Rhagymadrodd
Mawl i Dduw, Arglwydd y Bydoedd, a gweddïau a thangnefedd i'r Prophwyd ffyddlon.
Yr oedd darllen hanesion buddiol yn cael, ac yn parhau i gael effaith amlwg ar yr eneidiau, a thrwy hyny y mae un yn gwaredu llawer o hadeeth ac arweiniad er lles y gwrandawr.
Ac y mae un olwg ar Lyfr Duw neu lyfrau y Sunnah yn ddigon i egluro y pwysigrwydd o adrodd hanesion ar gyfer gwersi a phregethau, neu er dysgeidiaeth ac arweiniad, neu er mwyn cyfaddawdu a difyrru.
Penderfynais gyflwyno’r casgliad hwn o straeon na chafodd eu digwyddiadau eu llunio gan ddychymyg llenyddol, a gobeithio mai hwn fydd y cyntaf mewn cyfres o’r enw “Treasures from Islamic Tapes.”
Mae syniad y gyfres hon yn seiliedig ar ddod o hyd i ddulliau newydd a syniadau arloesol i wneud y defnydd gorau o dapiau Islamaidd defnyddiol lle treuliodd y rhai a'u cyflwynodd lawer o'u hymdrech a'u hamser, yn enwedig gan fod llawer ohonynt wedi cael eu hanwybyddu neu eu hanghofio gyda treigl amser.
O ran y llyfr hwn, mae ei syniad yn seiliedig ar yr awydd i elwa ar straeon realistig a digwyddiadau anghylchol y soniodd ysgolheigion a phregethwyr amdanynt yn eu darlithoedd a'u pregethau. Beth ddigwyddodd iddyn nhw'n bersonol, neu fe wnaethon nhw sefyll arno neu ar y rhai a ddigwyddodd iddo.
edifeirwch
Mae mater edifeirwch yn gyfrinach fawr sy'n hysbys i'r rhai sy'n edifarhau i Dduw. Mater sy'n gwneud i'r llygad rwygo'n dyner, y ymdeimlad o'r berthynas â Duw yn dyner, a chyfrinach sy'n peri i'r edifeiriol ymddangos yn ddrylliedig, ond mae ganddo allu mawr dros ei chwantau ei hun.Mae tristwch yn amlwg, ond mae ganddo galon sy'n dawnsio gyda hi. dedwyddwch a llawenydd yn nwylaw ei Arglwydd a'i Greawdwr, yr hwn a'i dewisodd ef i'r statws mawr o edifeirwch, yr hwn yr amddifadwyd llawer ohono trwy droi cefn ar ddaioni a choffadwriaeth.
Isod rydym yn rhestru rhai straeon am edifeirwch, yn y gobaith y bydd Duw o fudd i'r rhai sydd am ddiwygio eu hunain a gwahodd eraill:
* Mae Sheikh Muhammad Al-Mukhtar Al-Shanqeeti yn dweud: Rwy’n cofio dyn ddeng mlynedd yn ôl yr oedd ei gyflog tua deng mil o Syrias o waith dirdynnol, ac nid oedd y swm yn fach bryd hynny.
Daeth dyn cyfiawn ato a'i atgoffa o'i ofn o Dduw, felly symudwyd y dyn a gadael ei waith dirdynnol tra roedd mewn safle uchel.
Trwy Dduw, daeth daioni a chyfiawnder i mewn i'w galon, a gwnaeth Duw iawndal iddo fel nad yw ei incwm yn awr y dydd yn llai na miliwn o arian, heb sôn am y fendith a osododd Duw yn ei arian.
Mae'n enwog iawn am ei ddaioni, ei haelioni a'i garedigrwydd.
Rwy'n cofio ei weld cyn yr alwad gyntaf i weddi yn y mosg.
“Oriau Gwerthfawr” gan Muhammad Al-Shanqeeti
* Yr oedd dyn ieuanc yn sefyll gyda merch yn y stryd, a rhywun yn ei gynghori, felly rhedodd y ferch i ffwrdd, ac atgoffodd y cynghorwr ef o farwolaeth, ei sydynrwydd, a'r awr a'i braw.
