Mae coffadwriaeth o Dduw i'r Mwslem yn gaer y mae'n llochesu iddi.Rhaid i'r person gwan, pan fydd yn ofni, gofio dyn cryf a chryfhau ei gysylltiad ag ef er mwyn tawelu ei galon.A phwy sy'n gryfach na Duw, yr ydym yn rhuthro yn ein hargyfyngau ni, yn wir yn ein holl oesoedd, canys dywedodd Duw (Gogoniant iddo Ef): (Y rhai sy'n credu ac y mae eu calonnau yn cael eu cysuro trwy goffâd Allah.) Yn wir, er cof am Dduw y caiff calonnau lonyddwch.” [ Al-Ra'd: 28].
Cofiant hwyrol wedi ei ysgrifenu
Rhennir y cofion hwyrol yn goffau a ddaeth yn y Qur’an Sanctaidd, a chofion a ddaeth yn Sunnah y Proffwyd.
Cofio gyda'r hwyr o'r Quran Sanctaidd:
Dechreuwn trwy geisio nodded, ac yna adroddwn Ayat al-Kursi am y rhinwedd mawr i'w hadrodd bob nos Dywedwyd fod Umar yn ymaflyd mewn athrylith, ac Umar (bydded bodd Duw ag ef) yn ei daflu i lawr, felly y Dywedodd genie wrtho, "Gadewch fi nes i mi ddysgu i chi beth yr ydych yn ymatal oddi wrthym, felly gadawodd ef a gofyn iddo, ac efe a ddywedodd: Yr ydych yn ymatal oddi wrthym ni. Ayat al-Kursi.
1- أَعُوذُ بِاللهِ مِنْ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ “اللّهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ كُرْسِيُّهُ y nefoedd a'r ddaear, ac nid yw eu cadwedigaeth yn ei blino Ef, ac Efe yw'r Goruchaf, y Mawr." [Ayat Al-Kursi - Al-Baqara 255], a phwy bynnag sy'n ei ddweud gyda'r hwyr, mae'n llogwr o'r jinn hyd y bore, a darllenir ef unwaith.
2- “ Credodd y Cennad yn yr hyn a ddatguddiwyd iddo oddi wrth ei Arglwydd, a’r credinwyr. Pawb a gredasant yn Nuw, ei angylion, ei lyfrau, a’i genhadau, nid yn un fintai. A lefarodd rhwng un o’i Genhadau, a hwy a ddywedasant. , " Ni a glywsom ac a ufuddhasom. " Dy faddeuant, ein Harglwydd, ac i Ti yw y tynged.
لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَا إِنْ نَّسِينَآ أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلَا تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا أَنْتَ مَوْلَانَا فَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ. [Al-Baqarah 285-286], a darllen unwaith.
Ei rinwedd yw'r hyn a ddaeth o al-Nu'man Ibn Bashir ar awdurdod y Proffwyd (bydded gweddïau Duw a heddwch arno) a ddywedodd: “Yn wir, ysgrifennodd Duw lyfr ddwy fil o flynyddoedd cyn iddo greu'r nefoedd a'r ddaear Y mae dwy adnod o honi, ac â'r rhai y terfynodd Surat Al-Baqarah, ac nid adroddir hwynt mewn tŷ am dair noson, rhag i Satan ddynesu atynt.
Wedi'i adrodd gan Al-Tirmidhi, dywedodd Sheikh Al-Albani ei fod yn wir
Ac rydym yn cwblhau gyda chi y cofion gyda'r hwyr o'r Qur'an
3- Darllenasom Al-Ikhlas ac Al-Mu’awwidhatayn:
“Dywed: Duw yw, un, Duw Tragwyddol, nid yw'n cenhedlu, ac nid yw'n cael ei eni, ac nid oes yr un yn gyfartal ag ef.” Ac mae'n cael ei adrodd deirgwaith.
