac a'i darparodd ag ef heb unrhyw nerth na nerth ar fy rhan.Fe’i hadroddwyd gan Abu Dawud a’i dosbarthu fel hasan gan Al-Albani, ond heb y gair “ac ni chafodd ei oedi.”
Mae'r hadith hwn yn drysor cudd nad yw llawer o bobl yn ei wybod, a gall person ddileu ei holl bechodau blaenorol bob dydd o leiaf deirgwaith gyda hyn.Syniadau, a oes unrhyw grant ar ôl y grant hwn?!
Clod i Dduw mewn unrhyw ffurf, hyd yn oed gyda’r gair “moliant i Dduw” yn unig, neu â’r geiriad a ddaeth yn Al-Bukhari, lle mae’r Cennad (bydded gweddïau Duw a thangnefedd arno) yn dweud ar ôl gorffen y pryd bwyd: “Moliant i Dduw, llawer o fawl da a bendigedig nid yw ddigonol, ac ni adneuwyd, ac ni ddilëir.”