Felly mae'n crio
Dywed y pregethwr: Wedi i mi orffen siarad, cymerais ei rif ffôn a rhoi fy rhif iddo, yna fe wnaethom wahanu
Ar ôl pythefnos roeddwn i'n fflipio trwy fy mhapurau a dod o hyd i'w rif, felly fe wnes i ei alw yn y bore fel Mwslim a gofyn iddo: O felly, a ydych chi'n fy adnabod? Dywedodd: Sut na allaf adnabod y llais a'm harweiniodd?
Dywedais: Clod i Dduw, sut wyt ti? Meddai: Ers y geiriau hynny, rwyf wedi bod yn iawn ac yn hapus.
Rwy'n gweddïo ac yn cofio Duw Hollalluog ..
Dywedais: Rhaid imi ymweld â chi heddiw, a dof atoch yn y prynhawn.
Duw a'ch bendithio, meddai
Pan ddaeth yr amser, daeth gwesteion ataf a'm gohirio hyd y nos, ond dywedais: Rhaid i mi ymweld ag ef.
Curais ar y drws, a daeth hen ŵr allan ataf, a dywedais wrtho: Pa le y mae felly? Meddai: Pwy wyt ti eisiau?!
Dywedais: felly-ac-felly ..
Meddai: Pwy?! dywedais: so-and-so
Meddai: Yr ydym newydd ei gladdu yn y fynwent
Dywedais: Nid yw'n bosibl. Siaradais ag ef heddiw yn y bore
Meddai: Gweddïodd Zuhr, yna syrthiodd i gysgu a dweud: Deffro fi i weddïo Asr.
Felly daethom i'w ddeffro ef, ac wele efe yn gorph, a'i enaid wedi arllwys drosodd i'w greawdwr.
Dywed: Felly gwaeddais
Meddai: Pwy wyt ti? Dywedais: Cyfarfûm â'ch mab bythefnos yn ôl
Dywedodd: Ti yw'r un a siaradodd ag ef.
Gadewch i mi gusanu eich pen.
Gadewch imi gusanu'r pen a achubodd fy mab o'r tân.
Felly fe gusanodd fy mhen.
“Yr edifeiriol” Nabil Al-Awadi
* Daeth un o'r beirdd ataf, ac arferai gyfansoddi telynegion caniadau anrhaethol i gantorion, yna bu'n edifarhau flynyddoedd yn ôl.
Daeth ataf ychydig ddyddiau yn ôl gan ddweud: Diolch i Dduw am fy edifeirwch ac arweiniad, ond rwy’n teimlo’n drist pan welaf rai o’r ieuenctid Mwslemaidd yn dweud y geiriau hyn.
Cyn teithio i'w wlad, gadawodd ddarn o bapur i mi a gofynnodd i mi ddisgrifio'r geiriau iddo.
Ef yw dy frawd edifeiriol, Muhammad bin Mubarak al-Dareer.Canodd Fahd bin Saeed, sy'n edifeiriol i Dduw, bron i bedwar ugain o ganeuon iddo.
Mae’n dweud: “Ers i Dduw fy arwain, rydw i wedi bod yn agored i sawl sefyllfa.
Unwaith yn y siop decstilau, deuthum o hyd i ddwy ferch yn wincio ar ei gilydd ers i mi fynd i mewn i'r siop.Pan adewais, daeth un ohonynt ataf a dweud mewn llais uchel: (Mae ei henw yn dod o dair llythyren, a hi yw fy mhoenyd a fy dieithryn); Pennill ydyw o gerdd a ganodd Fahd bin Saeed i mi fel pe bai'n dweud: Yr wyf yn dy adnabod.