Dywedwch, “Rwy'n ceisio lloches yn Arglwydd y toriad dydd, rhag drwg yr hyn a greodd, a rhag drwg y tywyllwch pan ddaw, a rhag drygioni'r chwythwyr mewn clymau, a rhag drygioni rhywun cenfigenus. ”
Darllenir ef deirgwaith.Dywedwch, Yr wyf yn ceisio lloches yn Arglwydd y bobl, Brenin y bobl, Duw y bobl, rhag drygioni sibrwd y bobl, sy'n sibrwd i fronnau'r bobl, ac yn ei ddarllen deirgwaith oddi wrth y bobl a'r nef.
Ydych chi'n adrodd Al-Ikhlas unwaith, yna Al-Falaq unwaith, yna Al-Nas unwaith, yna'n ei ailadrodd ddwywaith ar ôl hynny? Neu a ydych chi'n adrodd Al-Ikhlas deirgwaith, ac felly hefyd Al-Falq ac Al-Nas?
Ni soniodd Negesydd Duw (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo) unrhyw ffafriaeth i’r naill na’r llall o’r ddau achos dros y llall, ond dywedodd am rinwedd eu darllen:
Ar awdurdod Abdullah bin Khabib (bydded bodlon Duw arno), dywedodd: Cennad Duw (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo) a ddywedodd: Dywed, dywedais, O Negesydd Duw, beth a ddywedaf? Dywedodd: Dywedwch: Ef yw Duw, yr Un, a bydd y ddau exorcist gyda'r hwyr ac yn y bore dair gwaith yn ddigon i chi o bopeth.
Wedi'i adrodd gan Al-Nasa'i yn ei Sunan.
Coffadwriaeth hwyrol o'r flwyddyn anrhydeddus:
“أَمْسَيْـنا وَأَمْسـى المـلكُ لله وَالحَمدُ لله، لا إلهَ إلاّ اللّهُ وَحدَهُ لا شَريكَ لهُ، لهُ المُـلكُ ولهُ الحَمْـد، وهُوَ على كلّ شَيءٍ قدير، رَبِّ أسْـأَلُـكَ خَـيرَ ما في هـذهِ اللَّـيْلَةِ وَخَـيرَ ما بَعْـدَهـا، وَأَعـوذُ بِكَ مِنْ شَـرِّ ما في هـذهِ اللَّـيْلةِ وَشَرِّ ما بَعْـدَهـا Fy Arglwydd, ceisiaf loches ynot rhag diogi a henaint drwg, fy Arglwydd, ceisiaf loches ynot rhag cosb yn y tân a chosb yn y bedd.”
Dywedir unwaith.“اللّهـمَّ أَنْتَ رَبِّـي لا إلهَ إلاّ أَنْتَ، خَلَقْتَنـي وَأَنا عَبْـدُك، وَأَنا عَلـى عَهْـدِكَ وَوَعْـدِكَ ما اسْتَـطَعْـت، أَعـوذُ بِكَ مِنْ شَـرِّ ما صَنَـعْت، أَبـوءُ لَـكَ بِنِعْـمَتِـكَ عَلَـيَّ وَأَبـوءُ بِذَنْـبي فَاغْفـِرْ لي فَإِنَّـهُ لا يَغْـفِرُ الذُّنـوبَ إِلاّ أَنْتَ”، وهذا الذِكر يقرأ مرة واحدة، فهو Y meistr ceisio maddeuant yw'r un sy'n ei ddweud yn ystod y nos tra ei fod yn sicr ohono ac yn marw cyn i'r bore ddod, yna mae ymhlith pobl Paradwys.
“Yr wyf yn fodlon ar Dduw fel fy Arglwydd, ag Islam fel fy nghrefydd, ac â Muhammad (bydded gweddïau Duw a heddwch arno) fel fy Mhroffwyd.” A Sunnah yw ei hadrodd deirgwaith, a bydd gennych chi fawr. gwobr amdano, oherwydd pwy bynnag sy'n ei ddweud yn y bore a'r hwyr, y mae hawl Duw i'w foddhau ef ar Ddydd yr Atgyfodiad, fel y dywedodd Cennad Duw (tangnefedd iddo) الله عليه وسلم): مَا مِنْ مَْْْْْْْْْْي يَقُولُ حِينَ يُصْبِحُ وَحِينَ يُمْسِي ثَلَاثَ مَرَّاتٍ: رَضِيتُ بِاللَّهِ رَبًّا، وَبِالْإِسْلَامِ دِينًا، وَبِمُحَمَّدٍ (صلى الله عليه وسلم) نَبِيًّا، إِلَّا كَانَ حَقًّا عَلَى اللَّهِ أَنْ يُرْضِيَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ” رواه الإمام أحمد.
Ac y mae y geiriau syml hyn yn gofyn am ymadrodd Paradwys â'r hyn oll sydd ynddi.
“O Dduw, yr wyf wedi cyffwrdd â thi, a myfi yw oen dy orsedd, dy angylion, a'th holl greadigaeth, ti yw Duw, nid oes Duw, ond nid yw Duw.
A darllen bob nos bedair gwaith.A'i rinwedd yw, trwy ei ddarllen bedair gwaith, yr wyt yn rhyddhau dy holl gorph o'r tân Yn yr hadith a adroddir gan Abu Dawud ar awdurdod Anas bin Malik (bydded bodd Duw ag ef), ar awdurdod Negesydd Cymru. Dduw (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo), dywedodd: “Pwy bynnag sy'n dweud, fore neu hwyr, O Dduw, yr wyf yn tystio i ti ac yn tystio i gludwyr dy orsedd, dy angylion, a'th holl greadigaeth, dy fod yn Dduw, nid oes duw ond tydi, a bod Muhammad yn was ac yn negesydd i ti, mae Duw wedi rhyddhau chwarter ohono o'r Tân.
O Dduw, pa fendith bynnag sydd wedi fy nghystuddio i neu un o'th greadigaeth, oddi wrthyt ti yn unig y mae, nid oes gennyt bartner, felly i Ti y mae mawl ac i Ti y mae diolch.”
“حَسْبِـيَ اللّهُ لا إلهَ إلاّ هُوَ عَلَـيهِ تَوَكَّـلتُ وَهُوَ رَبُّ العَرْشِ العَظـيم”، وتقال سبع مرات في المساء، وأصل هذا الذكر من القرآن الكريم في ختام سورة التوبة فَإِن تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِيَ اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ ۖ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ” التوبة (129),
Ac ar awdurdod Abu Darda’ (bydded bodlon Duw arno) pwy bynnag a ddywed yn y bore a’r hwyr, Y mae Duw yn fy nigonoli, nid oes duw ond Efe ynddo ef, yr wyf yn ymddiried ynddo, ac Ef yw Arglwydd yr Orsedd Fawr saith gwaith.
“ Yn enw Duw, nad oes dim a’i enw yn niweidiol ar y ddaear nac yn y nefoedd, ac Efe yw’r Holl-Wrandawiad, yr Holl-wybod.” Dywedir deirgwaith, a’i rinwedd yw’r hyn Abu Dawood ac Al- Adroddodd Tirmidhi ar awdurdod Othman bin Affan (bydded bodd Duw ag ef) a ddywedodd: Cennad Duw (heddwch a bendithion Duw arno) a ddywedodd: Nid oes caethwas sy'n dweud yn fore bob dydd ac yn noswaith bob nos : “ Yn enw Duw, nad oes dim a'i enw ar y ddaear nac yn y nef yn peri niwed, ac Ef yw'r Holl-Gwrandawiad, yr Holl-wybodol” deirgwaith, ni wna dim niwed iddo.