Ac mewn ail eisteddle ar wal mynwent Al-Oud yn Riyadh, cefais bennill ysgrifenedig o adnod o fy ngherdd a ganwyd gan Fahd bin Saeed: (Duw sy'n ddigon imi ar gyfer yr un nad yw'n cyffwrdd â'm calon wyllt), ac y mae wedi ei ysgrifennu mewn cromfachau (O fy enaid, O bobl y dyffryn), ac ar unwaith dygais chwistrellwr a dileu'r ymadrodd.
Ac ar wal pasbortau yn un o'r ardaloedd, darganfyddais yn ysgrifenedig: Muhammad al-Dareer + Abu Khaled, O gariad at Lbal, O qiblah pobl y dyffryn.
Yr wyf yn blurted allan
Yna mae'n dilyn i fyny ac yn dweud: Mae hyn i gyd a phethau eraill nad ydynt yn dod ataf yn awr yn fy ngwasgu â phoen.Fe wnaethant i mi sylweddoli nad oedd yr hyn a wneuthum yn gyfyngedig i'w niwed a'i bechod i ni yn unig, ond cyrhaeddodd ei ddylanwad. meddyliau llanciau hygoelus, bechgyn a merched, nes iddo gael effaith hud.
Gofynnaf i Dduw faddau fy mhechodau, y brawd Fahd bin Saeed, a phob Mwslim, a pheidio â'n trin fel yr ydym yn ei haeddu, a'n trin fel yr ydym yn ei haeddu. Ef yw pobl duwioldeb a phobl maddeuant.
symposiwm “A dweud y gwir gyda’r Ieuenctid”, a’r siaradwr: Saleh Al-Hamoudi
Syrthiodd dyn ifanc oedd yn hoff o ganeuon a llawenydd, mewn cariad â chantores fenywaidd gymaint nes iddo syrthio mewn cariad â hi.
Yr oedd ganddo gymydog a arferai bregethu iddo bob tro yn y man a'i adgoffa.
Dywed y Sheikh: Roedd yn crio, ond dychwelodd yn fuan i'w orffennol a'i bechodau
Ac arhosodd yn y cyflwr hwn am amser hir hyd nes i mi ei gynghori un diwrnod, felly efe a lefodd ac a addawodd i Dduw edifarhau
Ar yr ail ddiwrnod, daeth â'r casetiau cerddoriaeth ataf - sy'n cynnwys casetiau'r canwr hwnnw - a dywedodd: O hyn a hyn, cymerwch y casetiau hyn a llosgwch nhw.
Gofynnais iddo: Beth ddigwyddodd?
Dywedodd wrthyf: Pan gynghoraist fi a minnau adref, meddyliais am dy eiriau nes i mi gysgu yn y nos, a gwelais mewn breuddwyd fy mod ar lan y môr, felly daeth dyn ataf a dweud wrthyf: felly ac felly ..
Ydych chi'n adnabod y canwr felly?
Dywedais ie ..
Meddai: Ydych chi'n ei charu?
Dywedais: Ydw, rwy'n ei charu
Efe a ddywedodd, Dos, canys y mae yn y man a'r lle
Dywedodd yntau, Felly rhedais ar frys at y canwr hwnnw, ac wele ddyn yn cymryd fy llaw.
Troais o gwmpas a gweld dyn golygus gyda wyneb fel y lleuad.
A phan fydd yn darllen i mi ddywediad yr Hollalluog: (A yw'r hwn sy'n cerdded yn gorwedd ar ei wyneb yn cael ei arwain yn well na'r un sy'n cerdded yn unionsyth ar lwybr union)
Yna mae'n ailadrodd y pennill gydag adroddiad, ac rwy'n ailadrodd ac yn adrodd gydag ef.
Nes i mi ddeffro o'm cwsg, ac roeddwn i'n crio ac yn ailadrodd yr adnod gydag adrodd.
Nes daeth mam ataf ac edrych ar fy nghyflwr a dechrau crio gyda mi tra roeddwn yn crio ac ailadrodd y pennill.
“Yr edifeiriol” Nabil Al-Awadi
* Un o'r dynion ifanc yn Jeddah, ei enw yw Muhammad Fawzi Al-Ghazali, perchennog (Saudi House of Oud).