Dywedodd Al-Qurtubi am y sôn hwn: “Mae hyn yn wir newyddion, ac yn ddywediad gonest ein bod wedi dysgu ei dystiolaeth, tystiolaeth a phrofiad iddo. Ers i mi ei glywed, fe wnes i weithio gydag ef, ac ni wnaeth dim fy niweidio nes i mi ei adael. pigais fi ym Medina liw nos, felly meddyliais, a phe buaswn wedi anghofio ceisio lloches â'r geiriau hynny.”
“O Dduw, gyda thi yr ydym wedi dod, a chyda thi yr ydym wedi dod, a chyda thi yr ydym yn byw, a chyda thi yr ydym yn marw, ac i ti y mae tynged.” Adroddir unwaith, a byddai Cennad Duw yn arfer ei adrodd bob nos.
“Rydyn ni ar awdurdod Islam, ac ar air y call, ac ar grefydd ein Proffwyd Muhammad (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo), ac ar grefydd ein tad, uchelwr y dydd,
“ Gogoniant i Dduw a’i foliant Ef yw rhifedi Ei greadigaeth, ei foddlonrwydd ei Hun, pwys ei orsedd, ac inc ei eiriau.” Dywedir deirgwaith.
O Dduw, iachâ fy nghorff, O Dduw, iachâ fy nghlyw, O Dduw, iachâ fy ngolwg, nid oes duw ond Tydi.” Dywedir deirgwaith.
“O Allah, ceisiaf loches ynot rhag anghrediniaeth a thlodi, a cheisiaf loches ynot rhag poenedigaeth y bedd, nid oes duw ond Ti.” Dywedir deirgwaith
“اللّهُـمَّ إِنِّـي أسْـأَلُـكَ العَـفْوَ وَالعـافِـيةَ في الدُّنْـيا وَالآخِـرَة، اللّهُـمَّ إِنِّـي أسْـأَلُـكَ العَـفْوَ وَالعـافِـيةَ في ديني وَدُنْـيايَ وَأهْـلي وَمالـي، اللّهُـمَّ اسْتُـرْ عـوْراتي وَآمِـنْ رَوْعاتـي، اللّهُـمَّ احْفَظْـني مِن بَـينِ يَدَيَّ وَمِن خَلْفـي وَعَن يَمـيني وَعَن شِمـالي، وَمِن فَوْقـي، وَأَعـوذُ بِعَظَمَـتِكَ أَن أُغْـتالَ مِن تَحْتـي”، Dywedir unwaith
“O Fyw, O Gynhaliwr, trwy Dy drugaredd, yr wyf yn ceisio cymorth, yn unioni fy holl faterion drosof, ac nac yn fy ngadael i mi fy hun hyd yn oed am amrantiad llygad.” Dywedir deirgwaith.
“Anghofir ni a brenin Duw, Arglwydd y ddau fyd.
“O Allah, Gwybyddwr yr anweledig a'r gweledig, Dechreuwr y nefoedd a'r ddaear, Arglwydd pob peth a'u Harglwydd, Tystiaf nad oes duw ond Tydi, Cei nodded ynot rhag drygioni a rhag. drygioni Satan a’i shirk, ac os gwnaf ddrygioni yn fy erbyn fy hun neu ei dalu i Fwslim.” Dywedir unwaith bob nos.
“Ceisiaf loches yng ngeiriau perffaith Duw rhag drwg yr hyn a greodd Efe” a dywedir deirgwaith.
“O Allah, bendithia a bendithia ein Proffwyd Muhammad,” ac fe’i hadroddir ddeg gwaith bob hwyr, a bydd pwy bynnag sy’n ei ddweud ddeg gwaith bob nos yn derbyn eiriolaeth yr Un Dewisol (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo).
“O Allah, rydyn ni'n ceisio lloches ynot Ti rhag cysylltu unrhyw beth rydyn ni'n ei wybod â Ti, a gofynnwn am Dy faddeuant am yr hyn nad ydym yn ei wybod” deirgwaith.
“O Dduw, yr wyf yn ceisio lloches ynot rhag y duw a'r tristwch, ac yr wyf yn ceisio lloches ynot rhag y wyrth a'r diogi, ac yr wyf yn ceisio lloches ynot rhag y fuwch.
“Gofynnaf faddeuant gan Dduw Mawr, yr hwn nid oes duw ond Efe, y Tragwyddol, y Tragwyddol, ac yr edifarhaf wrtho” a dywedir deirgwaith
“O Arglwydd, mawl i Ti fel y dylai fod i fawredd dy wyneb a mawredd dy awdurdod” a dywedir deirgwaith
“Nid oes duw ond Duw yn unig, nid oes ganddo bartner, Efe yw’r goruchafiaeth, Efe yw’r mawl, ac Efe sydd alluog i bopeth.” Dywedir ganwaith a’i rinwedd yw, pwy bynnag sy’n dweud ei fod fel petai rhyddhawyd deg enaid, ac ysgrifenwyd iddo gant o weithredoedd da, a chant o weithredoedd drwg a ddilewyd ohono, ac yr oedd yn darian iddo.
“اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّي لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ، عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ، وَأَنْتَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، مَا شَاءَ اللَّهُ كَانَ، وَمَا لَمْ يَشَأْ لَمْ يَكُنْ، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ، أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِكُلِّ Peth er gwybodaeth, O Allah, yr wyf yn ceisio nodded ynot rhag y drygioni fy hun, a rhag drygioni pob anifail yr wyt yn ei ragflaenu. Yn wir, y mae fy Arglwydd ar lwybr union ac union, unwaith.”
“ Gogoniant i Dduw a’i foliannu Ef,” ac efe a ddywedodd ganwaith, a’i rinwedd ef yw yr hyn a brofwyd ar awdurdod y Prophwyd (bydded gweddiau Duw a thangnefedd arno) a ddywedodd : “ Pwy bynag a ddywedodd, bydded i Dduw bendithia a molwch Ef ar ddydd o amser.
Wedi'i hadrodd gan Malik a Bukhari
Cofio gyda'r hwyr i blant
Mae gan blant natur arbennig, felly rhaid ailadrodd y mater unwaith, dau, tri, ac efallai yn amlach nes iddynt ddod i arfer ag ef, ac felly rhaid ailadrodd dhikr gyda'r hwyr yn aml o'u blaenau ar bob cyfrif, a'r rhaid dewis adnodau hawdd a dhikr gyda geiriau syml fel ei bod yn hawdd iddynt eu dysgu ar gof.
Ymhlith y penillion Qur’anig yn y cofion fin nos, dewiswn iddynt adrodd Surahs o Ikhlas ac Al-Mu’awwidhatayn
Ymysg y coffadwriaethau a ddewiswn ar eu cyfer y mae y rhai a ganlyn am y coffadwriaethau hwyrol a hefyd am y boreu, a dewiswn o honynt.
“Rwy’n fodlon â Duw fel fy Arglwydd, ag Islam fel fy nghrefydd, a gyda Muhammad (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo) fel fy Mhroffwyd.”
“O Dduw, rydyn ni wedi dod gyda thi, a thi wedi dod, a gyda thi yr ydym yn byw, a chyda thi yr ydym yn marw, ac i ti y mae'r atgyfodiad.”
“ Gogoniant i Dduw a’i foliant Ef yw rhifedi Ei greadigaeth, ei foddlonrwydd ei Hun, pwys ei orsedd, ac inc ei eiriau.”
“O Dduw, iachâ fy nghorff, O Dduw, iachâ fy nghlyw, O Dduw, iachâ fy ngolwg, nid oes duw ond Tydi.
“O Allah, dw i'n ceisio lloches ynot ti rhag anghrediniaeth a thlodi, ac rwy'n ceisio lloches ynot rhag poenydio'r bedd, nid oes duw ond Ti.”
“Ceisiaf loches yng ngeiriau perffaith Duw rhag drwg yr hyn a greodd.”
“O Allah, bendithia a bendithia ein Proffwyd Muhammad.”