Mae ganddo ffatri gyflawn ar gyfer gwneud ouds a dysgu offerynnau cerdd.
Daeth rhywun oedd yn ei gynghori ato ac roedd yn casáu'r mater hwn, felly edifarhaodd at Dduw.
Roedd un o'r ffyn a gynhyrchwyd gan berson wedi'i fewnosod ifori a ddangosodd lun ohono i mi yn gwerthu am 53000 o Saudis.
Casglodd yr holl ffyn ac offerynnau cerdd, eu torri a'u llosgi â phetrol, tra roedd yn dweud: O Dduw, maddau i mi, Duw maddau i mi, O Dduw, maddau i mi.
“Ceisiwch a chi yw'r barnwr.” Saad Al-Breik
* Dyn ifanc sy'n cyflawni pechodau'n afrad, yn cysgu gyda merched, yn yfed alcohol, yn gwrando ar ganu, ac yn cefnu ar weddi
Culhaodd y byd i'r hyn a groesawodd, ac ni chyrhaeddodd y dedwyddwch a ddymunai.
Teithiai i ymweled a'i frawd mewn gwlad arall, ac yr oedd ei frawd yn gyfiawn, felly croesawodd ef, yn enwedig wedi iddo ddysgu am y caledi a'r caledi a'i cystuddiai, ac a arosodd gydag ef y noson hono.
Yn ystod y weddi Fajr, daeth ffrind i'w frawd ato i'w ddeffro a dweud wrtho: Dos allan o fy wyneb
Gadawodd y dyn ac arhosodd y dyn ifanc i feddwl am y geiriau a glywodd ganddo: O felly, ceisiwch weddi, ceisiwch orffwys mewn gweddi, ni fyddwch yn colli dim, ceisiwch ymgrymu, ceisiwch ymledu, rhowch gynnig ar y Qur'an , ceisiwch sefyll o flaen Duw Hollalluog..
Onid ydych chi eisiau hapusrwydd a chysur?
Mae'n dweud: Dechreuais feddwl am ei eiriau, yna codais, golchi o amhuredd, cyflawni ablution, ac aeth i dŷ Dduw a dechrau gweddïo.
Dydw i ddim wedi teimlo'n hapus ers amser maith ac eithrio pan syrthiais yn ymledu yn nwylo Duw.
Yna arhosais gyda fy mrawd am ddiwrnod, yna es yn ôl at fy mam yn y wlad gyntaf, a deuthum ati'n crio
Meddai: Beth yw eich busnes? Beth newidiodd chi?
Dywedais wrthi, O fam, tro at Dduw Hollalluog, tro at Dduw Hollalluog
Dywedodd y rhai oedd yn adrodd oddi wrtho, "Ymhen ychydig ddyddiau, daeth at ei fam a dweud: "Yr wyf am ofyn i ti am gais, a gobeithiaf na fyddwch yn gwrthod fy nghais.
Meddai: Beth ydyw?
Dywedodd: Rydw i eisiau mynd i jihad er mwyn Duw, rydw i eisiau lladd merthyr er mwyn Duw
Dywedodd hithau: O fy mab, ni throais di yn ôl pan oeddech yn teithio i bechod, felly a fyddaf yn troi yn ôl pan fyddi'n teithio i ufudd-dod?
Ac ar ddydd Gwener, ac yntau yn y frwydr, daeth awyren a oedd yn malu taflegrau ac yn taro ei berchennog, felly llifodd ei enaid at Dduw yn ei ddwylo, felly cloddiodd fedd iddo a'i gladdu, yna cododd ei ddwylo a dweud : O Dduw, Dduw, Dduw, gofynnaf iti beidio â gosod yr haul heddiw nes iti fy nerbyn yn ferthyr gyda thi, O Dduw.
Dywed : Yna ei gydymaith a ddaeth i lawr, a bu cyrch.
Symudodd o'i le, a phe deuai tamaid ato, ac os anadlai, gorlifai i'w greawdwr.