“Gofynnaf faddeuant gan Dduw Mawr, yr hwn nid oes duw ond Ef, Tragwyddol, Tragwyddol, ac edifarhaf wrtho.”
"Arglwydd, diolch hefyd os Jalal dy wyneb a mawr yw dy allu."
"O Allah, gofynnaf i Ti am wybodaeth fuddiol, ac roedd ganddynt dda, a derbyngar unol"
“Gogoniant i Dduw a’i foliant”
"Maddeuant Duw ac edifarhau iddo"
Cofio cyn gwely
Mae coffadwriaethau cyn amser gwely i fod y gwaith olaf y mae person yn ei wneud yn ei ddydd, ac wedi hynny mae'n mynd i orffwys ac yn ildio ei hun a'i enaid i Dduw (Gogoniant iddo Ef) fel bod person yn gorffen ei ddydd trwy gofio ei Arglwydd Cwsg yn farwolaeth lai, felly mae person yn barod i ddiweddu ei fywyd gyda choffadwriaeth o Dduw hefyd.
Y Cenadwr (bydded gweddïau a thangnefedd Duw arno) a ddysgodd goffadwriaethau cwsg y cyfaill anrhydeddus Al-Bara’ ibn Asib (bydded bodlon Duw arno) ac a’u dysgodd iddo trwy athrawiaeth. Y ffydd, a dywed: O Dduw , Cyfarchais fy enaid i ti, a dirprwyais fy ngorchymyn i ti, a chyrchais ataf, ac mi a ddahd
Marw yn ôl y ffitra, a bydded y peth olaf a ddywedwch.” Cytunwyd.ويقول “بِاسْمِكَ رَبِّـي وَضَعْـتُ جَنْـبي، وَبِكَ أَرْفَعُـه، فَإِن أَمْسَـكْتَ نَفْسـي فارْحَـمْها، وَإِنْ أَرْسَلْتَـها فاحْفَظْـها بِمـا تَحْفَـظُ بِه عِبـادَكَ الصّـالِحـين”، مرة واحدة باسمك ربي وضعت جنبي، وبك أرفعه، إن أمسكت نفسي فارحمها، وإن أرسلتها فاحفظها بما تحفظ به عبادك الصالحين، فعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ (رضى الله عنه) قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ (صلى الله عليه وسلم): (إِذَا أَوَى أَحَدُكُمْ إِلَى فِرَاشِهِ فَلْيَنْفُضْ فِرَاشَهُ بِدَاخِلَةِ إِزَارِهِ فَإِنَّهُ لَا يَدْرِي مَا خَلَفَهُ عَلَيْهِ ثُمَّ يَقُولُ: بِاسْمِكَ رَبِّ وَضَعْتُ جَنْبِي، وَبِكَ أَرْفَعُهُ، إِنْ أَمْسَكْتَ نَفْسِي فَارْحَمْهَا، Ac os anfonwch ef, yna gwarchodwch ef wrth i chi amddiffyn eich gweision cyfiawn) Wedi'i adrodd gan Al-Bukhari a Mwslimaidd
ويقول “اللّهُـمَّ قِنـي عَذابَـكَ يَـوْمَ تَبْـعَثُ عِبـادَك”، ثلاث مرات، لقول السيدة حَفْصَةَ (رضى الله عنها) أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلى الله عليه وسلم) كَانَ إِذَا أَرَادَ أَنْ يَرْقُدَ وَضَعَ يَدَهُ الْيُمْنَى تَحْتَ خَدِّهِ ثُمَّ يَقُولُ: (اللَّهُمَّ قِنِى عَذَابَكَ يَوْمَ تَبْعَثُ عِبَادَكَ ) tri gwaith.
Beth yw amser adhkar gyda'r nos?
Beth yw'r amser gorau i ddarllen deisyfiadau'r hwyr?
Dechreua amser yr hwyr ar yr amser ar ôl y prydnawnol weddi hyd fachlud haul, a chasglir yr adnod fonheddig gan yr ysgolheigion: ﴿ Felly byddwch yn amyneddgar gyda’r hyn a ddywedant a chlodforwch foliant dy Arglwydd o flaen yr haul a defodau’r defodau,
O ran yr hyn a ddaw ar ôl amser gweddi Maghrib, h.y. ar ôl machlud haul, fe’i gelwir yn “y nos” ac nid yr hwyr, ac y mae ysgolheigion yn ystyried bod y noson arfaethedig yn ymestyn i hanner y nos, a rhai ohonynt yn ystyried y noson i boed rhwng machlud haul hyd wawr, ac yn eu plith Ibn Al-Jawzi - bydded i Dduw drugarhau wrtho - .
Yn seiliedig ar hyn, y dywediad mwyaf tebygol a chywir yw bod yr hwyr ar ôl y prynhawn hyd fachlud haul, sef yr amser gorau i goffáu'r hwyr a'r hyn sy'n dod ar ei ôl yn llai nag yn rhinwedd. Am Sunnah ei Broffwyd (gall Duw a'i bendithio a rhoi heddwch iddo).
Manteision cofio gyda'r hwyr
A Negesydd Duw (bydded i Dduw ei fendithio a rhoi heddwch iddo) a ddysgodd inni goffadwriaethau i adrodd pan ddaw'r hwyr, pan fyddo'r nos yn agosau at fynd i mewn, a'r dydd yn gorffen gyda'i brysurdeb, ei waith a'i flinder y daw'r hwyr, a thawelwch y nos fel bod y Mwslim yn dechrau cofio ei Arglwydd a bod yn agos ato Ef a'i gariad, ac i adnewyddu'r cyfamod dy fod yn was sy'n nesáu at dy Arglwydd (Gogoniant iddo Ef) yn dy nos a dydd fel ei gilydd, ac i Dduw dy amgylchynu â'i ofal a'i nodded, ac i gylch y coffadwriaeth gael ei gwblhau trwy gysylltu nos â dydd hyd oni gyfarfyddo â'th Arglwydd (Gogoniant iddo Ef).
Beth yw rhinwedd y cofion hwyrol?
Mae rhinwedd mawr i'r coffadwriaeth hwyrol, gan ei fod yn ddrws i lawer o weithredoedd da, felly yr hyn sydd ei angen ar bobl yw'r gweithredoedd da hynny a gyflawnir o'r coffadwriaeth hwyrol! Ar Ddydd yr Atgyfodiad, bydd angen pob gweithred dda ar bawb, oherwydd gall un weithred dda fod yn iachawdwriaeth rhag arswyd y diwrnod hwnnw.
Ymysg y coffadwriaethau hwyrol y mae adnodau a choffadwriaethau, os bydd y gwas yn ei hadrodd liw nos, y mae yn ei ddigoni oddiwrth bob gofid a galar, ac oddi wrth bob gofid a phopeth a'i gofid o fater y byd hwn a'r ol hyn, Dydd yr Adgyfodiad. , ac yn eu plith y mae'r hwn sy'n ei adrodd yn yr hwyr, a'r sawl sy'n ei ddweud gyda'r hwyr yn diolch am ei ddydd.
Bydded i bob Mwslem fod yn awyddus i'w ddarllen, gan lynu wrthi, ac heb ei anghofio, gan y bydd ychydig funudau yn dod â daioni mawr i chi yn y byd hwn ac yn y dyfodol.
Llais coffa hwyrol
I'r rhai nad ydynt yn dod o hyd i'r amser na'r gallu i ddarllen oherwydd pryder neu unrhyw amgylchiad arall, mae'n bosibl clywed dhikrs wedi'u recordio gan y prif adroddwyr, ac mae recordiadau ohonynt ar gael ar y Rhyngrwyd ar gyfer lleisiau amrywiol. gartref, ac yn y blaen, a hynny oddi wrth Dduw yn hwyluso i ni, a mawl i Dduw, Arglwydd y Bydoedd
